Στις 3/10/2017 πέρασε από την επιτροπή της Βουλής το νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου από τα 15. Ο υπουργός Δικαιοσύνης είπε πως η αλλαγή φύλου για παιδιά 15 και 16 ετών θα γίνεται με σύμφωνη γνώμη των γονέων και μετά από ιατρική γνωμοδότηση συμβουλίου που θα λειτουργεί στο νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού».
Κουνάμε τα κεφάλια μας, κριτικάρουμε και κοιτάζουμε με απορία, βλέποντας το νομοσχέδιο στη βουλή για την αλλαγή φύλου με μια απλή δήλωση στην ληξιαρχική πράξη, αλλά όλα αυτά τα χρόνια που ο διάβολος εργάζεται την ανομία μέσα στην κοινωνία, εμείς ασχολούμαστε με το αν είναι αν η γυναίκα πρέπει να φοράει μαντήλι όταν προσεύχεται, αν είναι αμαρτία να φοράει παντελόνι και για το αν η αρπαγή θα γίνει στην αρχή ή στην μέση της μεγάλης θλίψης και με άλλα πολλά.
Η LGBT κοινότητα διεκδίκησε τα «δικαιώματα» της ως μια γροθιά, ενωμένη. Εμείς διαιρημένοι σε ευαγγελικούς, πεντηκοστιανούς, χαρισματικούς, αποστολικούς, ελεύθερους και πολιορκημένους, τσακωνόμαστε για το αν κάποιος πρέπει να γλωσσολαλεί για να έχει το Άγιο Πνεύμα, αν ο Θεός μιλάει ή αν αρκεί η Γραφή, αν τα χαρίσματα ήταν για μία μόνο εποχή και για το αν μπορούμε να ακούμε μουσική εκτός της κλασικής.
Αντί να έχουμε κόμμα και να είμαστε στην βουλή κηρύττοντας το ευαγγέλιο και επηρεάζοντας την κοινωνία, κάναμε κόμματα μεταξύ μας, διακηρύττοντας τις θεολογικές μας θέσεις έναντι των άλλων κομμάτων αδελφών. Έχουμε κι εμείς την δικιά μας χριστιανική αντιπολίτευση, υποστηρίζοντας την δική μας ερμηνευτική, την ίδια στιγμή που ο κόσμος ψηφίζει τον γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων, εξετάζει την υιοθεσία παιδιών και την αλλαγή φύλου με μια απλή δήλωση στην ληξιαρχική πράξη.
Ο καιρός πέρασε και ο διάβολος διέφθειρε την κοινωνία, την ίδια στιγμή που εμείς κοιμόμασταν στην δογματική μας κούνια και στην εκκλησιαστική μας σπηλιά, νανουριζόμενη με κηρύγματα που ευχαριστούσαν την ακοή και ανακύκλωναν τα ίδια και τα ίδια, ταΐζοντας τον εγωκεντρισμό μας, την εσωστρέφεια και την αυτοδικαίωση, έναντι των άλλων «αμαρτωλών». Την ίδια στιγμή που ο διάβολος άλωνε την κοινωνία, τσακωνόμασταν μεταξύ μας για το αν χάνεται η σωτηρία, αντί να ζούμε στην σωτηρία, να διακηρύττουμε την σωτηρία και να φέρνουμε την βασιλεία του Θεού.
Κοιτούσαμε απαξιωτικά τους «αμαρτωλούς», αντί να ζούμε ανάμεσα τους με απλότητα και αγάπη, οδηγώντας τους στον Ιησού.
Αναρωτιόμασταν πότε θα φύγουμε για να πάμε στον ουρανό, αντί να αγωνιούμε για το πώς θα φέρουμε τον ουρανό στις καρδιές των ανθρώπων.
Καυτηριάζαμε την πολιτική σαν ένα πολύ σκοτεινό μέρος, αντί να φέρουμε εκεί το φως του Χριστού, ενώ τώρα ως απλοί παρατηρητές των εξελίξεων κοιτάζουμε παθητικά την ψήφιση για την αλλαγή ταυτότητας φύλου και ότι μέλει γενέσθαι.
Ξοδεύαμε τον χρόνο μας σε θεολογικές αναλύσεις, αντί να διδάσκουμε τους ανθρώπους μέσα στην κοινωνία για το πώς οραματίστηκε ο Θεός τις σχέσεις των δυο φύλων, τι σημαίνει γάμος και τι είναι αγάπη απ’ την πλευρά του Θεού.
Αναλωθήκαμε σε ξερές απαγορεύσεις και απειλές, αντί να εξηγήσουμε γιατί κάτι είναι αμαρτία και πως το έφτιαξε ο Θεός.
Καταλήξαμε να μοιάζουμε περισσότερο με τους φανατικούς Ιουδαίους, παρά με τον Χριστό που είχαν ονομάσει τον φίλο των αμαρτωλών.
Το αποτέλεσμα που πληρώνουμε είναι να είμαστε εκτός των εξελίξεων, μια κοινωνική ομάδα άνευ ουσίας και σημασίας που δεν έχει φωνή, αλλά κι όταν πάει να αρθρώσει, κανείς δεν ακούει.
Μόνο μια ελπίδα υπάρχει. Κάποιοι από μας να ξυπνήσουν, να σηκωθούν, να βρουν τον χαμένο τους σκοπό, το κάλεσμα και την ενότητα τους με τον Χριστό και να κηρύξουν το ευαγγέλιο για μια τελευταία φορά. Γενόμενοι φορείς εξελίξεων και μεταστροφών, αγγίζοντας καρδιές για την δόξα του Θεού, πληρώνοντας το κόστος! Πριν να έρθει το τέλος.. Γιατί ο Βασιλιάς της δόξας ξανάρχεται! Εσύ που θα είσαι;
Ο κάθε ένας από μας θα ζήσει σύμφωνα με αυτό που έχει θέσει στη ζωή του ως πιο σημαντικό. Για σένα πιο είναι αυτό;
Μετανοείτε γιατί η βασιλεία των ουρανών πλησίασε!
