Οι τρεις παρακάτω μαρτυρίες αφορούν ανθρώπους που έφυγαν απ’ αυτό τον κόσμο χωρίς τον Χριστό, βίωσαν την φρίκη του Άδη όπου καθώς έκραξαν σε Αυτόν τις επέστρεψε στο φυσικό τους σώμα. Τους έδωσε παράταση ζωής, χρόνο να μετανοήσουν αλλά και να προειδοποιήσουν και άλλους ανθρώπους. Οι εμπειρίες είναι πέρα για πέρα πραγματικές και δεν μπορούν να αποτελούν υποκειμενικές παραισθήσεις σύμφωνα με τις πεποιθήσεις που αυτοί οι άνθρωποι πίστευαν όσο ήταν στην γη, όπως πολλοί ισχυρίζονται. Απεναντίας είναι αντίθετες με αυτά που πίστευαν και περιγράφουν μια πραγματικότητα που την θεωρούσαν παραμύθι και ψέμα. Επίσης αν και δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, οι εμπειρίες τους έχουν κοινά στοιχεία, άρα και οι τρεις συμμαρτυρούν στην αλήθεια που είναι μια. Και μόνο το γεγονός τρεις άνθρωποι να πάρουν το θάρρος να διηγηθούν κάτι εξευτελιστικό όσον αφορά τους εαυτούς τους, είναι απόδειξη ότι η πραγματικότητα που διηγούνται είναι πιο σημαντική απ’ την ίδια την αξιοπρέπεια τους.
1. ΑΘΕΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΤΑΙ ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΔΗ ΟΤΑΝ ΕΠΙΚΑΛΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ
Τα πνεύματα που εξαπάτησαν τον Howard και τον τράβηξαν μαζί τους δεν τον έβλεπαν για πρώτη φορά. Ούτε είναι τυχαίο που τον κάλεσαν με το όνομα του. Ήταν αυτά που τον συνόδευαν και του έλεγαν ψέματα σε όλη την διάρκεια της ζωής του κι εκείνος τα πίστευε. Γι’ αυτό στο τέλος τα ακολούθησε. Κανείς δεν τον υποχρέωσε να το κάνει αλλά πήγε με την θέληση του. Μια θέληση που υποδηλώνει και την στάση που είχε απέναντι στον Θεό όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Αυτός που του είπε να προσευχηθεί δεν ήταν ούτε ο εαυτός του, ούτε η συνείδηση του αλλά το Άγιο Πνεύμα. Χαρακτηριστική η πρώτη του αντίδραση: «μα εγώ είμαι άθεος». Μια ισχυρή πλάνη της εποχής μας είναι η άποψη ότι η αλήθεια είναι υποκειμενική. Και ότι αλήθεια είναι ότι καθένας επιλέγει για αλήθεια όσον αφορά τον εαυτό του. Αυτή η «αλήθεια», σου είναι άχρηστη στον άδη. Σε αναρίθμητες περιπτώσεις είναι αυτή που σε οδηγεί εκεί. Η αλήθεια που χρειαζόμαστε όλοι μας είναι ο Χριστός και μόνο Αυτός μπορεί να μας πει τι ισχύει πραγματικά. Εκείνος είπε: «Εγώ Είμαι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή». Δεν μπορούμε να διαλέγουμε «αλήθειες» σύμφωνα με το τι μας αρέσει. Αυτό που μας συμφέρει είναι να γνωρίσουμε την Αλήθεια και ύστερα να διαλέξουμε αν θα την ακολουθήσουμε. Αυτό είναι μια πιο συνετή στάση, τουλάχιστον πιο ειλικρινή που δεν θα μας φέρει προ εκπλήξεων όπως συνέβη στον Howard.
Η ιστορία του για άλλη μια φορά αποδεικνύει ότι η απόδειξη του Θεού είναι ο ίδιος ο Θεός. Ακόμη κι αν Τον αρνιόταν για μια ζωή Εκείνος δεν τον αρνήθηκε αλλά όταν Τον επικαλέστηκε έτρεξε προς βοήθεια του ακόμα και την ύστατη στιγμή. Στο ερώτημα αν υπάρχει Θεός την καλύτερη απάντηση μπορεί να στην δώσει ο Ίδιος, αν θέλει. Και αν τον επικαλεστείς με όλη σου την καρδιά με κίνητρο να Τον γνωρίσεις και να αποκτήσεις μια σχέση μαζί Του θα σου αποκαλυφθεί. Και δεν χρειάζεται να φτάσεις στο όριο του θανάτου για να σου συμβεί.
2. “ΡΟΝΙ ΜΗΝ ΕΡΧΕΣΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΡΟΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΟΔΟΣ, ΑΝ ΕΡΘΕΙΣ ΕΔΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΦΥΓΗ”
Η ιστορία του Ronald μας φανερώνει ότι ο άνθρωπος όχι μόνο υπάρχει έξω από το υλικό του σώμα αλλά βλέπει, ακούει, αισθάνεται, μυρίζει, ξεχωρίζει πρόσωπα, θυμάται περιστατικά, συνομιλεί, όπως οι γνωστοί που συνάντησε στον άδη και του φώναζαν να γυρίσει πίσω. Έχει πλήρη συνείδηση των αισθήσεων με το πνευματικό σώμα που δεν έχει τεράστια διαφορά από το φυσικό. Ότι μπορεί να γευτεί με το υλικό σώμα μπορεί να γευτεί και με το πνευματικό.
Βλέπουμε επίσης πως ο Θεός μπορεί να αξιοποιήσει ένα περιστατικό βίας, τον θάνατο του αρνιού που ο Ρόνι είχε για φίλο όταν ήταν παιδί, για να ελκύσει στον Υιό Του που είναι το “σφαγμένο αρνί” προ καταβολής κόσμου (ΑΠΟΚ 13:8). Δεν υπάρχει κάτι αδύνατο σε Αυτόν αρκεί κάποιον να το πιστέψει. Ο Θεός έχει την δύναμη να θεραπεύσει την πιο αγιάτρευτη, την πιο πληγωμένη ψυχή και να δώσει ζωή απ’ την αρχή.
3. ΑΘΕΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΔΗ
Γιατί ο Donald δεν ένιωσε το Φως που βλέπουν άλλοι, όπως αναρωτιέται και ο ίδιος; Έχει να κάνει με την στάση που έχει πάρει ο καθένας κατά την διάρκεια που βρίσκεται στο φυσικό σώμα, απέναντι σε αυτό το Φως που είναι ο Θεός. «Ο Θεός είναι φως και σ’ αυτόν δεν υπάρχει κανένα σκοτάδι» μας λέει ο Ιωάννης (Α΄ Επιστολή Ιωάννου 1:5). Μας λέει επίσης ότι «είναι Αγάπη» (Α΄ΙΩΑΝ 4:8). Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά βιώνουν αυτοί που μαρτυρούν ότι έζησαν μια θετική μεταθανάτια εμπειρία. Ακόμη κι αν κάποιος δεν Τον έχει γνωρίσει συνειδητά, αν έχει μια θετική στάση σε αυτά που Είναι, και βρεθεί σε θέση να ζήσει μια μεταθανάτια εμπειρία, θα βρεθεί κοντά Του. Εμείς καθορίζουμε την απόσταση που θέλουμε να έχουμε με τον Θεό. Αυτή η απόσταση γίνεται ευδιάκριτη όταν παύει να μας χωρίζει το πέπλο της ύλης.
Ο Donald ήταν υπερήφανος και αλαζονικός. Όπως ομολογεί και ο ίδιος δεν θεωρούσε ότι είχε ανάγκη τον Θεό, στηριζόταν στις δυνάμεις του και ήταν πλήρως αποξενωμένος από Αυτόν που Είναι η αληθινή Ζωή. Γι’ αυτό και όταν βγήκε απ’ το σώμα του βίωσε την πλήρη απουσία Του και παράλληλα την παρουσία της σκοτεινής πλευράς, η οποία αναλαμβάνει να «αναπληρώσει» το κενό Του. Η άρνηση του Θεού δεν μας βάζει σε ένα ενδιάμεσο μέρος, δίνει χώρο στο σκοτάδι να εισχωρήσει στην ζωή μας. Η αίσθηση του απερίγραπτου τρόμου δεν είναι υποκειμενική, δεν είναι κάτι που διαλέγεις, είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζει αυτός που έχει απορρίψει τον Θεό. Όπως και η αίσθηση αυτής της μεγάλης ειρήνης που ένιωσε όταν έκανε τον Ιησού Κύριο και Σωτήρα. Τότε έλαβε χώρα ο λόγος που είπε ο Ιησούς: «Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει σ’ αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια ζωή, και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή» (ΙΩΑΝ 5:24).
Επίσης υποκειμενική δεν μπορεί να είναι η θεραπεία που ομολόγησε ότι έλαβε. Ένας άνθρωπος που με την λογική θα έπρεπε να είχε φύγει από το το φυσικό του σώμα σύμφωνα με το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε, συνεχίζει να ζει μετά την επίκληση στο Όνομα του Ιησού. Τι συμφέρον έχει να πει ψέματα ένα πρώην άθεος γιατρός, καταξιωμένος στον χώρο του και σε υψηλή θέση; Μάλλον κοροϊδία θα του έφερνε από τον κοινωνικό του περίγυρο παρά όφελος. Μήπως απλά είναι η αλήθεια; Ο Θεός είναι ζωντανός, σώζει άνθρωπος από τον αιώνιο θάνατο, τους θεραπεύει και τους κάνει νέους ανθρώπους.
Γιατί μας δυσκολεύει ιδιαίτερα να κατανοήσουμε πνευματικές πραγματικότητες; Μπορεί μάλιστα να φτάνουμε στο σημείο να τις περιγελούμε. Έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε αποκλειστικά με όρους ύλης ενώ στην πραγματικότητα είμαστε πνεύματα που κατοικούμε προσωρινά σε ένα υλικό σώμα. Αυτά που θεωρούμε μόνιμα είναι προσωρινά και αυτά που θεωρούμε πιθανότητες είναι οι αληθινές και μόνιμες πραγματικότητες. Απλά κάποιος έχει παίξει με το μυαλό μας και τα έχει αναποδογυρίσει που δεν είναι άλλος από τον διάβολο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Τρεις άθεοι δεν πιστεύουν στην κόλαση και συναντούν την κόλαση. Η πίστη τους για μη ύπαρξη κόλασης δεν έκανε την κόλαση να μην υπάρχει. Αυτές είναι προειδοποιήσεις του Θεού σε όλο το ανθρώπινο γένος.
Σε αυτές τις τρεις μαρτυρίες μπορούμε να ξεχωρίσουμε τρεις σκληρές πραγματικότητες:
1) ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. Η ψυχή συνεχίζει να υπάρχει μετά την έξοδο από το φυσικό της σώμα. Θάνατος δεν είναι μόνο φθορά του υλικού σώματος ή ο αποχωρισμός από αυτό αλλά μια κατάσταση αποκοπής απ’ τον Θεό, ένα καθεστώς καταδίκης και βασανιστικής συνύπαρξης με πονηρούς αγγέλους.
2) ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ. Το άνοιγμα των ματιών στον δαιμονικό κόσμο και η είσοδος στον δικό τους πνευματικό χώρο που στην πραγματικότητα είναι η κατάληξη της πλάνης και των πονηρών έργων που εργάζονταν στην ψυχή όσο ήταν στην γη, η οποία συμφωνούσε μαζί τους. Οι δαίμονες έχουν το δικαίωμα να την παραλάβουν όταν ο άνθρωπος έχει απορρίψει τον Ιησού ως Κύριο και Σωτήρα του, που πλήρωσε αντικαταστατικά την τιμωρία του, δίνοντας το αίμα Του στο σταυρό ακριβώς για να μην πάει εκεί.
3) ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΕΙΩΜΟ. Όταν η ψυχή έρχεται αντιμέτωπη με αυτή την πραγματικότητα την διακατέχει απόλυτος τρόμος και εισέρχεται σε μια διαδικασία τιμωρίας – βασανιστηρίων σύμφωνα με τις αμαρτίες που έπραξε και το κακό που προκάλεσε όσο ήταν μέσα στο φυσικό σώμα. Μέσα απ’ αυτή την πραγματικότητα μπορούμε να καταλάβουμε τα λόγια του Ιησού:
Και αν το δεξί σου μάτι σε σκανδαλίζει, βγάλ’ το, και πέταξέ το από σένα· επειδή, σε συμφέρει να χαθεί ένα από τα μέλη σου, και να μη ριχτεί ολόκληρο το σώμα σου στη γέεννα. Και αν το δεξί σου χέρι σε σκανδαλίζει, κόψ’ το, και πέταξέ το από σένα· επειδή, σε συμφέρει να χαθεί ένα από τα μέλη σου, και να μη ριχτεί ολόκληρο το σώμα σου στη γέεννα (ΜΑΤΘ 5:29-30).
Επειδή, τι ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, ζημιωθεί όμως την ψυχή του; Ή, τι θα δώσει ο άνθρωπος σε ανταλλαγή τής ψυχής του; (ΜΑΤΘ 16:26)
Η απάντηση είναι ότι δεν μπορεί να δώσει τίποτα. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το αίμα του Υιού Του ως αντάλλαγμα για να τον απαλλάξει από την δίκαιη τιμωρία που θα του αναλογούσε. Όταν όμως ο άνθρωπος απορρίπτει την μόνη λύση ποια λύση μπορεί να βρεθεί; Το ευαγγέλιο στην σύγχρονη εποχή μας θεωρείτε άχρηστο από πολλούς. Στην πραγματικότητα όμως είναι το πιο σημαντικό μήνυμα γιατί περιέχει το πιο πολύτιμο, το αίμα του Χριστού εις άφεση αμαρτιών. Ο άνθρωπος όσο του δίνεται χρόνος πάνω στην γη, καλείτε να το γνωρίσει και καθώς το γνωρίζει να εκτιμήσει την άπειρη αξία του. Διαφορετικά θα το καταλάβει όταν φύγει απ’ αυτό το σώμα αλλά τότε δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό. Και δεν θα είναι επειδή ο Θεός τον απέρριψε αλλά επειδή εκείνος απέρριψε τον Θεό και την προσφορά της αγάπης του που έδειξε επάνω στο σταυρό.
