Η ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΠΑΓΙΔΑ
Ζούγκλα: Μια περιοχή έξω απ’ τον Θεό. Από τότε που άνθρωποι διάλεξαν να ζουν χωρίς τον Θεό δημιούργησαν κοινωνίες «ζούγκλες», που κυβερνάει ο πιο δυνατός και επικρατεί η αδικία και η πονηριά.
Παγίδες: Αμαρτίες, κακές επιθυμίες, και καταστάσεις που αυτές οδηγούν.
Πιο συγκεκριμένα πάθη όπως το ποτό, τα ναρκωτικά, η χαρτοπαιξία, ανήθικες σχέσεις και καταστάσεις που προκαλούν οι συνέπειες της αμαρτίες. Αρρώστιες, τσακωμοί, διαλυμένες σχέσεις, πόνο, θλίψη, φυλακή.
Κυνηγός: Ο διάβολος, ο οποίος έρχεται να κλέψει, να καταστρέψει και να οδηγήσει στην απώλεια, στον χαμό δηλαδή. Αυτός είναι που βάζει τις παγίδες για να πετύχει όλα τα παραπάνω.
Πρέπει επίσης να ξέρουμε ότι η ανθρώπινη ζούγκλα, δηλαδή η κοινωνία μας όπως έχει καταντήσει, αν και φαίνεται ανεξέλεγκτη δεν είναι, απλά ο Θεός δίνει την δυνατότητα στον καθένα να γνωρίζει από μόνος του πως είναι να ζει μακριά απ’ τον Θεό, ώστε αν θέλει να γυρίσει πίσω και να ζήσει κάτω από την δική Του κυριαρχία. Μπορεί ο διάβολος να μην είναι ορατός απ’ τους ανθρώπους, τον βλέπει όμως ο Κύριος και ξέρει τα πάντα! 
Ο Θεός που μας αγαπάει και ενδιαφέρεται αληθινά για το καλό του κάθε ένα από εμάς, μέσα από τον Άγιο Λόγο Του, την εκκλησία και δικούς Του ανθρώπους, μας προειδοποιεί και μας δίνει εντολές μέσα απ’ τις οποίες μας προστατεύει και μας διδάσκει πως να αποφεύγουμε τις παγίδες, ώστε η ζωή μας να οδηγηθεί σε ευλογία.
Δυστυχώς αρκετοί από μάς σπάνια ακούμε τα λόγια Του, δίνουμε σημασία ή τα θεωρούμε άξια λόγου. Λειτουργούμε ενστικτωδώς και παρορμητικά. Επιδιώκουμε να πάθουμε πρώτα και μετά να μάθουμε, παρά να μάθουμε για να μην πάθουμε.
Μπορεί βέβαια εσύ να μοιάζεις με κάποιον που ακούει τον Θεό και δεν έχεις πέσει σε 
καμία παγίδα μέχρι τώρα στην ζωή σου. Το λάθος είναι όμως να αισθάνεσαι κάτι ανώτερο από κάποιον που ξέρεις ότι μπορεί να έχει πέσει. Όλοι μας είμαστε ευάλωτοι στους πειρασμούς του εχθρού και αν δεν προσέξουμε σε κάποια ανύποπτη στιγμή μπορεί να πέσουμε κι εμείς. Ο απόστολος Παύλος το γνώριζε πολύ καλά αυτό, γι’ αυτό κάποτε είπε τον πολύ σοφό λόγο: «Αυτός που στέκεται, ας προσέχει μην πέσει».
Από την άλλη εάν συναντήσεις κάποιον που έχει πέσει, είναι ανώφελο να τον διδάσκεις τους κανόνες για να μην πέσει. Αυτός ήδη έχει πέσει και χρειάζεται βοήθεια για να βγει. Δυστυχώς πολλοί από μας είτε από άγνοια, είτε από έλλειψη εμπειρίας βάζουμε βάρος σε ήδη πληγωμένες ψυχές. Εάν συναντήσεις μια πληγωμένη απ’ την αμαρτία ψυχή, είναι προτιμότερο πρώτα να την βοηθήσεις να βγει με ένα πνεύμα χάρης και ελέους και ύστερα να την διδάξεις τις εντολές του Κυρίου.
Αν έχεις την επιθυμία να βοηθήσει κάποιον να βγει από μια παγίδα που έπεσε πρέπει να ξέρεις ότι δεν μπορείς να τον βγάλεις με τις δικές σου δυνάμεις. Δεν είναι τόσο εύκολο όπως ίσως νομίζεις, ούτε είναι αρκετή όλη η επινοητικότητα του μυαλού σου, η δύναμη και η καλή θέληση.
Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να του συστήσεις τον Ιησού. Εάν τον επικαλεσθεί να είσαι βέβαιος ότι θα έρθει ο ίδιος να τον βγάλει. Μπορείς επίσης να προσευχηθείς γι’ αυτόν στον Ιησού. Τότε ο Κύριος μπορεί να σου δώσει την δύναμη να τον βοηθήσεις να βγει έξω ή να σε κάνει να παίξεις ένα σημαντικό ρόλο στο να βγει.
Κάποιες φορές χρειάζεται χρόνος για να γνωρίσουμε την πλήρη αδυναμία μας, να παραιτηθούμε από τον εαυτό μας. Μόνο τότε όμως είμαστε σε θέσει να γίνουμε μάρτυρες της δόξας του Θεού και της υπερφυσικής Του δύναμης όταν Εκείνος κινείται.
Συχνά αισθανόμαστε ότι πρέπει να τα κάνουμε όλα εμείς και ότι αν εμείς δεν τρέξουμε, δεν κοπιάσουμε, δεν προσπαθούμε, δεν θα γίνει τίποτα στο έργο του Θεού. Αυτή είναι μια ισχυρή πλάνη, η οποία στηρίζεται στην άγνοια που έχουμε όσον αφορά Ποιος πραγματικά είναι ο Κύριος και τι μπορεί να κάνει. «Δεν γνωρίζετε τις γραφές και την δύναμη 
του Θεού», είπε κάποτε ο Χριστός σε Ιουδαίους της εποχής του.
Αν και εξωτερικά είχαν γνώση της γραφής, είχαν ακούσει για θαύματα του Θεού στο παρελθόν, δεν είχαν όμως οι ίδιοι εμπειρία μαζί Του. Και γι’ αυτό παρ’ όλο που είχαν μπροστά τους τον Θεό μέσα σε ανθρώπινο σώμα, δυσκολεύονταν να Τον εμπιστευτούν. Η φανέρωση της δύναμης του Θεού ξεκινάει απ’ την πλήρη παραίτηση όσον αφορά τον εαυτό μου και τα δικά μου. Μόνο αυτή η στάση, μαζί με ένα πνεύμα εκζήτησης κάνει τον Θεό να σηκώνεται απ’ το θρόνο Του και να ενεργεί με τρόπους που δεν τους φανταζόμουν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Δεν υπάρχει πιο φοβερό θέαμα από ένα Θεό εν κινήσει. Ο Μωυσής ήταν ένας απ’ αυτούς που το γνώρισε αυτό καλά.
Εάν είσαι κάποιος που έχεις πέσει σε κάποια παγίδα πρέπει να εμπιστευτείς τον Ιησού απόλυτα. Το λέω αυτό γιατί το να 
εμπιστευτείς τον Ιησού μπορεί να καταλαβαίνεις ότι σημαίνει να εμπιστευτείς τον εαυτό σου. Πολλοί όταν ακούν για τον Ιησού επικεντρώνονται στον εαυτό τους και νομίζουν ότι οι ίδιοι πρέπει να κάνουν κάτι. Ο Ιησούς πρωταρχικά σου ζητάει να τον γνωρίσεις και να αφεθείς τελείως στα παντοδύναμα χέρια Του. Εκείνος γνωρίζει ακριβώς το πώς θα σε βγάλει από μια κατάσταση κι αν πρέπει να κάνεις κι εσύ κάτι, Εκείνος θα σου πει ακριβώς πιο είναι αυτό. Το σίγουρο πάντως είναι πως δεν θα σου ζητήσει να κάνεις κάτι που είναι πάνω απ’ τις δυνάμεις σου, όπως το να βγεις μόνος σου μέσα από την τρύπα. Στην περίπτωση της αντιλόπης, αυτό που της ζήτησε ο ελέφαντας να κάνει, ήταν να στέκεται ακριβώς κάτω από την τρύπα. Το να κοιτάζεις όμως συνεχώς τον εαυτό σου είναι ότι χειρότερο, γιατί σε κάνει να μην μπορείς να παραδοθείς πλήρως στα χέρια του Δυνατού.
Όλο το μυστικό κρύβεται στο να έχεις καρφωμένα τα μάτια σου επάνω στον Ιησού. Τότε βγαίνεις χωρίς να το καταλαβαίνεις κι όταν βγεις λες: «Πως έγινε αυτό;» Όταν εμπιστεύεσαι τον Ιησού είναι πολύ εύκολο. Τα κάνω χειρότερα όταν ενώ ο Ιησούς μου ζητάει να Τον εμπιστευτώ, εγώ κοιτάζω κάτω. Έχω δηλαδή τα μάτια της καρδιάς μου επικεντρωμένα στην κατάσταση. Αυτό το μόνο αποτέλεσμα που μπορεί να έχει, είναι να με κάνει να γεμίσω με ενοχές, με αναξιότητα όσον αφορά τον εαυτό μου κι έτσι να αισθάνομαι στο τέλος ότι μου αξίζει να είμαι κάτω στην παγίδα. Έτσι δεν θα μπορώ να αφεθώ στα χέρια του Ιησού.
Το άλλο λάθος είναι να κοιτάω πίσω, δηλαδή στο παρελθόν μου. Είναι κι αυτό κάτι που θα με γεμίσει με κατάκριση και απογοήτευση απ’ τις λάθος αποφάσεις που πήρα και που με οδήγησαν. Δεν ωφελεί να σκέφτεσαι τι έγινε πριν, απ’ τη στιγμή που ο Θεό σου σβήνει το παρελθόν, διαγράφει όλα τα χρέη και σου χαρίζει μια εντελώς καινούργια ζωή μαζί Του.
Αφού έχεις βγει απ’ την παγίδα, αυτό που σε απομένει είναι να είσαι πάντα μαζί με τον «ελέφαντα». Θα είναι ολέθριο λάθος να φύγεις από κοντά του και να αρχίσει να τρέχεις ξέφρενα, όπως και πριν. Πολλοί πρέπει να πέσουν πολλές φορές σε παγίδες, μέχρι να κουραστούν και να πάρουν την απόφαση να μένουν συνέχεια δίπλα στον Ιησού.
Το όμορφο είναι ότι όταν ακολουθείς πλέον τον Ιησού, η ασφάλεια σου δεν είναι η αποστήθιση των κανόνων ασφάλειας για να μην πέσεις ξανά σε παγίδες, αλλά το ίδιο το Πρόσωπο του Ιησού. Αυτό που σε κρατάει δεν είναι η τήρηση κάποιον κανόνων, αλλά η σχέση που έχεις πια μαζί Του. Και δεν υπάρχει πιο όμορφό πράγμα απ’ το να ζεις την κάθε σου ημέρα μαζί με τον Υιό του Θεού. Αυτός σου παρέχει ύστερα ότι σου χρειάζεται και σε οδηγεί σε χλοερές βοσκές και σε ύδατα ανάπαυσης. Εκείνος γίνεται ο Ποιμένας σου, απ’ το χέρι του οποίου κανείς δεν μπορεί να σε κλέψει, αλλά θα σε φυλάει σε αιώνια ζωή! Αρκεί να μην φεύγεις από κοντά Του.
Εγώ είμαι ο ποιμένας ο καλός και γνωρίζω τα δικά μου και γνωρίζομαι απ’ τα δικά μου. Εγώ δίνω σε αυτά αιώνια ζωή και δεν θα χαθούν στον αιώνα και κανείς δεν θα τα αρπάξει από το χέρι μου (ΙΩΑΝ 10:14, 28).
