Ο λόγος που κηρύττω την κόλαση δεν είναι επειδή έχω οποιοδήποτε συμφέρον. Αλλά είναι μόνο για ένα και μοναδικό λόγο: ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο στο ανθρώπινο μυαλό να χωρέσει μια τέτοια φοβερή πραγματικότητα, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι υπάρχει.
Το ότι προκαλεί φοβερή αναστάτωση στον εσωτερικό μας κόσμο είναι που κάνει πολλούς να βγάζουν ψευδοδιδασκαλίες και να διαδίδουν ψέματα. Όπως ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, ότι η ψυχή παύει να υπάρχει μετά τον θάνατο του φυσικού σώματος και ότι ο Θεός θα συγχωρέσει στο τέλος μέχρι και τον διάβολο. Φτιάχνοντας μέσα από αυτές και τον Θεό όπως αρέσει σε εκείνους και όπως τους κάνει να αισθάνονται καλά.
Είναι προτιμότερο να έρθω αντιμέτωπος με την πραγματικότητα τώρα, να φοβηθώ τον Θεό και με βάση αυτό να πάρω τις αποφάσεις μου, παρά να υιοθετώ ένα ψέμα το οποίο δεν θα αναιρέσει την φοβερή πραγματικότητα της κόλασης και τις συνέπειες που θα αντιμετωπίσω όταν φύγω από εδώ. Που δεν θα περιλαμβάνουν μόνο την τιμωρία για τις αμαρτίες μου και για τις οποίες δεν μετανόησα αλλά και για το ότι αλλοίωνα την αλήθεια του Θεού παρασέρνοντας κι άλλους στον δικό μου χαμό.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΚΟΛΑΣΗ
Η κόλαση είναι η απουσία του Θεού και όλων όσων πρεσβεύει και Είναι. Ακόμη κι αν δεν θέλουμε τον Θεό όσο υπάρχουμε επάνω στην γη γευόμαστε τις ευεργεσίες Του. Το οξυγόνο, το νερό, τον γαλανό ουρανό πάνω απ’ τα κεφάλια μας, την φύση, τα φρούτα και κάθε τι άλλο που έφτιαξε για να μας ευχαριστεί και να μας αγαθοποιεί. Ο απόστολος Παύλος λέει ότι μέσα σε Αυτόν ζούμε, κινούμαστε και υπάρχουμε.
Όμως ο Θεός δεν μας έφερε στην ύπαρξη μόνο για να περνάμε καλά. Περιμένει να Τον ευχαριστήσουμε για όσα μας έδωσε, να Τον ζητήσουμε, να έρθουμε σε επαφή μαζί Του, να Τον γνωρίσουμε, να χτίσουμε μια σχέση μαζί Του. Εάν στα χρόνια που μας έδωσε αδιαφορήσουμε, Του γυρίσουμε την πλάτη και τελικά Τον απορρίψουμε, όταν φύγουμε από εδώ όλα τα δώρα Του που θεωρούσαμε δεδομένα θα πάψουν να υφίστανται.
Αυτό σημαίνει ότι θα βρεθούμε σε ένα μέρος που όλα αυτά θα απουσιάζουν.
Δεν θα υπάρχει εκεί το φως γιατί ο Θεός είναι το φως.
Δεν θα υπάρχει εκεί αέρας γιατί ο Θεός είναι η ανάσα της ζωής.
Δεν θα υπάρχει εκεί ειρήνη επειδή ο Θεός είναι ο Πρίγκιπας της ειρήνης.
Δεν θα υπάρχει εκεί αγάπη γιατί ο Θεός είναι η αγάπη.
Δεν θα υπάρχει εκεί παρηγοριά γιατί ο Θεός είναι ο Παρηγορητής.
Θα υπάρχει όμως εκεί ο διάβολος και οι δαίμονες. Γιατί καθένας που απορρίπτει τον Θεό διαλέγει τον διάβολο και τους δαίμονες οι οποίοι υπηρετούν τις σαρκικές και πονηρές επιθυμίες όσον είναι επάνω στην γη και έχει στρέψει την πλάτη του στον Θεό επιλέγοντας αυτό που τον ευχαριστεί.
Συχνά υιοθετούμε την ψευδαίσθηση της ενδιάμεσης επιλογής. Ξεχνάμε όμως πως όταν θέλουμε να είμαστε του εαυτού μας συνταυτιζόμαστε με την ίδια ακριβώς νοοτροπία που διάλεξε και ο σατανάς. Να είναι του εαυτού του και να κάνει πάντα αυτό που αρέσει σε εκείνον. Γι’ αυτό δεν υπάρχει ενδιάμεση επιλογή. Ο Ιησούς είπε ότι δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο Κυρίους, τον Θεό και τον σατανά. Αλλά πρέπει να διαλέξουμε έναν απ’ τους δύο.
Αν με τις πράξεις μας επιλέγουμε την νοοτροπία και τα έργα του σατανά όταν φύγουμε από εδώ -όπου δεν θα υπάρχει άλλη ευκαιρία για μετάνοια- θα πάμε μαζί του. Και αυτή η κατάσταση θα είναι αμετάκλητη για όλη την αιωνιότητα. Αυτός είναι ο λόγος που όταν μια ψυχή φεύγει από εδώ χωρίς τον Θεό την πιάνει ακατάληπτος τρόμος.
Το ότι διεστραμμένοι θρησκευτικοί ηγέτες χρησιμοποιήσαν την κόλαση τον Μεσαίωνα για να τρομάξουν και να χειραγωγήσουν τους ανθρώπους δεν αναιρεί το γεγονός ότι υπάρχει και ότι είναι ένα φοβερό και τρομερό μέρος.
ΓΙΑΤΙ ΕΦΤΙΑΞΕ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ
Την έφτιαξε γιατί στην φύση και στο σύμπαν του Θεού υπάρχει δικαιοσύνη και νόμος κάτω απ’ τον οποίο όλα τα όντα τελούν. Την έφτιαξε γιατί υπήρξε διάβολος και δαίμονες. Υπήρξε επανάσταση, παραβίαση των νόμων και αμετάκλητη απόφαση προς το κακό. Υπήρξε ασέβεια, βλαστήμια, κακοήθεια, ψέμα, απιστία, διαστροφή, διαφθορά και βδελυρές πράξεις που είναι αδύνατον να μείνουν ατιμώρητες.
Την ίδια μοίρα θα έχει και κάθε άνθρωπος που ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι ακόμη κι αν αρχικά πλάσθηκε για τον ουρανό και να ζει με τον Θεό.
«Πηγαίνετε από μένα, οι καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά, που είναι ετοιμασμένη για τον διάβολο και για τους αγγέλους του». (Ματθαίος 25:41).
Η κόλαση αρχικά φτιάχτηκε για τον διάβολο και τους αγγέλους του. Θα πάνε όμως εκεί και όσοι ακολουθήσουν το ίδιο μονοπάτι της ανταρσίας και της παρακοής προς τον Θεό, όπως ο σατανάς.
Η ΚΟΛΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΠΡΑΧΤΕΙ
Σημ. Η λέξη «κόλαση» προέρχεται από το ρήμα «κολάζω» που σημαίνει «περικόπτω, είτα τιμωρώ». Το ρήμα «κολάζω» το συναντάμε στις Πράξεις 4:21 και στη Β’ Πέτρου 2:9 στη Καινή Διαθήκη.
Η κόλαση είναι η απάντηση «γιατί ο Θεός δεν τιμωρεί το κακό». Η αλήθεια είναι ότι δεν βλέπουμε άμεση απάντηση στο κακό την στιγμή που διαπράττεται. Αυτό συμβαίνει γιατί προηγείται το έλεος. Ο Θεός κατά την διάρκεια των ετών ελέγχει τον κάθε ένα ξεχωριστά για τις ανομίες του περιμένοντας να μετανοήσει και να γυρίσει κοντά Του, όπως στην παραβολή του άσωτου υιού. Αυτό όμως δεν συμβαίνει γιατί πολλοί διατηρούν την ψευδαίσθηση ότι είναι δίκαιοι, καλοί, ηθικοί και δεν χρειάζεται να μετανοήσουν για κάτι. Συχνά μας ενδιαφέρει να δούμε την τιμωρία σε άλλους. Δεν συνειδητοποιούμε ότι είμαστε κάτω από τον ίδιο παρονομαστή ούτε φανταζόμαστε ότι κι εμείς μπορεί να έχουμε αδικήσει ανθρώπους οι οποίοι να ζητούν με την σειρά τους την τιμωρία μας.
Επίσης αντιλαμβανόμαστε την αδικία με βάση ανθρώπινα κριτήρια. Ξεχνάμε ότι υπάρχει αδικία που -αν και μπορεί να μην ενοχλεί ανθρώπους- προσβάλει όμως τον Θεό. Και αν γνωρίσουμε τα δικά Του αξιακά κριτήρια για το κακό θα έρθουμε σε επίγνωση ότι είμαστε αμαρτωλοί και μας αξίζει να τιμωρηθούμε. Όμως ο Θεός κάνει έλεος σε εμάς και μας καλεί να δεχτούμε τον Ιησού Χριστό ο οποίος ήρθε στην γη για να γευτεί στην θέση μας την κόλαση έτσι ώστε αν μετανοήσουμε να υπάρξει άφθονη συγχώρεση, ελευθερία από το κακό που μας κυριεύει και μεταμόρφωση στην εικόνα Του από την υπερφυσική Του δύναμη.
Εάν κλείνουμε τα αυτιά μας και αδιαφορούμε για το δώρο της συγχώρεσης μέσω της προσφερόμενης θυσίας του Υιού Του, όταν φύγουμε από εδώ δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία.
Ούτε ο Θεός θα πάει ποτέ κόντρα με τους νόμους της δικαιοσύνης Του οι οποίοι πηγάζουν από την άγια φύση Του. Η μόνη διέξοδος από την τιμωρία είναι μέσω της προσφερόμενης θυσίας του Υιού Του για Τον Οποίο είχε μεγάλο κόστος.
ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΡΚΕΙ ΑΙΩΝΙΑ;
Γιατί το πνεύμα που φύσηξε μέσα μας ο αιώνιος Θεός και έγινε σε ψυχή που ζει έχει κι αυτό την ιδιότητα να είναι αιώνιο. Ο Θεός το έκανε έτσι γιατί ο απόλυτο προορισμός μας ήταν εξαρχής η αιώνια δόξα. Το ότι κάποιοι επιλέγουν το σκοτάδι θα τους κάνει να το βιώνουν αιώνια.
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΑΥΣΤΗΡΗ ΤΙΜΩΡΙΑ;
Γιατί στον άνθρωπο δόθηκε η μεγαλύτερη τιμή απ’ όλα τα δημιουργήματα. Να είναι ένα δημιούργημα κατ’ εικόνα του Θεού και να εκπροσωπεί τον Θεό. Του δόθηκε να κάτσει σε θρόνο και να διοικήσει μαζί Του. Να κρίνει τους εκ πεσόντες αγγέλους.
Και δεν είναι μόνο επειδή κλωτσάει όλο αυτό. Με την επιλογή της ανομίας μολύνει την εικόνα του Θεού που είναι σύμφωνα με αυτή πλασμένος.
Έπειτα απορρίπτει τον Θεό. Απορρίπτει τις δωρεές Του, την καλοσύνη Του και κάθε τι όμορφο και άξιο τιμής. Αυτό δεν είναι κάτι γενικό και αόριστο. Αλλά απορρίπτει κάθε ιδιότητα του άγιου χαρακτήρα Του που απλόχερα μοιράζεται και θέλει να μοιραστεί μαζί μας. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Μια από αυτές τις ιδιότητες είναι η άπειρη σοφία Του μέρος της οποίας είναι το ίδιο μας το σώμα.
To DNA που σχετικά πρόσφατα έφτασαν στο σημείο να μπορούν να παρατηρήσουν οι επιστήμονες, (1953) πίσω απ’ τα πολύπλοκα μόρια δείχνει φοβερή σχεδιαστική ευφυΐα.
Ο απόστολος Παύλος λέει ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που μέσα στο πνεύμα του δεν αναγνωρίζει ότι υπάρχει Θεός. Διαφορετικό όμως είναι να Τον δέχεται και να θέλει να Τον υπηρετεί. Η άρνηση του Θεού δεν γίνεται από άγνοια αλλά από επιλογή.
«Επειδή, ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό, είναι φανερό μέσα τους· για τον λόγο ότι, ο Θεός το φανέρωσε σ’ αυτούς. Δεδομένου ότι, τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερά από την εποχή τής κτίσης τού κόσμου, καθώς νοούνται διαμέσου των δημιουργημάτων του, και η αιώνια δύναμή του και η θεότητα, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι. Επειδή, ενώ γνώρισαν τον Θεό, δεν τον δόξασαν ως Θεό, ούτε τον ευχαρίστησαν· αλλά, μέσα στους μάταιους συλλογισμούς τους, αναζήτησαν μάταια πράγματα, και σκοτίστηκε η ασύνετη καρδιά τους». (Ρωμαίους 1:19-21).
Επιπλέον επιλέγει να εργάζεται την αμαρτία με ποικίλους τρόπους. Κάθε ξεχωριστή αμαρτία έχει την δική της βαρύτητα μπροστά στον Άγιο Θεό την οποία δεν αντιλαμβανόμαστε από την συνεχιζόμενη διαφθορά που λαμβάνει χώρα μέσα μας απ’ το διεφθαρμένο περιβάλλον που βρισκόμαστε. Η αμαρτία με την μεγαλύτερη βαρύτητα απ’ όλες όμως είναι η απόρριψη του Θεού που φανερώθηκε με ανθρώπινη σάρκα (Α΄ΤΙΜ 3:16) για να γευτεί εκείνος την κόλαση για χάρη μας, (ΕΒ 2:9) ώστε να ξεφύγουμε από αυτήν και να λυτρωθούμε δωρεάν! (ΕΦ 2:8).
Υπάρχουν μάλιστα δυο ερωτήσεις στην Αγία Γραφή που εκφράζουν με λόγια αυτή την σοβαρότατη πραγματικότητα: «Επειδή, τι ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδήσει ολόκληρο τον κόσμο, ζημιωθεί όμως την ψυχή του; Ή, τι θα δώσει ο άνθρωπος σε ανταλλαγή τής ψυχής του;». (ΜΑΤΘ 16:26). Η απάντηση είναι τίποτα. Ο Πατέρας προμήθευσε το αντάλλαγμα που είναι το αίμα του Υιού του για να τον εξαγοράσει από τον αιώνιο θάνατο. Όμως «πώς εμείς θα ξεφύγουμε, αν αμελήσουμε μια τόσο μεγάλη σωτηρία;» (ΕΒ 2:3).
Ύστερα το ζητούμενο δεν είναι μόνο ότι θα πρέπει να πληρώσει για κάθε δική του ξεχωριστή αμαρτία ξεκινώντας από σκέψεις, συλλογισμούς, επιθυμίες και πράξεις που διέπραξε κατά την διάρκεια πολλών ετών επάνω στην γη. Είναι η ύψιστη προσβολή της απόρριψης του Χριστού η οποία ισοδυναμεί με ισόβια που σημαίνει αιώνια!
ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΛΑΝΕΣ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΧΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΜΑΡΤΑΝΟΥΜΕ
Κάθε διδασκαλία περί «ανυπαρξίας αιώνιας κόλασης, εκμηδένισης της ψυχής μετά τον θάνατο του φυσικού σώματος, περί μετεμψύχωσης κ.τ.λ προέρχεται από τον σατανά, τον πλανών ολόκληρη την οικουμένη για να οδηγήσει αναπόφευκτα τον άνθρωπο στον εφησυχασμό, την ανευθυνότητα και σε σκέψεις του τύπου: «Αφού η μόνη μου τιμωρία θα είναι η ανυπαρξία μου μετά το θάνατό μου, ας ζήσω αυτή τη ζωή που τη βλέπω, που την κρατώ τώρα στα χέρια μου, όπως την θέλω και μετά ας πεθάνω. Γιατί να αγωνιστώ και να θλιβώ τώρα για τα μελλοντικά και αβέβαια; Ας επιλέξω αυτή την ζωή και αυτές τις αισθητές απολαύσεις και τα πρόσκαιρα αγαθά. Ας αδικήσω, ας κλέψω, ας σκοτώσω, προκειμένου τώρα να περάσω όσο καλυτέρα μπορώ. Ούτως ή άλλως τιμωρία δεν θα υπάρξει». Ή όπως είχε πει και ο Επίκουρος: «Ας φάμε και ας πιούμε· επειδή, αύριο πεθαίνουμε».
Ας δούμε τώρα πιο αναλυτικά μερικές από αυτές.
- Μετεμψύχωση.
Είναι γραμμένο στης προς Εβραίους επιστολή: «Και καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μια φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·». (ΕΒ 6:9). Η Αγία Γραφή μας λέει ότι έχει δοθεί μια φορά να ζήσουμε και μετά είναι η κρίση. Δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία ή εξιλέωση μέσω αλλεπάλληλων γεννήσεων.
- Η κόλαση είναι μια κατάσταση λίγων λεπτών καταστροφής που καταλήγει σε ανυπαρξία.
Θάνατος στη γλώσσα της Αγίας Γραφής δεν σημαίνει επουδενί ανυπαρξία αλλά αποχωρισμός από τον Θεό που είναι η Ζωή, ώστε συνεχίζω να υπάρχω αλλά χωρίς να ζω όντας στον πνευματικό θάνατο.
Η Αγία Γραφή μιλάει για τον κλαυθμό και τριγμό των οδόντων και το εξώτερο σκοτάδι (ΜΑΤΘ 8:12). Ο Ιησούς είπε επίσης ότι «αν το χέρι σου σε σκανδαλίζει, κόψ’ το· είναι καλύτερο σε σένα να μπεις μέσα στη ζωή κουλός, παρά έχοντας τα δύο χέρια να πας στη γέεννα, στην ακατάσβεστη φωτιά· όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει, και η φωτιά δεν σβήνει» (ΜΑΡΚ 9:43-44). Οι περιγραφές αυτές δεν μιλούν καθόλου για κατάσταση εξαφάνισης και ανυπαρξίας, αλλά συνειδητής τιμωρίας. Δεν λέει η Αγία Γραφή ότι «εκεί θέλει είσθαι ο εκμηδενισμός και η έλλειψη πόνου», αλλά «ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων», δηλαδή θα υπάρχει βίωση συνειδητού πόνου και μεγάλης λύπης.
Ο Ιησούς είπε ότι η κόλαση είναι μια τιμωρία χειρότερη απ’ την θανάτωση του φυσικού σώματος. «Και σε σας τους φίλους μου λέω: Μη φοβηθείτε από εκείνους που φονεύουν το σώμα, και ύστερα απ’ αυτά μη μπορώντας να πράξουν κάτι περισσότερο. Αλλά, θα σας δείξω ποιον να φοβηθείτε: Φοβηθείτε εκείνον που, αφού θανατώσει, έχει εξουσία να ρίξει στη γέεννα· ναι, σας λέω, αυτόν να φοβηθείτε». (ΛΟΥΚ 12:4-5). Προσέξτε, ότι η κόλαση είναι ΜΕΤΑ την θανάτωση του φυσικού σώματος και κάτι χειρότερο από αυτόν.
«Αν κάποιος αθετήσει τον νόμο τού Μωυσή, με βάση τη μαρτυρία δύο ή τριών μαρτύρων, πεθαίνει χωρίς έλεος· στοχάζεστε πόσο χειρότερης τιμωρίας θα κριθεί άξιος αυτός που καταπάτησε τον Υιό τού Θεού, και νόμισε κοινό το αίμα τής διαθήκης με το οποίο αγιάστηκε, και έβρισε το πνεύμα τής χάρης;» (Εβραίους 10:28-29). Η κόλαση είναι φοβερότερη τιμωρία από τον σωματικό θάνατο!
Κάτι άλλο που πρέπει να ξέρουμε είναι ότι η κόλαση έχει ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΕΙΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ: «Και εκείνος ο δούλος, που γνώρισε το θέλημα του κυρίου του, αλλά δεν ετοίμασε ούτε έκανε σύμφωνα με το θέλημά του, θα δαρθεί πολύ. Αλλά, όποιος, ενώ δεν γνώρισε, όμως έπραξε άξια δαρμών, θα δαρθεί λίγο». (ΛΟΥΚ 12:47-48). Η διαβάθμιση των τιμωριών δείχνει ότι η φύση της τιμωρίας είναι κάτι διαφορετικό από την εξαφάνιση. Δεν μπορεί κανείς να εξαφανιστεί περισσότερο από τον άλλον!
- Ο Θεός είναι αγάπη. Είμαστε όλοι παιδιά Του και ένας Θεός αγάπης δεν θα έριχνε τα παιδιά Του στην φωτιά.
Δεν είμαστε όλοι παιδιά Του αλλά ξεκινάμε ως δημιουργήματα. Αν δεχτούμε τον Χριστό γινόμαστε βαθμιαία παιδιά Του. Αν όμως δεν τον δεχόμαστε γινόμαστε βαθμιαία παιδιά του διαβόλου και τέκνα οργής (ΕΦ 2:3). Ο Ιησούς είπε στους Φαρισαίους που ήθελαν να τον θανατώσουν: «Εσείς είστε από τον πατέρα τον διάβολο, και θέλετε να κάνετε τις επιθυμίες τού πατέρα σας. Εκείνος ήταν εξαρχής ανθρωποκτόνος, και δεν μένει στην αλήθεια·» (ΙΩΑΝ 8:44). Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είπε επίσης ότι: «Όποιος πιστεύει στον Υιό, έχει αιώνια ζωή· όποιος, όμως, απειθεί στον Υιό, δεν θα δει ζωή, αλλά η οργή τού Θεού μένει επάνω του.» (ΙΩΑΝ 3:36).
Υπάρχει μια πραγματικότητα που πρέπει να δεχτούμε είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα είτε όχι. Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ. ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΡΩΕΙ. Και αυτοί που απορρίπτουν την θετική πλευρά Του είναι καταδικασμένοι να γνωρίσουν την αρνητική.
«Επειδή, ο Θεός μας είναι φωτιά που κατατρώει» (ΕΒ 12:29)
«Ο Θεός μας θάρθει, και δεν θα σιωπήσει· φωτιά που κατατρώει θα είναι μπροστά απ’ αυτόν, και γύρω του δυνατή ανεμοζάλη». (ΨΑΛ 50:3)
«Ο οποίος κρατάει το φτυάρι στο χέρι του, και θα καθαρίσει το αλώνι του, και θα συνάξει το σιτάρι του στην αποθήκη· το άχυρο, όμως, θα το κατακάψει με ακατάσβεστη φωτιά». (ΜΑΤΘ 3:12).
- Ο Θεός είναι μόνο αγάπη. Απλά όσοι δεν θέλουν τον Θεό θα τον βιώνουν ως πυρ που κατακαίει ενώ οι δίκαιοι ως φως.
Δεν είναι καθόλου έτσι. Η κόλαση γι’ αυτούς που θα Τον απορρίψουν είναι βασανιστήριο χωρίς τελειωμό. Η φωτιά της κόλασης είναι η οργή του Θεού, όπως και το σκουλήκι που δεν παύει να βασανίζει. Ο απόστολος Παύλος είπε: «Εξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού, ο οποίος θα αποδώσει σε κάθε έναν σύμφωνα με τα έργα του· σ’ εκείνους μεν που, με υπομονή αγαθού έργου, ζητούν δόξα και τιμή και αφθαρσία, αιώνια ζωή· θλίψη και στενοχώρια σε κάθε ψυχή ανθρώπου που εργάζεται το κακό, και Ιουδαίου, πρώτα, και Έλληνα·» (ΡΩΜ 2:5-9).
Στον Άδη αυτή την στιγμή λαμβάνουν χώρα ένα σωρό βασανιστήρια ανάλογα με τις αμαρτίες του καθένα. Και αυτά είναι πράγματα που δεν μπορούμε να παίζουμε αλλά να τα πάρουμε πάρα πολύ σοβαρά.
Τον Θεό δεν μπορείς να τον εξαγοράσεις με καλά έργα, να τον εξευμενίσεις με θρησκευτικές δραστηριότητες οποιουδήποτε είδους, δεν μπορούν να σε σώσουν θρησκευτικοί ηγέτες, ούτε υπάρχουν καθαρτήρια. Αλλά η μόνη διέξοδος που Εκείνος σου πρόσφερε είναι ο Ιησούς Χριστός.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
«Κι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Επειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του. Όποιος, όμως, πράττει την αλήθεια, έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του, ότι έγιναν σύμφωνα με τον Θεό». (ΙΩΑΝ 3:19-21)
Επομένως η επιλογή του σκοταδιού ή του φωτός, γίνεται ελεύθερα από τον άνθρωπο σ’ αυτή την ζωή. Αν δεν θέλουμε να παραμείνουμε στο πνευματικό σκοτάδι και να αντιμετωπίσουμε τον Θεό ως πυρ που κατακαίει, πρέπει να αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε το φως: «Ο Ιησούς, λοιπόν, μίλησε πάλι προς αυτούς, λέγοντας: Εγώ είμαι το φως τού κόσμου· όποιος ακολουθεί εμένα, δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως τής ζωής». (ΙΩΑΝ 8:12). Ενώ όσοι απορρίπτουν το φως, ζουν ήδη «στο σκοτάδι» (ΕΦΕΣ 5:4) και αναπόφευκτα «τους περιμένει μία θέση στο ζοφερό σκοτάδι» (Β’ ΠΕΤ 2:17). Είναι η δική τους επιλογή.
Ουρανός ή Κόλαση; Φώς ή Σκοτάδι; Η επιλογή είναι δική μας. Αλλά όποια επιλογή κι αν κάνουμε, να είμαστε σίγουροι ότι θα καθορίσει το αιώνιο μέλλον μας.
