ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΑΣΗΣ
Είδα τον Χριστό να περπατάει επάνω στη γη και κατά ένα περίεργο τρόπο κατάλαβα ότι αυτός ήταν ο Δημιουργός του σύμπαντος. Ήταν αυτός που έφτιαξε τους γαλαξίες, τον άνθρωπο μέχρι και τον τελευταίο κόκκο άμμου. Ήταν Αυτός που κάποτε περπατούσε και συνομιλούσε μέσα στον κήπο της Εδέμ μαζί με τον άνθρωπο. Ήταν Αυτός που κατέβηκε στο όρος Σινά για να δώσει τις δέκα εντολές στον Μωυσή κι ήταν Αυτός που άνοιξε την Ερυθρά θάλασσα. Ήταν αυτός που οι προφήτες έβλεπαν και έπεφταν κάτω απ’ το δέος και την δόξα.
Αυτός ήταν που έγινε άνθρωπος σαν και εμάς, ένα μικρό μωράκι που έχει ανάγκη την μητέρα του. Αυτό ο μεγαλοπρεπής Θεός ταπεινώθηκε σε τέτοιο βαθμό που είναι αδύνατο να χωρέσει ανθρώπινος νους. Είδα πόσο ένδοξοι και χαρούμενοι ήμασταν μέσα στον παράδεισο και πόσο δυστυχισμένοι και κακοί γίναμε όταν αμαρτήσαμε. Είδα φόνους, πολέμους και χυμένο αίμα. Είδα το σχέδιο του Θεού μέσα στους αιώνες να ξετυλίγεται για να φέρει τον Υιό Του μέσα στον κόσμο. Είδα τον λαό Ισραήλ στην έρημο και τις θυσίες των ζώων που συμβόλιζαν το Χριστό που θα ερχόταν. Κάθε τι που συνέβη στην παλαιά διαθήκη κρύβει μέσα του τον Χριστό και μαρτυρεί γι’ Αυτόν.
Μετά είδα τον Χριστό να υποφέρει επάνω στο σταυρό και κάθε αμαρτία και ακαθαρσία που μπορεί και δεν μπορεί να φανταστεί άνθρωπος να πηγαίνει και να κολλάει επάνω Του. Η αγωνία Του δεν περιγράφεται με ανθρώπινες λέξεις, ειδικά όταν ο Πατέρας Του Τον εγκατέλειψε κι ο ουρανός σκοτείνιασε. Κατάλαβα πόσο μισητή είναι η αμαρτία μπροστά στον Θεό και πως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Κατάλαβα το χωρίο της γραφής που λέει ότι έγινε για χάρη μας αμαρτία και πήρε επάνω Του την αμαρτία όλου του κόσμου. Κατάλαβα ότι κι εγώ είμαι αμαρτωλός και ότι ο Χριστός πλήρωσε και για μένα επάνω στο σταυρό. Μετά είδα τον Χριστό ένδοξο να ανεβαίνει από μια ουράνια σκάλα μέσα στο σύμπαν, στον ουρανό και πλήθος φωνών να Τον υποδέχονται με πανηγυρισμούς που δεν περιγράφονται. Στο τέλος τον είδα να περπατάει μαζί με τον Αδάμ σε μια ουράνια πόλη με δρόμους στρωμένους με χρυσάφι.
