Όταν μιλάμε για αιχμαλωσία το μυαλό μας συνήθως πηγαίνει σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τον Κύριο και που ο διάβολος τους έχει δέσει μέσα από ένα σωρό πάθη απ’ τα οποία δεν μπορούν να ελευθερωθούν.
Το ερώτημα είναι μπορούν και οι πιστοί να πιαστούν αιχμάλωτοι; Ίσως όχι από σαρκικά πάθη αλλά από πλάνες και ψευδοδιδασκαλίες που ενεργούν στο διανοητικό και πνευματικό επίπεδο; Έχουμε μεγαλώσει με θεολογίες που λένε ότι αν κάποιος πιστέψει στον Χριστό δεν μπορεί τίποτα να τον πειράξει, είναι αδύνατον να πλανηθεί λες και η πίστη είναι μαγικό φυλακτό που τον κρατάει σε ασφάλεια άσχετα αν εκείνος δεν εκζητεί τον Κύριο, δεν έχει κοινωνία μαζί Του, δεν ψάχνει την αλήθεια, εφησυχάζεται σε όσα του έχουν διδάξει, δεν αναζητάει απαντήσεις απ’ το Πνεύμα του Θεού.
Η πεποίθηση ότι εγώ δεν μπορώ να πλανηθώ ή ο σατανάς δεν μπορεί εμένα να με πιάσει αιχμάλωτο με κάνει αμέσως υποψήφιο θύμα του. Είναι αυτή που του δίνει την ευκαιρία να μου περάσει πράγματα και ύστερα να με κλειδώσει μέσα σε αυτά, αφού ο εαυτός μου είναι ο μόνος που εμπιστεύομαι. Όλη η μαεστρία του σατανά βρίσκεται στην ικανότητα να τυφλώνει ανθρώπους χωρίς να έχουν την επίγνωση ότι είναι τυφλοί, να αιχμαλωτίζει χωρίς να έχουν την συνείδηση ότι είναι αιχμάλωτοι, διότι αν το γνώριζαν θα έκαναν κάτι για να ελευθερωθούν.
Γιατί ο σατανάς θέλει να μας αιχμαλωτίσει; Μα γιατί είμαστε ο εχθρός του. Ο ίδιος ο Θεός έχει στήσει έχθρα και μας έχει αναγεννήσει για να συντρίψουμε τις πύλες του Άδη. Γι’ αυτό τον λόγο λυτρωθήκαμε από τον θάνατο και απ’ την κόλαση. Εάν λοιπόν ο σατανάς μπορεί να μας πλασάρει ένα παραμύθι το οποίο εμείς να χάψουμε, μας κάνει ανενεργούς αφού μας εγκλωβίζει μέσα σε ψέματα. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι πράξεις μας ορίζονται απ’ τις σκέψεις και τα συναισθήματα. Αν λοιπόν καταφέρει να έχει πρόσβαση στην διαμόρφωση της σκέψης μας, μπορεί να μας εγκλωβίσει – περιορίσει μέσα σε οπτικές και τρόπους ζωής που στην πραγματικότητα έχουν γίνει η φυλακή μας.
Τι μπορεί όμως να είναι πλάνη; Θα αναφέρω την πιο σημαντική που ενεργείτε αυτή την στιγμή μέσα σε μέλη του σώματος του Χριστού.
Ο ασταμάτητος αγώνας για την σωτηρία και η πεποίθηση ότι είναι ο ανώτατος στόχος. Ο εχθρός δεν θέλει ποτέ να μάθεις ποιος είσαι Εν Χριστώ, τι σου έχει δοθεί να κάνεις, ποια είναι η κληρονομιά σου, τα όπλα σου, η θέση σου πλάι στον Χριστό. Μισεί το Πνεύμα της σοφίας και της αποκάλυψης και προσπαθεί χρησιμοποιώντας την υπερηφάνεια να σε στρέψει στην διανοητική ικανότητα όσον αφορά την κατανόηση της Αγίας Γραφής. Αν τα καταφέρει αναλαμβάνει ο ίδιος ύστερα να σου πει ποιος είναι ο Θεός. Στον παρουσιάζει υπερβολικά αυστηρό και ιδιότροπο (στ’ αλήθεια σας είπε να μην τρώτε απ’ όλους τους καρπούς του παραδείσου;) ώστε να σε βάλει κάτω από φόβο που δεν είναι όμως ο φόβος του Κυρίου. Παρουσιάζοντας μια λανθάνουσα εικόνα του Θεού δεν σε αφήνει ποτέ να γνωρίσεις ότι είσαι υιός αλλά να ζεις σαν δούλος. Όλος ο στόχος από την καταστροφή των έργων του και την υπηρεσία της Βασιλεία του Θεού μετατοπίζεται στην κατάκτηση ή διατήρηση της σωτηρίας. Για την οποία βέβαια σε στρέφει στον εαυτό σου, στο αντλήσεις από εκεί δυνάμεις. Αυτό σε οδηγεί σε έναν θρησκευτικό τρόπο ζωής χωρίς περιεχόμενο ουρανού και στην διαμόρφωση ενός Φαρισαϊκού πνεύματος μέσα απ’ την τήρηση πραγμάτων και την αποχή άλλων.
Όταν πας να εκζητήσεις τον Θεό σου βάζει φόβο λέγοντας σου ότι αν ανοιχτείς στην φωνή Του μπορείς να σου μιλήσει κάποιο δαιμόνιο και να σε μπερδέψει. Αν δεχτείς αυτό το φόβο μπορεί ύστερα να χτίσει θεολογίες τύπου: «Ο Θεός δεν μιλάει σήμερα, όλα είναι η Γραφή» ώστε να σε κρατάει συνέχεια σε αυτή την κατάσταση. Ενώ όταν βλέπεις άλλους να έχουν κοινωνία με τον Κύριο ή να λαμβάνουν χαρίσματα σου λέει ότι είναι ψεύτικα και απ’ τον διάβολο. Το τελευταίο στάδιο είναι να σε φανατίζει στην δική σου «αλήθεια» και να σε βάλει να καταδιώκεις αυτούς που ζουν αληθινά θεωρώντας τους ψεύτικους!
Γι’ αυτό ένας πνευματικός εμφύλιος στην εκκλησία είναι αναπόφευκτος. Το πνεύμα της δουλείας θα συγκρουστεί με το πνεύμα της ελευθερίας. Αυτό είναι αναπόφευκτο να συμβεί διαφορετικά δεν θα ελευθερωθεί ο λαός του Θεού για να πολεμήσει την αληθινή μάχη που είναι με τον διάβολο και τα στρατεύματα του, ώστε να μπορέσει να εκπληρώσει της αποστολή της μαρτυρίας του Ζωντανού Θεού μέσα σε ένα κόσμο που χάνεται!
Γι’ αυτό τον εμφύλιο μίλησε ο Rick Joyner του οποίου ο Θεός του έδειξε ένα συγκεκριμένο όραμα με τον αμερικανικό εμφύλιο που έγινε για την κατάργηση του θεσμού της δουλείας. Με τον ίδιο τρόπο διδασκαλίες έχουν εισαχθεί στην εκκλησία που καταπιέζουν ανθρώπους και τους κρατούν αιχμάλωτους σε πνευματική δουλεία. Ο πόλεμος θα γίνει όχι για να διαλυθεί η εκκλησία αλλά για να καταστραφούν οι διδασκαλίες και οι πρακτικές που κρατούν αδελφούς σε πνευματική δουλεία. Το παρακάτω κείμενο είναι του Rick Joyner.
“Ένας μεγάλος πνευματικός εμφύλιος πόλεμος διαγράφεται τώρα μπροστά στην Εκκλησία. Πολλοί θα κάνουν ότι μπορούν, για να τον αποφύγουν. Αυτό είναι κατανοητό, ακόμη και ευγενικό. Ωστόσο ένας συμβιβασμός ποτέ δε θα διατηρήσει μια διαρκή ειρήνη. Θα κάνει μόνο την τελευταία σύγκρουση πολύ πιο δύσκολη όταν έρθει, και αυτή οπωσδήποτε θα έρθει.
Ο Κύριος τώρα ετοιμάζει μιαν ηγεσία που θα είναι πρόθυμη να πολεμήσει έναν πνευματικό εμφύλιο πόλεμο, για να ελευθερώσει ανθρώπους. Το κύριο θέμα θα είναι δουλεία εναντίον ελευθερίας. Όπως ακριβώς ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος μερικές φορές φαινόταν ότι θα κατάστρεφε ολόκληρο το έθνος, αυτό που έρχεται πάνω στην Εκκλησία θα φαίνεται μερικές φορές σαν να είναι το τέλος της Εκκλησίας. Ωστόσο, όπως ακριβώς το Αμερικανικό έθνος όχι μόνο διασώθηκε, αλλά προχώρησε και έγινε το πιο δυνατό έθνος επάνω στη γη, το ίδιο πρόκειται να συμβεί στην Εκκλησία. Η Εκκλησία δεν θα καταστραφεί, αλλά θα καταστραφούν οι θεσμοί και οι δογματικές διδασκαλίες που έχουν κρατήσει τους ανθρώπους σε πνευματική δουλεία.
Ακόμη και ύστερα από αυτό, η τέλεια δικαιοσύνη δε θα πραγματοποιηθεί μέσα στην Εκκλησία μέσα σε μια νύχτα. Θα υπάρξουν ακόμη αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών, και για να ελευθερώσουν την Εκκλησία από άλλες μορφές ρατσισμού και εκμετάλλευσης. Όλα αυτά είναι ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν. Εντούτοις, στο μέσον του ερχόμενου πνευματικού εμφύλιου πολέμου, η Πίστη η Ελπίδα και η Αγάπη, και η Βασιλεία του Θεού, που στέκονται από πάνω, θα αρχίσουν να φαίνονται όπως δεν είχε γίνει ποτέ πριν. Αυτό θα αρχίσει να ελκύει όλους τους ανθρώπους στη Βασιλεία.
Η διακυβέρνηση του Θεού πρόκειται να αποδειχτεί μεγαλύτερη από οποιαδήποτε ανθρώπινη διακυβέρνηση. Και ας θυμόμαστε πάντοτε ότι με τον Κύριο “χίλια έτη είναι σαν μία ημέρα”. Μπορεί να κάνει μέσα μας σε μία ημέρα αυτό που μπορεί να νομίζουμε ότι θα χρειαστεί χίλια χρόνια. Η εργασία της απελευθέρωσης και της εξύψωσης της εκκλησίας θα είναι ένα έργο που θα πραγματοποιηθεί πολύ γρηγορότερα από όσο μπορεί να νομίζουμε ότι είναι ανθρώπινα δυνατό. Ωστόσο, δε μιλάμε για ανθρώπινες δυνατότητες”.
