Είναι φυσιολογικό ένα παιδί 6 χρονών να πιστεύει στον Άϊ Βασίλη, στους τάρανδους και στις κρυφές επισκέψεις του τα βράδια από την καμινάδα για να αφήσει τα δώρα στις κάλτσες που έχουν κρεμάσει στο τζάκι ή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του σπιτιού. Τι γίνεται όμως με ένα 11χρόνο παιδί που πιστεύει τέτοια πράγματα; «Μην του χαλάσεις ακόμα την μαγεία» θα πει κάποιος. «Θα έρθει η ώρα που θα το καταλάβει μόνος του». Ένα παιδί 14 χρόνων είναι εντάξει να το πιστεύει; 20; 30; 45; Δεν υπάρχουν παιδιά 45 χρονών θα αντιτείνει κάποιος, μόνο ενήλικες. Ούτε υπάρχουν ενήλικες που «πιστεύουν» στον Άϊ Βασίλη. Η πραγματικότητα όμως άλλο δείχνει. Τις μέρες των Χριστουγέννων τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια έμφαση στον καλοκάγαθο παππούλη που ξεφεύγει από την απλή φαντασία. Η φιγούρα του δεν γεμίζει μόνο τις απανταχού διαφημίσεις, τις ταινίες, τα διάφορα προϊόντα των ημερών, αλλά άνθρωποι μιλούν για αυτόν σαν να είναι πραγματικό πρόσωπο ή αυτό τους αρέσει να παριστάνουν εκείνες τις μέρες. Αν κάποιος πει ότι δεν είναι πραγματικότητα αντιμετωπίζεται ως «προδότης» και διακόπτεται θυμωμένα με φράσεις όπως «μην χαλάς την μαγεία» ή «δεν χρειάζεται να λέμε τέτοια τώρα».
Στον αντίποδα αν μιλήσεις για τον Χριστό -για τον οποίο υπάρχει η γιορτή – ως πρόσωπο που είναι ζωντανό σήμερα, θα σε περάσουν για καθυστερημένο και θα σου που πως δεν υπήρξε αλλά η ιστορία του είναι μύθος. Παρθενογένεση, μάγοι, βοσκοί, άγγελοι είναι στοιχεία ενός ακόμα καλοειπωμένου «παραμυθιού».
Είναι όμως τα πράγματα έτσι; Υπάρχουν σοβαρά στοιχεία που αποδεικνύουν την ιστορικότητα του Ιησού και όχι μόνο. Πολυάριθμες μαρτυρίες ανθρώπων σε όλο το πλάτος και μήκος της γης αποδεικνύουν ότι είναι Ζωντανός σήμερα και αποκαλύπτεται σε κάθε έναν που Τον αναζητά με ειλικρινή καρδιά. Μια τέτοια ζωντανή μαρτυρία έχει και ο γράφων, όμως κάτω θα παραθέσω δύο μαρτυρίες άλλων ανθρώπων.
Στις μέρες ακούγεται μια προτροπή από συνειδητούς χριστιανούς που κινεί σε λύπηση. «Ο Χριστός» λένε «έχει ανάγκη μια καρδιά για να γεννηθεί, θα του ανοίξεις την δικιά σου; Ποιος θα ανοίξει την καρδιά του στον Ιησού για να γεννηθεί μέσα σε αυτή;» Στην πραγματικότητα όμως ο Χριστός πρέπει να γεννηθεί στην καρδιά μας γιατί εμείς Τον έχουμε ανάγκη. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να νικηθεί ο φθόνος, η ζήλια, το μίσος, η κακία, η υποκρισία, το άγχος, η κατάθλιψη και όλα τα σκοτάδια της ανθρώπινης πεσμένης φύσης. Μόνο μια νέα φύση από τον ουρανό μπορεί να αλλάξει την καρδιά του ανθρώπου από μέσα προς τα έξω και να έχει διάρκεια κι αυτό είναι το δώρο του Πατέρα σε εμάς, ο Χριστός μέσα μας δια Αγίου Πνεύματος. Σε όποιον το δεχτεί. Κι αυτό δεν είναι φαντασία αλλά μια απόλυτα αληθινή πραγματικότητα.
