ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Πριν ξεκινήσαμε να μιλάμε για την μετά – θάνατο κατάσταση είναι σημαντικό να συμφωνήσουμε σε ένα θεμέλιο λίθο αλήθειας που θα μας βοηθήσει στα παρακάτω. Κάθε γεγονός επιβεβαιώνεται από δυο και τρεις μάρτυρες.
«Ένας μάρτυρας δεν θα σηκωθεί ενάντια κάποιου ανθρώπου, για οποιαδήποτε ανομία ή για οποιοδήποτε αμάρτημα, όποιο αμάρτημα αμαρτήσει· με ομολογία δύο μαρτύρων ή με ομολογία τριών μαρτύρων, θα βεβαιώνεται κάθε λόγος». (ΔΕΥΤ 19:15).
Αυτό είναι μια Βιβλική αρχή που δεν ισχύει μόνο στα πνευματικά αλλά και στην κοινωνία και στο δικαστικό σύστημα μιας χώρας. Αν για παράδειγμα σε μια δίκη τέσσερις μάρτυρες δώσουν την ίδια ή παρόμοια κατάθεση τότε ο κατηγορούμενος θα καταδικαστεί, γιατί οι παραπάνω από δύο μαρτυρίες πάνω στο ίδιο γεγονός είναι αρκετές ως πειστήρια της αλήθειας. Εκτός αν είναι ψευδομάρτυρες και έχουν συμφωνήσει όλοι μαζί να πουν ψέματα. Αν όμως δύο και τρεις άνθρωποι δεν έχουν συμφωνήσει να πουν ψέματα και ούτε καν γνωρίζονται μεταξύ τους αλλά ισχυρίζονται το ίδιο πράγμα, τότε δεν μπορεί παρά να λένε την αλήθεια.
Αν ένας μιλάει για κάποιο όχι «συνηθισμένο γεγονός» μπορεί να τον περάσουμε για παράξενο ή τρελό. Αν όμως μιλάει και δεύτερος γι’ αυτό που δεν έχει γνωρίσει ποτέ στην ζωή του τον πρώτο και τρίτος και τέταρτος και οι περιγραφές τους έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά τότε το πράγμα αλλάζει και αποκτά άλλη βαρύτητα. Το ίδιος ισχύει για την κόλαση. Ο πρώτος μάρτυρας είναι ο ίδιος ο Θεός μέσω των Γραφών και ο Ιησούς που ο Πατέρας τον έστειλε από τον Ουρανό για να μας πληροφορήσει ότι χρειάζεται να γνωρίζουμε για το παράδεισο, την κόλαση, την αιώνια κρίση και την σωτηρία μας. Έπειτα υπάρχουν κι άλλοι μάρτυρες που γνώρισαν από πρώτο χέρι ότι τα γραμμένα είναι αληθινά και όχι επινοήσεις ανθρώπων για να εκμεταλλεύονται τις μάζες ή φαντασιοπληξίες.
ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΑΠΙΣΤΙΑΣ ΠΟΥ ΔΙΑΚΑΤΕΧΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ
Υπάρχει μια φράση απιστίας που ακούγεται συχνά στις μέρες μας, και μάλιστα από ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι είναι χριστιανοί όταν ανοίγεται κάποια συζήτηση για τον Θεό, τον Χριστό, την μετά θάνατο ζωή, την ανάσταση, κ.τ.λ. Κι αυτή η φράση είναι: «γύρισε κάποιος να μας τα πει;» ή «ποιος πήγε ποιος γύρισε; Όλα εδώ τελειώνουν, εδώ είναι η κόλαση και ο παράδεισος». Η δικαιολογία είναι ότι επειδή δεν επέστρεψε κάποιος νεκρός από τον άλλο κόσμο να τους πει τι υπάρχει εκεί δεν μπορούν να πιστέψουν και ότι αν ο Θεός ενεργούσε κατ’ αυτό τον τρόπο θα πίστευαν.
Μια επιπλέον φράση απιστίας είναι σχετική με τον Λάζαρο που ανέστησε ο Χριστός απ’ τους νεκρούς και είναι γραμμένη στα ευαγγέλια. Λένε: «ο Λάζαρος δεν μας είπε τι είδε». Λες και αν ο Λάζαρος έγραφε κάποιο ευαγγέλιο με την εμπειρία του και το διάβαζαν θα πίστευαν.
Αγνοούν ηθελημένα ότι ο Ιησούς που ανέστησε τον Λάζαρο και είναι πολύ μεγαλύτερος από τον Λάζαρο, αφού ήταν ο Θεός εν σαρκί και ο πλέον εξουσιοδοτημένος απ’ τον Πατέρα να μας μιλήσει για όλα τα μετά θάνατον Και ΗΡΘΕ και ΓΥΡΙΣΕ. Και ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ και ΓΥΡΙΣΕ ΑΠ’ ΤΟΝ ΑΔΗ αφού την τρίτη μέρα αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς. Τα λόγια Του έχουν το μεγαλύτερο κύρος από οποιονδήποτε Λάζαρο.
Από την άλλη πλευρά γνωρίζοντας ο Κύριος τις ιδιοτροπίες των ανθρώπων επέτρεψε ο Λάζαρος να γυρίσει πίσω και να γραφτεί σε ευαγγέλιο (Κατά Λουκά 16:19-31) τι είδε και τι βίωσε στην άλλη πλευρά.
Ίσως δεν είναι κατανοητό από όλους αλλά αυτό που ονομάζουν πολλοί «η παραβολή του πλούσιου και του Λάζαρου» δεν είναι στην πραγματικότητα παραβολή αλλά η μετά – θάνατο κατάσταση του φτωχού Λάζαρου. Ο Λάζαρος της «παραβολής» είναι ο αδερφός της Μαρίας και της Μάρθας από την Βηθανία. Πως το ξέρουμε αυτό; Ήταν ο Λάζαρος φτωχός σε τέτοιο βαθμό που να ζητιανεύει απ’ τον πλούσιο και να γλείφουν τα σκυλιά τις πληγές του; Πρέπει να ξέρουμε ότι Βηθανία στα αραμαϊκά σημαίνει σπίτι της φτώχειας ή της ένδειας (בית עניא, Μπεθ Ανία).
Ήταν ένα χωριό που κατοικούσαν όλοι οι φτωχοί, οι άρρωστοι και οι απόβλητοι των περιχώρων της Ιερουσαλήμ. Από το ίδιο χωριό ήταν και ο Λεπρός Σίμων που ο Ιησούς έφαγε στο σπίτι του στο περιστατικό που μια άλλη ανώνυμη αμαρτωλή έχυσε το πολύτιμο μύρο στο κεφάλι Του. (Μάρκος 14:1-9). Ας μην μας κάνει εντύπωση ότι ο Ιησούς συναναστρεφόταν με τέτοιους ανθρώπους αφού είχε ιδιαίτερη συμπόνοια για τους φτωχούς και τους παρακατιανούς.
Ο πλούσιος λογικά κατοικούσε σε διπλανή κωμόπολη που οι φτωχοί της Βηθανίας πήγαιναν για να ζητιανεύσουν. Το κείμενο λέει ότι: «τον έβαζαν κοντά στην πύλη του» (ΛΟΥΚ 16:20) που σημαίνει ότι δεν ήταν απ’ τα μέρη του αλλά τον έφερναν για να ζητιανεύσει ή να φάει απ’ οτιδήποτε έπεφτε απ’ το τραπέζι του.
Στο ερώτημα αν ο Ιησούς τον είχε θεραπεύσει απ’ τις πληγές του, θα απαντήσουμε ότι πιθανότατα ναι. Όμως ασθένησε όταν Αυτός έλειπε που σημαίνει ότι η υγεία του ήταν ευάλωτη ή δεν ήταν τόσο καλή. Μάλιστα όταν ασθένησε άργησε επίτηδες και τον άφησε να πεθάνει και ύστερα να πάει, γιατί είχε ένα ειδικό σχέδιο που θα δούμε παρακάτω και είχε να κάνει με την δόξα το Θεού. Η δόξα του Θεού δεν είναι μόνο η ανάσταση του Λαζάρου αυτή καθ΄εαυτή. Είναι το μήνυμα που πηγάζει από την συγκεκριμένη ανάσταση που μας λέει κάτι για τον χαρακτήρα του Πατέρα. Πιο βαθύ από την εξουσία που έχει να ανασταίνει νεκρούς και από την διακήρυξη ότι ο Ιησούς είναι η ανάσταση και η ζωή.
Αλλά είναι για να αποστομώσει την απιστία των ανθρώπων. Στην μετά – θάνατο κατάσταση ο πλούσιος παρακαλεί τον Αβραάμ να στείλει τον Λάζαρο στους αδελφούς του στη γη για να μην έρθουν και εκείνοι σε αυτό το μέρος. Το επιχείρημα του είναι πως «αν κάποιος από τους νεκρούς πάει σ’ αυτούς, θα μετανοήσουν». Όμως ο Αβραάμ του λέει πως: «Αν δεν ακούν τον Μωυσή και τους προφήτες, ούτε αν κάποιος αναστηθεί από τους νεκρούς θα πειστούν». Όμως ο Θεός θέλησε να δώσει ένα δείγμα αυτής της πραγματικότητας.
Επέτρεψε εν τέλει ο νεκρός Λάζαρος να επιστρέψει στο σώμα του και να πει στους γνωστούς του τι είδε. Είναι πιθανό να ειδοποίησε και τους αδερφούς του πλούσιου. Οι οποίοι όσο σε υπόληψη τον είχαν πριν πεθάνει άλλο τόσο θα τον είχαν κι αφού είχε αναστηθεί. Ο Ιωάννης μας λέει ότι οι Φαρισαίοι -που ήταν η θρησκευτική ελίτ της εποχής- όχι απλά δεν πίστεψαν αλλά ήθελαν να σκοτώσουν τον Ιησού και τον Λάζαρο. Που φανερώνει ότι η απιστία συχνά δεν είναι εξαιτίας έλλειψης στοιχείων αλλά συνειδητής άρνησης και εναντίωσης του Θεού.
Είναι σημαντικό να εξετάσουμε τις καρδιές μας από πού έρχεται η πηγή της απιστίας και να μετανοήσουμε.
Ποια είναι η δόξα του Θεού; Είναι ότι ο Θεός είναι σε τέτοιο βαθμό ελεήμων, ώστε παρόλο που γνωρίζει ότι ακόμη κι αν κάποιος επιστρέψει απ’ τους νεκρούς οι άνθρωποι που δεν θέλουν να πειστούν δεν θα πιστέψουν, το κάνει για να τους αποδείξει έμπρακτα ότι δεν έχει αποτέλεσμα και να τους αφαιρέσει κι αυτό το επιχείρημα. Έτσι ώστε στο τέλος ο Θεός να πει: «τι ήταν στο χέρι Μου να κάνω και δεν το έκανα;» Θα φανεί η δικαιοσύνη και το έλεος το Θεού και παράλληλα η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου να δέχεται ή να απορρίπτει. Και τελικά δίκαια θα καταδικαστούν αυτοί που Τον απέρριψαν για όλη την αιωνιότητα.
Όσο παράξενο κι αν μας φαίνεται αυτό συμβαίνει συχνά. Ο Θεός εκτός απ’ τις Γραφές και τους προφήτες σε κάθε γενιά έχει τους δικούς του «Λάζαρους» να μαρτυρούν στους ανθρώπους τι υπάρχει στην άλλη πλευρά. Αυτό είναι ένα δεδομένο που διαφεύγει σε πολλούς είναι όμως αληθινό.
Ας δούμε τώρα μερικά παραδείγματα προηγούμενων εποχών όπου ο Θεός έδειξε ή επέστρεψε ανθρώπους απ’ τον Άδη.
Ο τρόπος που μιλάει ο Δαβίδ σε πολλούς απ’ τους ψαλμούς του φανερώνει ότι μετά την αμαρτία με την Βηρσαβεέ είχε κάποια μεταθανάτια εμπειρία ή με το πνεύμα του κατέβηκε κάποια νύχτα στον Άδη και γνώρισε από πρώτο χέρι τα όσα συμβαίνουν εκεί.
«Επειδή, δεν θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον άδη, ούτε θα αφήσεις τον Όσιό σου να δει φθορά». (ΨΑΛ 16:10).
Πως ήξερε ότι υπάρχει φθορά αν δεν είχε πάει ο ίδιος;
«Και μέσα σε κοιλάδα σκιάς θανάτου αν περπατήσω, δεν θα φοβηθώ κακό·» (ΨΑΛ 23:4).
Η κοιλάδα της σκιάς του θανάτου είναι ο Άδης. Πως την γνώριζε αν δεν είχε πάει ο ίδιος και αν δεν τον είχε επιστρέψει από εκεί ο Κύριος;
Κοιτάξτε τι λέει στον Ψαλμό 88;
«Συγκαταριθμήθηκα μαζί μ’ αυτούς που κατεβαίνουν στον λάκκο· έγινα σαν άνθρωπος που δεν έχει δύναμη· εγκαταλειμμένος ανάμεσα στους νεκρούς, όπως οι θανατωμένοι, που κείτονται στον τάφο, τους οποίους δεν τους θυμάσαι πλέον, και οι οποίοι αποκόπηκαν από το χέρι σου. Με έβαλες στον κατώτατο λάκκο, στο σκοτάδι, στα βάθη. Επάνω μου στηρίχτηκε ο θυμός σου, και επάνω μου έφερες όλα τα κύματά σου». (ΨΑΛ 88:4-7).
Σε ίδιο ψαλμό παρακαλεί τον Θεό να τον βγάλει με το επιχείρημα πως δεν θα μπορεί να τον δοξάζει αν τον αφήσει εκεί.
«Μήπως θα κάνεις θαυμαστά έργα στους νεκρούς; Ή, μήπως θα σηκωθούν οι νεκροί και θα σε αινέσουν; Μήπως στον τάφο θα διηγούνται το έλεός σου ή την αλήθεια σου μέσα στη φθορά; Μήπως θα γίνουν γνωστά τα θαυμαστά σου έργα στο σκοτάδι, και η δικαιοσύνη σου στον τόπο τής λησμονιάς;» (10-12)
Με λίγα λόγια ο Δαβίδ μέσα απ’ τα μελοποιημένα του ποιήματα προσπαθούσε να προειδοποιήσει τον κόσμο για την μετά – θάνατο κατάσταση και ότι η λύση για να μην καταλήξουν εκεί ήταν η πίστη στον Μεσσία.
Παρόμοιες εμπειρίες είχε και ο προφήτης Ιερεμίας που έζησε 800 χρόνια μετά απ’ τον Δαβίδ.
«Με οδήγησε και με έφερε στο σκοτάδι και όχι στο φως. Έφθειρε τη σάρκα μου και το δέρμα μου, σύντριψε τα κόκαλα μου. Έκτισε εναντίον μου και με περικύκλωσε χολή και μόχθο. Με κάθισε σε σκοτεινά μέρη, σαν σε αιώνιους νεκρούς. Με περιέφραξε για να μην βγω έξω, βάρυνε τις αλυσίδες μου. Ακόμα και όταν κράζω και αναβοώ αποκλείει την προσευχή μου». (ΙΕΡ 3:2-8)
Ο Κύριος τον κατέβασε στον Άδη για να ειδοποιήσει τους συμπατριώτες του σε τι μέρος θα πήγαιναν αν δεν μετανοούσαν και ότι ο θάνατος από το χέρι των Βαβυλώνιων δεν ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να τους συμβεί.
Ένας ακόμα προφήτης ήταν ο Ιωνάς. Οι τρεις μέρες στην κοιλιά του κήτους είναι ξεκάθαρα μια μεταθανάτια εμπειρία. Η κοιλιά του κήτους πέρα από το θαλάσσιο ψάρι ήταν η κοιλιά της γης. Είναι γνωστό ότι είναι αδύνατο να επιβιώσει φυσικά άνθρωπος για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα σε κοιλιά κήτους. Αυτό που έγινε ήταν ότι στην κοιλιά του κήτους πέθανε. Το πνεύμα και η ψυχή του αποχωρίστηκε απ’ το σώμα Του και πήγε στον Άδη από τον οποίο έκραξε τα λόγια που είναι γραμμένα στο βιβλίο του:
«Μέσα στη θλίψη μου βόησα στον Κύριο, και με εισάκουσε· από την κοιλιά τού άδη βόησα, και άκουσες τη φωνή μου. Επειδή, με έριξες στα βάθη, στην καρδιά τής θάλασσας, και ρεύματα με περικύκλωσαν· όλες οι τρικυμίες σου και τα κύματά σου πέρασαν από πάνω μου. Κι εγώ είπα: Απορρίφθηκα μπροστά από τα μάτια σου· όμως, θα επιβλέψω ξανά στον άγιο ναό σου». (ΙΩΝ 2:2-9)
Αυτό που φαίνεται απ’ την προσευχή του είναι ότι παρακάλεσε τον Κύριο να του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Και ότι αν τον επέστρεφε στον κόσμο των ζωντανών θα έκανε το θέλημα του Θεού.
Αυτός είναι ο λόγος που μετανόησαν οι Νινευήτες. Ήρθαν αντιμέτωποι με έναν άνθρωπο που γύρισε απ’ τους νεκρούς. Πιθανόν και το σώμα του στο οποίο ο Θεός τον επέστρεψε είχε αλλοιωθεί από τα υγρά της φάλαινας ή οτιδήποτε ήταν αυτό που τον κατάπιε. Το μήνυμα του είχε την δύναμη κάποιου που «αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς». Όχι ότι είχε αναστηθεί με την έννοια ότι είχε ένα άφθαρτο σώμα. Απλά του επιτράπηκε να επιστρέψει στο σώμα του. Το πιο πιθανό είναι αυτό να έγινε αφότου το κήτος είχε ξεράσει το σώμα του σε κάποια αμμουδιά.
Άλλωστε όταν ο Ιησούς λέει στους Φαρισαίους ότι θα σας δοθεί το σημείο του Ιωνά του προφήτη αυτό ακριβώς εννοεί. Την επιστροφή απ’ τους νεκρούς. Άρα αυτό είχε ξανασυμβεί και οι Ιουδαίοι κατάλαβαν για τι πράγμα τους μιλάει ο Ιησούς. «Πονηρή και μοιχαλίδα γενεά ζητάει σημείο· αλλά, σημείο δεν θα της δοθεί, παρά μονάχα το σημείο τού προφήτη Ιωνά. Επειδή, όπως ο Ιωνάς ήταν στην κοιλιά τού κήτους τρεις ημέρες και τρεις νύχτες, έτσι θα είναι και ο Υιός τού ανθρώπου στην καρδιά τής γης τρεις ημέρες και τρεις νύχτες». (ΜΑΤΘ 12:39-40). Τους είχε ειδοποιήσει πριν έρθουν αντιμέτωποι με τον αδειανό τάφο.
Ο Ιησούς και μετά τη ανάσταση του συνεχίζει να επιστρέφει «Λάζαρους» για να μας πουν τι είδαν και ότι αυτά είναι αληθινά και όχι επιστημονική φαντασία. Δεν μας αφήνει σε σκοτάδι όσον αφορά το τι υπάρχει στην άλλη πλευρά.
Ας έρθουμε τώρα σε περιπτώσεις συγχρόνων μας και στην σοκαριστική εμπειρία της Kathryn Baxter η οποία έγραψε το βιβλίο: «Μια θεϊκή αποκάλυψη της κόλασης».
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η KATHRYN BAXTER
Γεννήθηκε στην Κατανόγκα του Τενεσή. Από μικρή ηλικία διδάχτηκε από την μητέρα της για τον Ιησού Χριστό και τη σωτηρία Του. Όταν ήταν 19 ετών γεύθηκε την εμπειρία της αναγέννησης όπως περιγράφεται στο 3ο κεφάλαιο του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου. Είναι παντρεμένη εδώ και 24 χρόνια με τον Μπίλ Μπάξτερ και έχουν τέσσερα παιδιά. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 μετακόμισε με την οικογένεια της στο Μπέλβιλλ του Μίσιγκαν όπου άρχισε να έχει οράματα απ’ τον Θεό. Το 1976 ο Ιησούς της εμφανίστηκε και της είπε ότι έχει γι’ αυτή μια αποστολή να της δείξει την κόλαση ώστε να προειδοποιήσει τους ανθρώπους για να μην παν εκεί. Από εκείνη την μέρα και για τριάντα συνεχόμενες νύχτες ο Ιησούς την έπαιρνε και της έδειχνε περιοχές της κόλασης.
Όπως λέει και η ίδια στο βιβλίο της «Μια θεϊκή αποκάλυψη της κόλασης»: «Ο Κύριος έβγαλε το πνεύμα μου από το σώμα μου και με μετέφερε στην κόλαση. Περπάτησα μαζί με τον Ιησού Χριστό τον Ναζωραίο μέσα σ’ αυτούς τους τόπους που θα σας περιγράψω. Αν μπορούσατε να βλέπατε τις ψυχές που καίγονται στην κόλαση, τις φλόγες και τους βασανισμούς που συμβαίνουν εκεί καθημερινά κάθε δευτερόλεπτο, κάθε λεπτό, κάθε ώρα, θα κραυγάζατε εναντίον της κόλασης, της αμαρτίας, της απιστίας και της αμφιβολίας. Ο Κύριος μου έδειξε τα πράγματα όπως περιγράφονται μέσα στην Αγία Γραφή». Στην Γραφή αναφέρεται η λίμνη του πυρός (ΑΠΟΚ 20:10-15). Ένας τόπος βασάνων στο Λουκά (16:22-24). Ένας τόπος που υπάρχει το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών (ΜΑΤΘ 25:30). Ένας τόπος που οι ψυχές ποτέ δεν πεθαίνουν και η φωτιά δεν σβήνει (ΜΑΡΚ 9:43-48)».
Εάν σε ενδιαφέρει να διαβάσεις το παρακάτω βιβλίο μπορείς να το προμηθευτείς από έναν χριστιανό που μένει στην Θεσσαλονίκη τον Αχιλλέα Λιάντη. Το mail του Αχιλλέα είναι: achilleasliantis19@gmail.com
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: «ΜΙΑ ΘΕΪΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ»
Ο Κύριος είπε: «Πρόσεξε παιδί μου. Πρόκειται να σε πάρω με το Πνεύμα μου στην κόλαση, ώστε να μπορείς να γράψεις για την πραγματικότητα της, να πεις σε όλους ότι η κόλαση είναι αληθινή και να βγάλεις τους απολεσμένους από το σκοτάδι και να έρθουν στο φως του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού».
Τότε άπλωσε το χέρι Του μέσα απ’ το κέντρο του φωτός που βρισκόταν και μου είπε: «Έλα μαζί Μου». Και ξαφνικά το πνεύμα μου βγήκε από το σώμα μου, ενώ εκείνο έμεινε στο κρεβάτι. Στάθηκα δίπλα στον Χριστό και κοίταξα το σώμα μου που είχε μείνει κάτω. Τότε είπε: «Έλα κόρη μου». Καθώς μίλησε το ταβάνι του δωματίου μου άνοιξε και άρχισα να ανεβαίνω ψηλά μαζί με τον Ιησού περνώντας μέσα από την οροφή του σπιτιού. Γύρισα πίσω να κοιτάξω την οικογένειά μου και μου είπε: «Μη φοβάσαι η οικογένεια σου θα είναι ασφαλής». Ήξερε τις σκέψεις μου. Ευχαριστώ τον Θεό για την φροντίδα Του.
Σε λίγο βρισκόμασταν ψηλά στον ουρανό. Γύρισα και κοίταξα τον Ιησού. Ήταν γεμάτος δόξα και μια μεγάλη ειρήνη έρεε από Αυτόν. Πήρε το χέρι μου και μου είπε: «Σε αγαπώ, μην φοβάσαι γιατί Εγώ Είμαι μαζί σου». Αρχίσαμε να ανεβαίνουμε ψηλότερα στον ουρανό. Μπορούσα να βλέπω την γη από επάνω. Κάτω στην γη υπήρχαν κάτι σαν μεγάλα χωνιά που περιστρέφονταν. Αυτά τα χωνιά δεν ήταν ορατά στην φυσική διάσταση αλλά μόνο στην πνευματική. Ανυψώνονταν ψηλά πάνω από την γη αλλά και έμεναν προσκολλημένα σε διάφορα σημεία της γης. «Τι είναι αυτά;» ρώτησα τον Κύριο Ιησού καθώς πλησιάσαμε ένα από αυτά. «Αυτά είναι πύλες για την κόλαση. Θα περάσουμε μέσα από ένα από αυτά στην κόλαση» μου είπε.
Ο Ιησούς είπε πως η κόλαση έχει ένα σώμα σαν το ανθρώπινο σώμα ξαπλωμένο με την πλάτη στο κέντρο της γης. Όπως οι χριστιανοί έχουν ένα σώμα πιστών, έτσι και οι χαμένοι έχουν ένα σώμα απίστων στην κόλαση. Είναι μεγάλη και γεμάτη από αμαρτία και διαφθορά. Υπάρχου πολλοί βαθμοί βασανισμών και θάλαμοι στην κόλαση. Εκατομμύρια ανθρώπων βρίσκονται εδώ και πολλοί ακόμα έρχονται και παντού υπάρχει θάνατος. Μέχρι την μέρα ο που ο θάνατος και η κόλαση (Άδης) θα ριχτούν μέσα στην λίμνη του πυρός. Και αυτός θα είναι ο δεύτερος θάνατος.
Έτσι αρχίσαμε να μπαίνουμε μέσα και φαινόταν σαν ένα τούνελ. Και τότε θυμήθηκα ανθρώπους που έλεγαν πως όταν πέθαναν πέρασαν μέσα από ένα σκοτεινό τούνελ. Παντού γύρω μας υπήρχε βαθύ σκοτάδι και μύριζε τόσο φριχτά που δυσκολευόμουν να αναπνεύσω. Στα τοιχώματα του τούνελ υπήρχαν χωμένες μέσα στους τοίχους βρώμικες γκρίζες μορφές κακού και μορφές πνευμάτων που φώναζαν σε εμάς. Αυτές οι κακές μορφές προσπάθησαν να μας αγγίξουν αλλά δεν μπόρεσαν εξαιτίας της δύναμης του Χριστού.
Περάσαμε από το τούνελ στην κόλαση και αρχίσαμε να περπατάμε πάνω σε ένα μικρό μονοπάτι στα αριστερό πόδι της κόλασης. Ο Ιησούς είπε: «στο αριστερό πόδι της κόλασης υπάρχουν πολλοί λάκκοι. Αυτό το τούνελ καταλήγει και σε άλλα μέρη της κόλασης αλλά πρώτα θα πάμε στο αριστερό πόδι. Να θυμάσαι πως έχω όλη την δύναμη στον ουρανό και στην γη». Φίλοι μου ο Ιησούς ήταν ένα αστραφτερό φως, πιο αστραφτερό κι από τον ήλιο και κάποιες στιγμές υπήρχε η μορφή ενός ανθρώπου μέσα σε αυτό το φως. Τον έβλεπα σαν πνεύμα. Ο Ιησούς είπε: «Ο Πατέρας έχει μιλήσει. Έλα πρέπει να υπακούσουμε και να πάμε».
Στην κόλαση έχεις όλες τις αισθήσεις σου, αυτές με τις οποίες πεθαίνεις. Το μυαλό μου δούλευε πλήρως γιατί ήμουν ζωντανή. Και μάλιστα όταν περπατάς με το πνεύμα, οι αισθήσεις είναι πιο πραγματικές παρά όταν περπατάς με την σάρκα.
ΟΙ ΛΑΚΚΟΙ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ
Παντού υπήρχε φόβος και απερίγραπτος κίνδυνος. Το κάθε βήμα που έκανα ήταν φριχτό. Καθώς φτάσαμε στον πρώτο λάκκο, στάθηκα δίπλα στον Ιησού και ένοιωσα πάρα πολύ λυπημένη. Πολύ γλυκά ο Ιησούς μου είπε: «Έλα και ακολούθησε με». Φτάσαμε σε μια μεγάλη σφαιρική τρύπα μέσα στην γη και ο Ιησούς είπε: «Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι λάκκοι εδώ, όσο μακριά μπορείς να δεις και σε κάθε λάκκο υπάρχει μια ψυχή που πέθανε». Οι λάκκοι είχαν μήκος περίπου 1, 30 μ. και βάθος 1.00 μ. και υπήρχε θειάφι στο εσωτερικό αυτών των λάκκων. Υπήρχαν κόκκινα κάρβουνα που έκαιγαν με φωτιά και στο κέντρο αυτού του λάκκου υπήρχε ακόμα μια φωτιά, με φλόγες μισού μέτρου που κάποιες στιγμές γίνονταν τεράστια φλόγα. Η ψυχή ήταν εγκλωβισμένη σε μια μορφή σκελετού.
(Από σελ. 19) Ο επόμενος λάκκος είχε μια γυναίκα που βρισκόταν στα γόνατα σαν να έψαχνε κάτι. Και η δική της η μορφή ήταν γεμάτη τρύπες, φαινόντουσαν τα κόκαλα της και φορούσε ένα φόρεμα, δεν ξέρω γιατί. Το μόνο που φαινόταν στο κεφάλι της ήταν το κρανίο της. Υπήρχαν τρύπες στην θέση των ματιών και της μύτης. Μια μικρή φωτιά έκαιγε γύρω από τα πόδια της και ήταν γονατιστή ακουμπώντας στα τοιχώματα που είχαν θειάφι. Η φωτιά έκαιγε τα χέρια της και η νεκρή σάρκα της έπεφτε καθώς αυτή έσκαβε. Έκλαιγε και οδυρόταν και έλεγε: «Ω Κύριε θέλω να βγω από εδώ». Καθώς την παρακολουθούσαμε τελικά έφτασε στο επάνω μέρος του λάκκου και νόμισα πως θα έβγαινε έξω. Και τότε ένας τεράστιος δαίμονας που είχε μεγάλα φτερά, την πλησίασε και την έσπρωξε βίαια μέσα στο λάκκο της φωτιάς. Το χρώμα του δαίμονα ήταν μαύρο καφέ και είχε τρίχες επάνω του και τα μάτια του ήταν στο πίσω μέρος του κεφαλιού του. Είχε το μέγεθος μιας μεγάλος αρκούδας.
Την παρακολουθούσα με φρίκη καθώς αυτή έπεφτε πάλι μέσα στις φλόγες και τη λυπήθηκα τόσο πολύ που ένοιωσα την ανάγκη να την πάρω στην αγκαλιά μου και να προσευχηθώ ο Θεός να την θεραπεύσει. Ο Ιησούς γνώριζε τις σκέψεις μου και μου είπε: «Παιδί μου έχει σταλθεί η κρίση, ο Θεός έχει μιλήσει. Από τότε που ήταν παιδί την καλούσα να έρθει σε Εμένα και να μετανοήσει, να Με υπηρετήσει και να Με ακολουθήσει. Όταν ήταν 16 ετών της φανερώθηκα, της είπα: «σε αγαπώ, δώσε μου την ζωή σου, έλα ακολούθησε Με. Θα σε εκπαιδεύσω και θα σε διδάξω τους δρόμους Μου. Σε έχω καλέσει για τον σκοπό Μου. Μη φοβάσαι και περπάτα μαζί Μου. Να είσαι καλή και να συγχωρείς». Καταλάβαινε το θέλημα του Κυρίου. Επί χρόνια την καλούσα, αλλά δεν άκουγε. Μου έλεγε: «κάποια μέρα θα Σε υπηρετήσω. Τώρα Θεέ μου δεν έχω χρόνο, θέλω να απολαύσω την ζωή μου».
Η γυναίκα είπε στον Ιησού: «Η ψυχή μου βασανίζεται και δεν υπάρχει διέξοδος. Ήθελα να αποκτήσω φήμη και περιουσία και τα κατάφερα. Μπορούσα να αγοράσω ότι επιθυμούσα» είπε. «Ήμουν το αφεντικό του εαυτού μου. Ήμουν η πιο ωραία και καλοντυμένη γυναίκα της εποχής μου. Είχα τα πλούτη μου και την φήμη μου, αλλά όταν πέθανα δεν μπορούσα να τα πάρω μαζί μου. Ω Κύριε η κόλαση είναι τόσο φριχτή. Δεν υπάρχει ύπνος ούτε ημέρα ούτε νύχτα. Διαρκώς βασανίζομαι. Βοήθησε με Θεέ! Βοήθησε με!» Κοίταξε τον Ιησού και είπε: «Ω γλυκιέ μου Κύριε αν σε είχα ακούσει! Θα μετανοώ για πάντα γιατί αυτό που περνάω τώρα είναι αιώνιο. Φανταζόμουν πως κάποια μέρα θα σε υπηρετούσα όταν θα ήμουν έτοιμη. Νόμιζα πως θα με περίμενες, αλλά πόσο λάθος είχα κάνει».
«Ήμουν η πιο περιζήτητη γυναίκα για την ομορφιά μου, εκείνη την εποχή. Ναι. Ο Θεός με καλούσε να μετανοήσω. Απευθύνθηκε σε μένα. Όλη μου την ζωή με φώναζε με αγάπη. Και εγώ νόμιζα πως μπορώ να Τον χρησιμοποιήσω όταν Τον χρειαζόμουν. Ότι πάντοτε θα βρισκόταν κοντά μου. Ναι, χρησιμοποίησα Τον Θεό. Αυτός προσπαθούσε να με κάνει να Τον υπηρετήσω, αλλά δεν του έδινα την καρδιά μου. Μετά ήρθε η εποχή που νόμιζα ότι δεν Τον χρειαζόμουν πλέον. Και όμως αν αποφάσιζα να στραφώ σε Αυτόν, Αυτός θα ήταν εκεί. Τι λάθος που έκανα! Γιατί τότε ο σατανάς άρχισε να με χρησιμοποιεί. Και άρχισα να τον υπηρετώ όλο και περισσότερο και τον αγάπησα περισσότερο από τον Θεό. Αγάπησα την αμαρτία και δεν γυρνούσα πίσω στον Θεό. Ο σατανάς χρησιμοποίησε την ομορφιά μου, τα χρήματα μου και όλες μου οι σκέψεις στράφηκαν στον σατανά και στο πόση δύναμη μπορούσα να του δώσω αν και συνέχεια με καλούσε κοντά του ο Χριστός. Πάντα σκεφτόμουν αύριο ή μεθαύριο. Ω Θεέ μου, τι λάθος που έκανα! Μια μέρα καθώς ήμουν με το αμάξι μου, ο οδηγός μου χτύπησε ένα άλογο, το αμάξι ανατράπηκε κι εγώ σκοτώθηκα».
«Ω Κύριε μου βγάλε με από εδώ!». Καθώς μιλούσε τα κοκαλιασμένα της χέρια απλώθηκαν προς τον Ιησού και οι φλόγες υψώθηκαν και άρχισαν να την καίνε. Ο Ιησούς είπε: «Η κρίση έχει σταλεί. Το κλειδί είναι η αγάπη. Αγαπάτε αλλήλους όπως Εγώ σας αγάπησα». Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια του Ιησού καθώς προχωρήσαμε στον επόμενο λάκκο και μέσα από όλο μου το είναι έκλαιγα για την φρίκη της κόλασης.
Αν νομίζεις ότι αυτά δεν είναι αλήθεια δες μια μεταθανάτια εμπειρία ενός ανθρώπου που πέθανε βγήκε από το σώμα του και έφτασε μέχρι τους λάκκους που περιγράφει η Κάθριν. Ο Ιησούς όμως έκανε έλεος και τον γύρισε πίσω.
Ένοιωθα απ’ τον Ιησού να βγαίνει τρυφερότητα και βαθιά αγάπη. Καθώς κοίταζα μέσα στα μάτια Του ήταν σαν να κοίταζα μέσα στην αιωνιότητα. Έβλεπα την αγάπη που είχε για όλες αυτές τις ψυχές που ήταν χαμένες κι επίσης γι’ αυτές που θα έρχονταν εδώ. Επίσης την αγάπη που είχε για μένα καθώς μίλησε γλυκά. Είπε τα εξής: «Παιδί μου άκουσε με. Ο Πατέρας μας ο Θεός έδωσε στον καθένα μας μια θέληση, μια εκλογή να υπηρετήσουμε Αυτόν ή τον Σατανά. Βλέπεις ο Θεός δεν έκανε την κόλαση για τον λαό Του. Η κόλαση είναι για τον σατανά. Ο σατανάς εξαπατά πολλούς για να τον ακολουθήσουν γιατί οι άνθρωποι πρέπει να διαλέξουν ποιόν θέλουν να ακολουθήσουν. Εμένα ή τον σατανά. Η κρίση έχει σταλεί για πολλούς. Είναι ήδη πολύ αργά». Καθώς έστρεψε ο Ιησούς το πρόσωπο του δάκρυα συμπόνοιας έτρεχαν απ’ τα μάτια Του.
ΤΑ ΚΕΛΙΑ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ
(από σελ. 51) Τα κελιά είναι σε κύκλο μέσα στην κοιλιακή χώρα της κόλασης. Ο Ιησούς μου είπε: «Το ύψος εδώ είναι 31 χιλιόμετρα». Κοιτάξαμε ψηλά και είδα τα εξής: Υπήρχε ένας καφέ γκρεμός μεταξύ των κελιών και του κάτω μέρους της κόλασης, δηλαδή της κοιλιακής χώρας.
Ο Ιησούς μου είπε: «αυτά τα πράγματα είναι αλήθεια. Ποτέ δεν τα έχω αποκαλύψει αυτά. Κάποια μέρα μέρα ο θάνατος και η κόλαση θα ριχτούν στη λίμνη του πυρός. Μέχρι τότε αυτά τα κελιά θα βρίσκονται σε αυτή την τοποθεσία γεμάτα από ψυχές που βασανίζονται και πονάνε φριχτά. Εγώ ήρθα στην γη ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο σαν Σωτήρας. Ήρθα να δώσω την ζωή Μου για σας, εάν πιστέψετε ότι είμαι ο Υιός του Θεού και ότι πέθανα και αναστήθηκα για να νικήσω την κόλαση. Ήλθα για να σας δώσω αιώνια ζωή. Έδωσα την ζωή μου για να μην έλθετε εσείς εδώ. Τα γνώριζα όλα αυτά. Εγώ είμαι ο Υιός του Θεού. Το έλεος του Πατέρα είναι αληθινό. Επικαλεστείτε το Όνομα Μου σήμερα κι εγώ θα σας καθαρίσω από τις αμαρτίες σας και θα σας προστατεύσω από το κακό».
Ακολούθησα τον Κύριο χωρίς να γνωρίζω τι θα έβλεπα. Κοίταξα κάτω στο κέντρο της κόλασης που συνέβαιναν όλες αυτές οι δραστηριότητες που είχα δει νωρίτερα. Το μόνο που μπορούσα να δω ήταν κελιά. Σκέφτηκα πως δεν ήταν δυνατόν να είναι σε χειρότερη μοίρα αυτοί που ήταν στα κελιά από αυτούς που ήταν στους λάκκους. Άκουσα κραυγές, στριγκλιές και βογγητά να βγαίνουν απ’ τα κελιά.
Ο Ιησούς στάθηκε μπροστά από το τρίτο κελί και φωτίστηκε ο τόπος. Είδα μέσα στο κελί μια γυναίκα να κάθεται πάνω σε μια κουνιστή καρέκλα και η οποία έκλαιγε. Δεν ξέρω το γιατί. Δεν υπήρχαν άλλα έπιπλα εκεί εκτός από την κουνιστή καρέκλα. Το κελί ήταν φτιαγμένο από πηλό. Η πόρτα ήταν φτιαγμένη από μαύρο μέταλλο. Μπορούσαμε να δούμε πολύ καθαρά μέσα στο κελί γιατί τα σίδερα είχαν μεγάλη απόσταση το ένα από το άλλο. Το χρώμα της γυναίκας ήταν ένα μείγμα από χρώμα σάρκας ανάμικτο με γκρίζο. Καθόταν στην καρέκλα και κουνιόταν πέρα δώθε. Καθώς κουνιόταν δάκρυα έτρεχαν στο μάγουλα της. Υπέφερε από έντονο πόνο. Αναρωτήθηκα τι άραγε να είχε κάνει για να βρισκόταν εκεί. Ξαφνικά η γυναίκα άρχιζε να αλλάζει μορφές. Καθώς άλλαζε μορφή κραυγές πόνου έβγαιναν από μέσα της.
Μόλις αντίκρισε τον Ιησού άρχισε να φωνάζει. «Ω Ιησού ελέησε με. Βγάλε με από αυτό τον τόπο των βασανιστηρίων». Προσπάθησε να αγγίξει τον Ιησού αλλά δεν μπορούσε. Καθώς έκανε αυτή την προσπάθεια άρχισε να μετατρέπεται σ’ ένα ηλικιωμένο άτομο, μαζί και τα ρούχα της. Μετά γινόταν νέα, μετά ξανά ηλικιωμένη. Όλες αυτές οι αλλαγές έγιναν μέσα σε λίγα λεπτά. Στάθηκα δίπλα στον Ιησού και με απορία αναρωτήθηκα. «Γιατί Κύριε;» Ξανά άρχιζε να φωνάζει. «Ω Κύριε βγάλε με από εδώ μέσα». Πλησίασε τα σίδερα και τα κρατούσε σφιχτά. Τότε μίλησε και είπε: «Γνωρίζω πως η αγάπη σου είναι αληθινή. Σε παρακαλώ βγάλε με από εδώ!» Κραυγές απελπισίας έβγαιναν από μέσα της.
Τότε κάτι άρχισε να συμβαίνει στην σάρκα της. Ο Ιησούς είπε «αυτή δεν είναι αυτό που φαίνεται πως είναι». Ξανακάθισε στην καρέκλα της υποφέροντας μέσα στην κόλαση. Μετά έμεινε ένας σκελετός πάνω στην καρέκλα και μια βρώμικη θολή ομίχλη που ήταν η ψυχή της. Εγώ δεν μπορούσα να καταλάβω. Υπήρχαν μαύρες τρύπες εκεί που θα έπρεπε να είναι τα μάτια της. Βογγητά και κραυγές θλίψης έβγαιναν από μέσα της. Ω τι μεγάλη θλίψη. Ο Ιησούς είπε: «Πάρα πολλές φορές πάνω στην γη την καλούσα να μετανοήσει και μου έλεγε «δεν έχω χρόνο για σένα Κύριε. Μου αρέσουν τα πράγματα που κάνω». Έλεγε: «μου αρέσει να υπηρετώ τον σατανά. Αυτόν θα ακολουθήσω». Κορόιδευε αυτούς που έστελνα κοντά της να της μιλάνε για την αγάπη Μου. Απολάμβανε το κακό που έκανε. Δεν άκουγε την φωνή μου. Ασχολούνταν με την μαγεία για τον σατανά. Από μικρό παιδί διδάχτηκε την μαγεία. Η δύναμη του σκότους κυβερνούσε την οικογένεια της. Πολλοί βρίσκονται εδώ στην κόλαση γιατί δεν μετανόησαν για το κακό. Έκανε πολύ κακό σε πολλούς ανθρώπους. Ήταν λάτρης του σατανά».
Ο Ιησούς την κοίταξε με λύπη. Ήταν πολύ αργά τώρα. Εάν είχε δώσει την καρδιά της στον Ιησού. Η γυναίκα αυτή άρχισε να κλαίει και να τρέμει. Ο σατανάς της είχε πει ότι θα της έδινε ένα βασίλειο. Και πως ποτέ δεν θα πέθαινε. Όμως πέθανε και ήρθε εδώ. Ζήτησε από τον σατανά το βασίλειο της. Ο σατανάς τότε γέλασε και της είπε: «αυτό είναι το βασίλειο σου». Βλέπετε ο σατανάς είναι ένας ψεύτης. Ο σατανάς της είπε: «Σε εξαπάτησα στην γη για να πάρω την ψυχή σου. Εσύ θα βρίσκεσαι εδώ για βασανιστήρια και φωτιές. Σε μισώ». Τα δαιμόνια την οδήγησαν μέσα στο κελί της. Αυτή ήταν η αμοιβή της που ακολούθησε τον σατανά.
Φίλοι μου όσοι από εσάς ανήκετε σε σατανιστικές ομάδες, σας ικετεύω να ανοίξετε την καρδιά σας στον Ιησού. Ο σατανάς είναι ψεύτης. Της είχε υποσχεθεί πάρα πολλά. Την εξαπάτησε και την οδήγησε στην κόλαση.
Η αμαρτία είναι θάνατος. Περνάει από πολλούς βασανισμούς κάθε φορά που η μορφή της αλλάζει. Όταν ήταν στην γη δεν την βασάνιζε. Αλλά στην κόλαση πονάει πολύ κάθε φορά που γίνεται αυτή η διαδικασία. Εγώ έστειλα πολλούς κοντά της. Πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μαγεία και το τέλος της είναι αυτό που βλέπεις.
Αν δεν είσαι βέβαιος ότι τα κελιά είναι αλήθεια δες την μαρτυρία ενός άλλου ανθρώπου που κατέβηκε στον Άδη και είδε τα ίδια πράγματα.
Στην κόλαση θυμάσαι όλα όσα έχεις κάνει στην γη. Θυμάσαι όλους όσους είχαν έρθει να σου μιλήσουν για τον αληθινό δρόμο, για την σωτηρία, για την συγχώρεση των αμαρτιών. Στον Λουκά 16:25 λέει: «Και ο Αβραάμ είπε: «Παιδί μου, θυμήσου ότι απόλαυσες τα αγαθά σου στη ζωή σου και ο Λάζαρος παρόμοια τα κακά· τώρα, αυτός μεν παρηγορείται, εσύ όμως βασανίζεσαι».
Ο Ιησούς είπε επίσης: «Και μη φοβηθείτε από εκείνους που θανατώνουν το σώμα, οι οποίοι όμως δεν μπορούν να θανατώσουν την ψυχή· αλλά, φοβηθείτε μάλλον αυτόν που μπορεί να απολέσει και την ψυχή και το σώμα μέσα στη γέεννα». (ΜΑΤΘ 10:28).
Ο Θεός είναι αληθινός και δεν ψεύδεται. Πέστε στον κόσμο ότι υπάρχει κόλαση. Πέστε σε αυτούς που είναι μέσα σε ψεύτικες θρησκείες να ξυπνήσουν. Πέστε στους ειδωλολάτρες να στραφούν στον Θεό. Όταν λέμε ειδωλολάτρες δεν αναφερόμαστε μόνο σε αυτούς που προσκυνούν ξύλινα ειδώλια στις ζούγκλες του Αμαζονίου αλλά στους πολιτισμένους! Σε αυτούς που έχουν αντικαταστήσει τον Θεό με γήινες, σαρκικές απολαύσεις όπου η θρησκεία που ακολουθούν ύστερα μόνο και μόνο για να καθησυχάσουν την συνείδηση τους, είναι μάταιη. Γιατί τίποτα από αυτά δεν θα τους σώσει αλλά ο δρόμος αυτός οδηγεί στην κόλαση. Μόνο ο Ιησούς σώζει που έχυσε το πολύτιμο και πανάγιο αίμα του για κάθε αμαρτωλό που μετανοεί ειλικρινά, εξομολογείται και Τον επικαλείται για σωτηρία.
Παρακάτω μπορείς να δεις την περίπτωση ενός νέου που δεν πίστευε στην κόλαση μέχρι που την είδε με τα μάτια του και ο Ιησούς κάνοντας χάρη τον επέστρεψε πίσω, όπου μετανόησε και έδωσε την ζωή του σε Αυτόν.
Άνθρωποι πόσο διαρκεί η αιωνιότητα; Σκεφτείτε το. Πρέπει να δώσουμε προσοχή σε αυτά που το Πνεύμα του Θεού έχει επιλέξει να μας αποκαλύψει για να μας προειδοποιήσει. Μην παίζετε με την αιωνιότητα σας αλλά πάρτε τα λόγια του Θεού στα σοβαρά.
Η προσευχή και η ελπίδα μου είναι να δώσετε την ζωή σας στον Ιησού, να το υπηρετήσετε ολοκληρωτικά και να φυλάξετε τον Λόγο Του και τις εντολές Του με κάθε θυσία.
ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠ’ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ
«Η κόλαση υπάρχει, ο σατανάς υπάρχει. Δίνω ζωή αιώνια που ποτέ δεν θα πεθάνετε. Θα ζείτε για πάντα με τον Κύριο. Δίνω ζωή με αφθονία. Υπηρετείστε Με εν Πνεύματι και Αλήθεια και αποστραφείτε από την αμαρτία. Μην Με απορρίπτεται όταν σας καλώ.
Είναι δική σας η απόφαση. Διαλέξτε σήμερα ποιόν θα υπηρετήσετε. Θα σας φυλάξω από το κακό. Επικαλείστε Εμένα όσο είμαι κοντά. Θα σας σώσω από τις αμαρτίες σας, δεν θα τις θυμάμαι πλέον. Θα συγχωρήσω, θα θεραπεύσω, θα αποκαταστήσω, θα σας δείξω τις μεθοδείες του σατανά. Θα απαντήσω όταν φωνάξετε. Θα σας δώσω χαρά ανεκλάλητη και δόξα».
