«Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από επάνω, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία τού Θεού». (ΙΩΑΝ 3:3).
Η αναγέννηση μοιάζει με το κόκκινο χάπι που έπρεπε να πάρει ο πρωταγωνιστής της ταινίας The Matrix για να βγει έξω από τον ψεύτικο κόσμο που ζούσε ή νόμιζε –τέλος πάντων- πως ζει. Το κόκκινο χάπι (το αίμα του Χριστού) αν και δεν σε βγάζει μονομιάς έξω από τον ψεύτικο κόσμο (το πνεύμα του κόσμου) σε φέρνει σε συναίσθηση ότι ζεις μέσα σε αυτόν και ότι υπάρχει ένας κόσμος πέρα από αυτόν, που είναι ο αληθινός.
Το ότι άνοιξαν όμως τα μάτια σου στο φως δεν σημαίνει ότι είδες το φως σε όλη την έκταση του και γνώρισες τον κόσμο του Θεού στην πληρότητα του.
Υπάρχουν πολλά πέπλα που μοιάζουν με κρούστες στερεοποιημένης λάσπης που έχουν φορεθεί στο πνεύμα σου και πρέπει να αφαιρεθούν.
Στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων μας λέει ότι όταν ο μαθητής του Χριστού Ανανίας έβαλε τα χέρια του επάνω στον Σαούλ (μετέπειτα απόστολο Παύλο) έπεσαν κάτι σαν λέπια από τα μάτια του και ανέκτησε το φως του. (ΠΡΑΞ 9:18). Ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος λίγα χρόνια αργότερα στην δεύτερη επιστολή του στους Κορίνθιους γράφει ότι ο Κύριος αφαιρεί τα πέπλα της καρδιάς για να Τον βλέπουμε χωρίς καλύμματα. (Β΄ΚΟΡ 3:17-18).
Ακόμα στο Άσμα των Ασμάτων μιλάει για σκιές. «Μέχρις ότου πνεύσει η αύρα τής ημέρας και φύγουν οι σκιές, γύρνα, αγαπητέ μου·» (ΑΣΜ 2:17).
Η ημέρα συμβολίζει την δεύτερη έλευση του Κυρίου στον κόσμο. Μέχρι να Τον δούμε πρόσωπο προς Πρόσωπο βλέπουμε αινιγματικά, σαν μέσα από κάτοπτρο. Που σημαίνει ότι έχουμε μια αλλοιωμένη αντίληψη για το Πρόσωπο Του εξαιτίας θρησκευτικών (και ένα σωρό άλλων ειδών) προκαταλήψεων. Αυτές είναι οι σκιές, τα πέπλα και τα λέπια που μας εμποδίζουν να δούμε καθαρά και ο Κύριος θέλει να αφαιρεί απ’ τα μάτια της καρδιάς μας κάθε τόσο.
Αυτό είναι κάτι που εργάζεται το Πνεύμα του Θεού όταν στον ανάλογο χρόνο διακονεί στο πνεύμα σου την αλήθεια που ελευθερώνει, (ΙΩΑΝ 8:32) εάν και εφόσον Του έχεις παραχωρήσει το χώρο να πνέει στην καρδιά σου (Β΄ΚΟΡ 3:17). Ο τίτλος «πιστός» δεν φέρνει αυτόματα και δεδομένα το Άγιο Πνεύμα να εργάζεται την ελευθερία στην ζωή σου, ιδιαίτερα αν νομίζεις ότι με μια προσευχή για σωτηρία όλα τέλειωσαν, αισθάνεσαι ότι τα ξέρεις όλα (ΙΩΑΝ 9:41) και δεν χρειάζεσαι κάτι περισσότερο (ΑΠΟΚ 3:17).
Πρέπει να έχουμε υπόψη μας αυτή την διακονία του Αγίου Πνεύματος και να είμαστε ανοιχτοί γιατί είναι πάρα πολύ σημαντική. Κάθε αφαίρεση καλύμματος μοιάζει με νέα αναγέννηση ή με νέο άνοιγμα των ματιών στο φως! Και στην πραγματικότητα είναι μια νέα απελευθέρωση ασύγκριτα ανώτερη από την προηγούμενη.
Είναι επίσης ευεργετική γιατί με ελευθερώνει από τον προηγούμενο εαυτό μου, σπάει τα όρια του προηγούμενου ταβανιού, μου χαρίζει μια τελείως νέα κατανόηση των άνωθεν πραγμάτων και νέα αντίληψη που θα αντιστοιχεί με ανάλογου είδους σκέψη, αποφάσεις και ενέργειες. Φτιάχνει ένα τελείως νέο άνθρωπο που ποτέ πια δεν θα μοιάζει σε τίποτα με τον προηγούμενο. (Β΄ΚΟΡ 5:17). Αλλά οι δυνατότητες του Εν Χριστώ πολλαπλασιάζονται καθώς έχει αυξηθεί και μεταμορφωθεί σε ένα ανώτερο μέτρο ηλικίας απ’ το προηγούμενο.
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΓΙΔΑ
Είναι μια μεγάλη παγίδα να θεωρώ την πρώτη επαφή με το φως ως την μοναδική και αποκλειστική εμπειρία που μπορεί να ζήσει κάποιος με τον Θεό. Και την μικρή όραση που απέκτησα από το πρώτο άνοιγμα των ματιών στο φως, σαν αποκάλυψη όλου του κόσμου του Θεού. Αυτό με κάνει να πάψω να Τον αναζητώ, να νομίζω ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο να γνωρίσω και να επαναπαύομαι στα ήδη γνώριμα.
Η επανάπαυση σε ένα πνευματικό επίπεδο είναι καταστροφική γιατί:
Μας πλάθει την εντύπωση ότι είναι η μόνη πνευματική ζωή.
Μετατρέπει το πρώτο φως σε νεκρή θρησκεία.
Παράγει είδωλα.
Δεν μας αφήνει να γνωρίσουμε τι υπάρχει παρακάτω.
Μας αφήνει νήπιους.
Φτιάχνει νέα Matrix!
ΠΩΣ ΦΤΙΑΧΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟ MATRIX
Όταν ειδωλοποιώ το πρώτο φως φτιάχνω μόνος μου ένα νέο Matrix μέσα στο οποίο ζω μην αφήνοντάς και άλλους να μεγαλώσουν. Σε αυτό ανακυκλώνω συνεχώς αυτά που έμαθα, παράγω συνήθειες και επαναλαμβάνω ασταμάτητα τις ίδιες θρησκευτικές εκδηλώσεις, τις οποίες ονομάζω «ζωή Θεού». Στο τέλος μετατρέπομαι σε πνευματικό ρομπότ που δεν μπορώ να σκεφτώ, να πω και να κάνω τίποτα πέρα από τα καθορισμένο περιεχόμενο και standards που έχω θέσει ή που άλλοι μου έχουν θέσει και εγώ έχω αποδεχτεί.
Το ίδιο θα συμβεί και σε κάθε ένα που θα «μαθητεύσει» στον χώρο μου, όπου αυτό θα έχει σαν συνέπεια να φτιάξω έναν στρατό από πνευματικά ρομπότ που πιστεύουν τα ίδια, σκέφτονται τα ίδια, λένε τα ίδια και δεν κάνουν τίποτα έξω απ’ τα τυποποιημένα πλαίσια. Λειτουργούν επίσης σαν φύλακες στο να προσέχουν να μην «ξυπνήσει» κάποιος και δραπετεύσει από τον χώρο αυτό. (ΑΣΜ 5:7).
Δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε στην πρώτη εμπειρία συνάντησης με το φως σαν τότε να γνωρίσαμε τον κόσμο του Θεού σε όλη την έκταση του. Πάντα υπάρχουν νέα πράγματα μπροστά (νέα για μας όχι για τον Θεό) που έχει να γνωρίσουμε.
Ο απόστολος Ιάκωβος μιλάει για τον Πατέρα των φώτων και ο απόστολος Παύλος λέει ότι καθένας που έχει κοινωνία με το Πνεύμα του Κυρίου προχωράει από δόξα σε δόξα.
Κάθε νέο επίπεδο φωτός ή δόξας έχει τελείως νέα πράγματα που πριν ήταν εντελώς άγνωστα για μας και είναι απείρως ασύγκριτο απ’ το προηγούμενο.
Αυτό σημαίνει ότι το «κόκκινο χάπι» (αίμα του Χριστού) και η κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα δεν δόθηκε για να χρησιμοποιηθεί μόνο μια φορά αλλά για να είναι σε συνεχή χρήση. Μόνο έτσι θα γνωρίσουμε τα βάθη του Θεού (Α’ ΚΟΡ 2:10-12) και το βίωμα που περιγράφει ο Παύλος δεν θα μείνει μια πληροφορία στο χαρτί αλλά θα γίνει και δικό μας βίωμα.
«Ο δρόμος, όμως, των δικαίων είναι σαν το λαμπρό φως που φέγγει περισσότερο και περισσότερο, μέχρις ότου γίνει τέλεια ημέρα». (ΠΑΡ 4:18).
