Ζούμε σε μια εποχή που έχει κυριαρχήσει η εντύπωση πως ο Θεός και η ιδέα του Θεού είναι κάτι ξεπερασμένο. Η Αγία Γραφή είναι μόνο για καλόγερους με μακριά γένια και θρησκόληπτες γιαγιάδες που ψάχνουν για αποκούμπι λίγο πριν φύγουν απ’ αυτό τον κόσμο.
Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ακόμη και μετά την λασπολόγηση, τα ψέματα και τις συκοφαντίες που έχει εισπράξει αυτό το Άγιο Βιβλίο από ανθρώπους που την είδαν μέσα απ’ τις προσωπικές και βαθιές τους προκαταλήψεις και μέσα στο ομιχλώδες τοπίο των καιρών μας, εμπνέονται απ’ τα γραμμένα της, βρίσκουν απαντήσεις στα ερωτήματα τους και λύσεις στα προβλήματα τους. Κι αυτό διότι όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα πάψει να είναι το διαχρονικότερο βιβλίο που γράφτηκε ποτέ. Όχι απλά επίκαιρο αλλά μπροστά πάντα από την εποχή του. Γεμάτη από προφητείες που εκπληρώθηκαν και άλλες που μέλλουν να εκπληρωθούν. Είναι το μόνο βιβλίο που έχει την αρχή και το τέλος του κόσμου. Το μόνο βιβλίο που δίνει την μεγάλη απάντηση στο ερώτημα «γιατί υπάρχει ο άνθρωπος, από πού ήρθε» και «ποιος είναι ο αιώνιος προορισμός του».
Κάθε τόσο προστρέχουν σε αυτή λογιών-λογιών άνθρωποι. Φτωχοί και πλούσιοι, άσημοι και διάσημοι, θρησκευόμενοι και αγνωστιστικιστές, νέοι και ηλικιωμένοι βρίσκοντας λύσεις στα αδιέξοδα, παρηγοριά στο πόνο, φως στα προσωπικά τους σκοτάδια και ζωντανή ελπίδα. Αν δεν τολμούν να το ομολογήσουν, είναι επειδή υπάρχει τέτοια λογοκρισία από ένα περιβάλλον που την έχει απαξιώσει και απορρίψει, που προτιμούν να κρατήσουν αυτό τον θησαυρό για τον εαυτό τους. Είναι γιατί δεν θέλουν να υποστούν τον χλευασμό από ανθρώπους που οι διάνοιες τους είναι γεμάτες άγνοια, προκατάληψη και παρερμηνείες που πηγάζουν από προσωπικές διαθέσεις και βιώματα. Κατά καιρούς όμως κάποιοι τολμούν να αγνοήσουν την κριτική και να αναδείξουν την πολυτιμότητα της.
Ένας απ’ αυτούς που πήρε το θάρρος να το κάνει και να σπάσει το ταμπού της σιωπής υπέρ της τεράστιας αξίας του Λόγου του Θεού, είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρευρέθη στην επετειακή εκδήλωση για την συμπλήρωση διακοσίων χρόνων παρουσίας και προσφοράς της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας στην χώρα μας (1819-2019).
Στην σύντομη ομιλία του ξεκαθάρισε σε ποιους απευθύνεται, από ποιες οπτικές γωνίες μπορούμε να την δούμε και ποια είναι η χρησιμότητα της για το ανθρώπινο γένος. Ένα μικρό απόσπασμα της ομιλίας του μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω, ενώ αν θέλετε να ακούσετε όλη την ομιλία μπορείτε να δείτε το σχετικό video.
«Πρέπει να γνωρίζουμε όλοι -και αυτό δεν είναι θέμα πίστης, αφορά τον άνθρωπο, αφορά τον πολιτισμό μας, ανεξάρτητα από το τι πιστεύει ο καθένας- ότι η Βίβλος είναι ένα πραγματικό καταπίστευμα Πνεύματος. Ένα καταπίστευμα, το οποίο είναι συνδημιουργία του Θεού και του ανθρώπου και περικλείει αποστάγματα πολύτιμα που ξεκινούν από την προσευχή, φθάνουν στην λογοτεχνία με κορύφωση την ποίηση και τέλος συντίθεται σ’ αυτό που θα λέγαμε ο «Λόγος»: Ότι τελειότερο μπορεί να συλλάβει ο άνθρωπος, πάντοτε βεβαίως εφόσον του το επιτρέπουν οι δυνάμεις του και η Δύναμη που υπάρχει πάνω από αυτόν. Άλλωστε, η ίδια η Βίβλος αποδεικνύει από τα κείμενα της ότι είναι μια διαχρονική συνέχεια. Συνέχεια η οποία έχει σαν στόχο ν’ αναδείξει τι σημαίνει ο Λόγος του Θεού, πόσο χρήσιμος είναι για τον άνθρωπο και, το τονίζω για μια ακόμη φορά, για πιστεύοντες και για μη πιστεύοντες. Αυτή ακριβώς είναι η αξία της”.
