Υπερηφάνεια: Είναι η πηγή της επανάστασης, της περιφρόνησης και της εκδίκησης. Ο σατανάς με την υπερηφάνεια του ήθελε να είναι στην κορυφή. Όταν δεν πέρασε το δικό του έγινε εκδικητικός. Από τότε συνεχίζει να κάνει οτιδήποτε είναι στην δύναμη του, να στρέψει όλους τους κατοίκους του ουρανού και της γης μακριά από το Θεό. Η υπερηφάνεια έκανε τον σατανά παράφρονα, ζηλιάρη όλων των ηγετικών θέσεων και υποσκάπτει την ηγεσία σε κάθε επίπεδο της.
Ένας απ’ τους νόμους του Θεού είναι ο εξής: όποιος υψώνει τον εαυτό του, θα ταπεινωθεί· και όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του, θα υψωθεί (ΛΟΥΚ 14:11).
Τον νόμο αυτό και τις δυο αυτές πορείες τις βλέπουμε στην ζωή του Εωσφόρου και του Ιησού.
Ας δούμε πρώτα τον Εωσφόρο.
Ποιος ήταν: Δημιούργημα του Θεού, ένας απ’ τους αρχάγγελους που του δόθηκαν πάρα πολλά!
Τι έκανε: Ήθελε ακόμη περισσότερα, μέχρι και τον θρόνο του Θεού. Για να τα πάρει υποκίνησε επανάσταση στον ουρανό φέρνοντας τεράστια αναστάτωση.
Που κατέληξε: Ξέπεσε από την Παρουσία του Θεού και τώρα συνεχίζει να Τον διαβάλει στο ανθρώπινο γένος. Μέλει να τιμωρηθεί στην λίμνη του πυρρός.
Το μήνυμα του σε εμάς: Κάνε ότι θέλεις, μην υπολογίζεις κανέναν, σπάσε κάθε κανόνα, γίνε θεός του εαυτού σου.
Ας δούμε τώρα τον Ιησού Χριστό.
Ποιος είναι: Ένα από τα τρία Πρόσωπα της Θεότητας. Το όνομα απ’ την θεϊκή πλευρά Του είναι ο Λόγος του Θεού. Ήταν πλάι με τον Θεό κατέχοντας την ίδια θέση.
Τι έκανε: Με την θέληση Του άδειασε τον εαυτό του από την δόξα Του και έγινε άνθρωπος. Δεν αμάρτησε ποτέ και μέσα από ατιμωτικό θάνατο πλήρωσε για τις αμαρτίες όλου του ανθρώπινου γένους επάνω στο σταυρό.
Που κατέληξε: Την τρίτη μέρα αναστήθηκε, αναλήφθηκε και έκατσε (αυτή την φορά ως νικητής άνθρωπος) στα δεξιά του Πατέρα Θεού.
Το μήνυμα του σε εμάς: μάθετε από μένα· επειδή, είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά· και θα βρείτε ανάπαυση μέσα στις ψυχές σας (ΜΑΤΘ 11:29).
Ο απόστολος Παύλος μας λέει ένα λόγο κλειδί που συνοψίζει όλη την πορεία του. Από την ανώτερη δόξα στην έσχατη ταπείνωση και πάλι πίσω: Να είναι, μάλιστα, σε σας το ίδιο φρόνημα, που ήταν και στον Ιησού Χριστό· ο οποίος ενώ υπήρχε σε μορφή Θεού, δεν νόμισε αρπαγή το να είναι ίσα με τον Θεό· αλλά, κένωσε τον εαυτό του, παίρνοντας μορφή δούλου, αφού έγινε όμοιος με τους ανθρώπους· και, καθώς βρέθηκε κατά το σχήμα ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυτό του, γινόμενος υπάκουος μέχρι θανάτου, θανάτου μάλιστα σταυρού. Γι’ αυτό, και ο Θεός τον υπερύψωσε, και του χάρισε όνομα, που είναι το όνομα πάνω από κάθε άλλο ώστε στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων· και κάθε γλώσσα να ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, σε δόξα τού Πατέρα Θεού (ΦΙΛΙΠ 2:5-11).
Η ίδια μοίρα περιμένει και κάθε έναν ανάλογα με το ποια πορεία θα διαλέξει να ακολουθήσει. Ο δρόμος της συνταύτισης με τον Χριστό και της ταπείνωσης οδηγεί σε δόξα και τιμή από τον Θεό. Ο δρόμος της υπερηφάνειας, της επιδίωξης θέσεων, του εγωισμού και της εαυτολατρείας οδηγεί σε μια σύντομη κίβδηλη δόξα, σε πτώση και εξευτελισμό αιώνιο.
