του Γιώργου Ε Μαρκάκη
Αυτή η διδασκαλία είναι αυτόνομη, αλλά αποτελεί και συνέχεια του μαθήματος της Παρασκευής 27 Αυγούστου 2021 « ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ από τα ΨΥΧΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ για ΑΓΙΑΣΜΟ και ΑΝΑΠΤΥΞΗ εν Χριστώ». Αρχίσαμε εκείνο το μάθημα με τα εξής λόγια του Αποστόλου Παύλου, όπου μιλά για το πνεύμα του κόσμου, που είναι σε αντιδιαστολή προς το Πνεύμα του Θεού. Όπως εξήγησε ο Παύλος ότι αυτά που είναι από το Πνεύμα του Θεού ο ψυχικός άνθρωπος δεν μπορεί να τα δεχτεί, αυτό σημαίνει ότι ο ψυχικός άνθρωπος καταλαβαίνει και ενεργεί σύμφωνα με το πνεύμα του κόσμου.
ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΙΚΟΣ;
Εμείς, όμως, δεν λάβαμε το πνεύμα τού κόσμου, αλλά το Πνεύμα που [προέρχεται] από τον Θεό, για να γνωρίσουμε εκείνα που χαρίστηκαν σε μας από τον Θεό. Τα οποία και μιλάμε, όχι με διδαγμένα λόγια ανθρώπινης σοφίας, αλλά διδαγμένα από το Άγιο Πνεύμα, συγκρίνοντας τα πνευματικά προς τα πνευματικά. Ο φυσικός [κείμενο:] ψυχικός άνθρωπος, όμως, δεν δέχεται αυτά που ανήκουν στο Πνεύμα τού Θεού· επειδή είναι σ’ αυτόν μωρία, και δεν μπορεί να [τα] γνωρίσει· για τον λόγο ότι, ανακρίνονται με πνευματικό τρόπο. (Α΄ ΚΟΡ 2:12-14)
Με άλλα λόγια: υπάρχουν πράγματα του Πνεύματος που ο ψυχικός Χριστιανός που έχει αναγεννηθεί ως προς το ανθρώπινο πνεύμα, αλλά δεν έχει ακόμη μεταμορφωθεί ως προς την εικόνα και ομοίωση του Χριστού στην ψυχή και τη διάνοια, όχι μόνον δεν μπορεί να αποδεχτεί τα του Πνεύματος του Θεού, αλλά εναντιώνεται σε αυτά επειδή τα θεωρεί μωρία, δηλαδή τρέλα. Με απλά λόγια, δεν χωρούν στο μυαλό του, επειδή δεν τα καταλαβαίνει. Να δούμε παραδείγματα:
Ένας ψυχικός Χριστιανός εξακολουθεί να ζει στην καθημερινότητα του βίου με τα ίδια ακριβώς μέτρα και σταθμά όπως και ένας απλός άνθρωπος του κόσμου. Αν είναι επιχειρηματίας, συνεχίζει να κλέβει και να εξαπατά πελάτες, συνεργάτες και κράτος, χωρίς καμία συνείδηση αμαρτίας. Αν είναι άνθρωπος της αγοράς, συνεχίζει να χρησιμοποιεί κάθε μέθοδο για να πουλήσει, ακόμη λέγοντας και ψέματα, και όταν πουλήσει μπορεί και να ευχαριστήσει τον Θεό, ενώ η πώληση έγινε μέσα από ψέμα και εξαπάτηση του πελάτη. Όμως αυτή η φανέρωση του Σκότους σημαίνει ότι θα του καταλογιστεί σαν αμαρτία για την οποία υπάρχει τιμωρία, ενώ αυτός ο ίδιος θα θερίσει ψέμα και εξαπάτηση με το ίδιο μέτρο που ο ίδιος μέτρησε στους άλλους. Ο ψυχικός Χριστιανός δεν καταλαβαίνει γιατί είναι αρχή της Εκκλησιαστικής ζωής να δίνουμε όχι μόνον πενιχρές οικονομικές εισφορές, αλλά και δέκατα και άλλες προσφορές.
Δεν καταλαβαίνει τις πνευματικές αρχές που αφορούν τον γάμο, όπως ότι δεν είναι καλό ένας πιστός να παντρευτεί μια άπιστη (και το αντίστροφο) – «εφόσον αρέσουμε ο ένας στον άλλο και εφόσον περνάμε καλά όταν κάνουμε παρέα και νιώθουμε και σεξουαλική έλξη, γιατί να απέχουμε από ερωτική επαφή μέχρις ότου παντρευτούμε, ή, και γιατί να μην παντρευτούμε; Τι θα πει να περιμένω να μου δείξει ο Θεός τον/την σύντροφο της ζωής μου; Εγώ δεν τον/την διαλέγω;»
Επίσης διαβάσαμε για το κάλεσμα να «νεκρώσουμε τα μέλη μας που είναι επάνω στη γη», όπου ο Παύλος κατονομάζει συγκεκριμένες φανερώσεις του πνεύματος του κόσμου που ενεργούνται μέσα μας, εάν ακόμη δεν έχει γίνει το έργο της μεταμόρφωσης μέσα από καθαρισμό.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΕΧΤΕΙ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΩΣ ΚΥΡΙΟ;
Επειδή, πεθάνατε, και η ζωή σας είναι κρυμμένη μαζί με τον Χριστό μέσα στον Θεό. Όταν ο Χριστός, η ζωή μας, φανερωθεί, τότε κι εσείς θα φανερωθείτε μαζί του μέσα σε δόξα. Νεκρώσετε, λοιπόν, τα μέλη σας που [είναι] επάνω στη γη: Πορνεία, ακαθαρσία, πάθος, κακή επιθυμία, και την πλεονεξία, που είναι ειδωλολατρεία· για τα οποία έρχεται η οργή τού Θεού επάνω στους γιους τής απείθειας· στα οποία κι εσείς περπατήσατε κάποτε, όταν ζούσατε ανάμεσά τους. Τώρα, όμως, απορρίψτε κι εσείς από το στόμα σας όλα [αυτά]: Οργή, θυμό, κακία, βλασφημία, αισχρολογία. Μη λέτε ψέματα ο ένας στον άλλον, αφού ξεντυθήκατε τον παλιό άνθρωπο, μαζί με τις πράξεις του· (ΚΟΛ 3:3-9).
Αν δηλαδή ο ψυχικός Χριστιανός δεν έχει ακόμη θέσει σε εφαρμογή την προτροπή που λέει «Νεκρώσετε, λοιπόν, τα μέλη σας», τότε ενώ πιστεύει στον Θεό, στην καθημερινότητα του βίου εξακολουθεί να άγεται και να φέρεται από τις επιθυμίες της σάρκας και της ψυχής, και να κρίνει τα πάντα με βάση το κοσμικό μέτρο του βίου.
Το ότι κάποιος πίστεψε στον Θεό, δεν σημαίνει ότι αυτόματα έχει βάλει σε εφαρμογή το έργο που καλείται να κάνει ο ίδιος αφότου πίστεψε.
Η θεολογία ότι ο πιστός «πέθανε» ως προς τον κόσμο δεν έχει ακόμη γίνει και η πραγματικότητα μέσα στην οποία διάγει τον ανθρώπινο βίο. Βεβαίως λοιπόν ένας αναγεννημένος Χριστιανός που παραμένει ψυχικός άνθρωπος κυριαρχείται από το πνεύμα του κόσμου και όχι από το Πνεύμα του Θεού, με αποτέλεσμα να παραμένει δέσμιος της πορνείας, ακαθαρσίας, πάθους, κακής επιθυμίας, της πλεονεξίας που είναι ειδωλολατρεία, και όπως όλοι οι άνθρωποι του κόσμου να έχει οργή, θυμό, κακία, βλασφημία, αισχρολογία, και να λέει ψέματα.
ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΒΩΝΑ ΝΑ ΕΔΡΑΙΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΛΑΒΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;
Και τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα όταν πηγαίνει σε μια εκκλησία που ο χρισμένος κήρυκας του λέει ότι δεν έχει πρόβλημα που ζει μέσα στο Σκοτάδι και την Αμαρτία, επειδή ο Θεός είναι καλός και τον αγαπά, και επειδή τώρα ζει κάτω από την Χάρη που όλα τα συγχωρεί.
Υπάρχουν κήρυκες που λένε ότι κανείς δεν μπορεί να στερήσει τη Σωτηρία από ένα πιστό που ζει όπως και ο κόσμος, επειδή δεν έκανε τίποτε για να την κερδίσει, και επομένως δεν μπορεί να κάνει τίποτε για να την χάσει. Αυτό ακριβώς είναι το πνεύμα του κόσμου, που φανερώνεται ακόμη και μέσα από κηρύγματα που δεν συγκρούονται με το Σκοτάδι και την Αμαρτία, που δεν κηρύττουν ανακαίνιση και μεταμόρφωση ώστε να επέλθει αγιασμός, αλλά επικροτούν και ενισχύουν με θεολογικά τεχνάσματα ανθρώπινης σοφίας το να μένει ένας πιστός δεμένος στο πνεύμα του κόσμου για να συνεχίσει να κάνει το θέλημα του Σκότους καθώς εργάζεται την Αμαρτία.
Καθώς η θεία δύναμή του χάρισε σε μας όλα τα [απαραίτητα] προς ζωή και ευσέβεια, διαμέσου τής επίγνωσης εκείνου που μας κάλεσε με τη δόξα του και την αρετή· διαμέσου των οποίων δωρήθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις, ώστε διαμέσου αυτών να γίνετε κοινωνοί θείας φύσης, έχοντας αποφύγει τη διαφθορά, που υπάρχει μέσα στον κόσμο, διαμέσου τής επιθυμίας (Β΄ΠΕΤ 1:3-4).
Για να αποφύγουμε τη διαφθορά που υπάρχει στον κόσμο δεν αρκεί να πιστεύουμε σε θεολογίες και διδασκαλικά τεχνάσματα που χαϊδεύουν το Σκοτάδι και την Αμαρτία του ψυχικού ανθρώπου, αλλά είμαστε καλεσμένοι να γίνουμε κοινωνοί θείας φύσης διαμέσου της επίγνωσης του Χριστού, ο οποίος «μας κάλεσε με τη δόξα του και την αρετή». Η πίστη μας στο Χριστό δεν μας έκανε αυτόματα κοινωνούς θείας φύσης ενώ εμείς παραμένουμε ψυχικοί και δέσμιοι της Αμαρτίας.
Η δόξα και η αρετή του Χριστού δεν είναι διανοητικό θεολογικό περιτύλιγμα που μετατρέπει σε Φως του Άγιου Θεού το Σκοτάδι του κόσμου και την Αμαρτία που φανερώνεται από τα έργα του ψυχικού Χριστιανού. Η θεία δύναμη δεν μας μετέδωσε αυτόματα την ευσέβεια, η οποία δεν είναι θεολογία της διάνοιας, αλλά τρόπος ζωής. Εμείς καλούμαστε νεκρώνοντας τα μέλη μας που είναι στον κόσμο να γίνουμε – εμείς να γίνουμε – δεν γίναμε αυτόματα, κοινωνοί θείας φύσης.
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ: «ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ;»
Επίσης διαβάσαμε για το πνεύμα του κόσμου στην τελευταία περικοπή του περασμένου μαθήματος, όπου ο Ιωάννης δίνει ένα κάλεσμα προς τους πιστούς για ένα διαχωρισμό από το πνεύμα του κόσμου με βάση την Αγάπη. Οι κήρυκες της φθηνής χάρης που μεταδίδουν το πνεύμα του κόσμου μέσα από τα κηρύγματα τους, με τα οποία πείθουν τους πιστούς ότι είναι εντάξει να παραμένουν ψυχικοί και δέσμιοι της Αμαρτίας, τους λένε ότι ο Θεός τους αγαπά έτσι όπως είναι και τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει την Αγάπη του Θεού γι’ αυτούς. Και ενώ υπάρχει μια αλήθεια σε αυτή την αρχή, ο Ιωάννης εξηγεί ότι η Αγάπη του Πατέρα δεν υπάρχει μέσα στον ψυχικό πιστό που συνεχίζει να αγαπά τον κόσμο. Ο Θεός μπορεί να αγαπά με μια αγάπη αιώνια και αναλλοίωτη, αλλά αυτό είναι άσχετο με το αν ο πιστός πράττει το θέλημα του Θεού. Ας διαβάσουμε:
Μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά [που υπάρχουν] μέσα στον κόσμο. Αν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν· επειδή, κάθε τι που [υπάρχει] στον κόσμο: Η επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο. Και ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία του· εκείνος, όμως, που πράττει το θέλημα του Θεού, μένει στον αιώνα (Α΄ ΙΩΑΝ 2:15-17).
Ώστε δεν μένει στον αιώνα αυτός που πιστεύει στην αιώνια Αγάπη του Θεού, αλλά αυτός που δεν αγαπά τον κόσμο, αυτός που αποβάλει το πνεύμα του κόσμου από μέσα του νεκρώνοντας τα μέλη του που είναι στον κόσμο, ώστε να νικήσει την επιθυμία της σάρκας, την επιθυμία των ματιών, την αλαζονεία του βίου, ώστε με αυτό τον τρόπο να πράττει το θέλημα του Θεού.
Με αυτά τα λόγια ο Ιωάννης κάνει φανερό ότι δεν μπορούμε ταυτόχρονα να αγαπούμε τον κόσμο και να αγαπούμε και τον Πατέρα, ή, να έχουμε την αγάπη του Πατέρα μέσα μας. Είναι όπως και με τον Μαμωνά, που ο Κύριος είπε ότι δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο κυρίους. Κι όμως οι κήρυκες της φθηνής χάρης που κηρύττουν στους ψυχικούς Χριστιανούς ότι όλα είναι καλά επειδή ο Θεός τους καλύπτει με τη Χάρη, ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτε για να χάσουν το δώρο της Σωτηρίας επειδή ο Θεός το έδωσε άνευ όρων εξ αιτίας της Αγάπης Του, στην ουσία πείθουν τους κοσμικούς πιστούς ότι το να παραμένουν κάτω από την κυριαρχία του πνεύματος του κόσμου δεν είναι πρόβλημα, αρκεί να συνεχίσουν να αγαπούν το Θεό και να πιστεύουν σε Αυτόν.
Χρειαζόμαστε λοιπόν να καταλάβουμε περισσότερα για το πνεύμα του κόσμου, ώστε να μπορούμε να αναγνωρίζουμε την ενέργεια του μέσα μας και να καθαριστούμε από αυτό. Το πρώτα και πιο σημαντικά στοιχεία που αφορούν το πνεύμα του κόσμου πιστεύω ότι είναι τα εξής:
1. Τούτος ο κόσμος έχει άρχοντα, και αυτός δεν είναι ο Ιησούς
Δεν θα μιλήσω πολλά πλέον μαζί σας· επειδή, έρχεται ο άρχοντας τούτου τού κόσμου, και δεν έχει τίποτε μέσα σε μένα. Αλλά, για να γνωρίσει ο κόσμος ότι αγαπάω τον Πατέρα και, όπως με πρόσταξε ο Πατέρας, έτσι κάνω. Σηκωθείτε, ας αναχωρήσουμε από εδώ (ΙΩΑΝ 14:30-31).
2. Το έργο του Παράκλητου είναι να φέρει έλεγχο στον κόσμο.
Και όταν έρθει εκείνος, θα ελέγξει τον κόσμο για αμαρτία, και για δικαιοσύνη, και για κρίση· για αμαρτία μεν, επειδή δεν πιστεύουν σε μένα· για δικαιοσύνη δε, επειδή πηγαίνω στον Πατέρα μου, και δεν με βλέπετε πλέον· για κρίση μάλιστα, επειδή ο άρχοντας τούτου τού κόσμου έχει κριθεί (ΙΩΑΝ 16:8-11).
3. Η βασιλεία του Ιησού δεν είναι από αυτό τον κόσμο.
Ο Ιησούς αποκρίθηκε: Η δική μου βασιλεία δεν είναι από τούτο τον κόσμο· αν η δική μου βασιλεία ήταν από τούτο τον κόσμο, οι υπηρέτες μου θα αγωνίζονταν, για να μη παραδοθώ στους Ιουδαίους· τώρα, όμως, η δική μου βασιλεία δεν είναι από εδώ. Και ο Πιλάτος τού είπε: Λοιπόν, βασιλιάς είσαι εσύ; Ο Ιησούς αποκρίθηκε: Εσύ λες, ότι εγώ είμαι βασιλιάς. Εγώ γι’ αυτό γεννήθηκα, και γι’ αυτό ήρθα στον κόσμο, προκειμένου να δώσω μαρτυρία για την αλήθεια. Καθένας που είναι από την αλήθεια, ακούει τη φωνή μου (ΙΩΝΑ 18:36-37).
4. Ολόκληρος ο κόσμος είναι στην κυριαρχία τού πονηρού.
Γνωρίζουμε ότι καθένας που έχει γεννηθεί από τον Θεό δεν αμαρτάνει· αλλ’ αυτός που γεννήθηκε από τον Θεό διαφυλάττει τον εαυτό του, και ο πονηρός δεν τον αγγίζει. Γνωρίζουμε ότι είμαστε από τον Θεό· και ολόκληρος ο κόσμος είναι στην κυριαρχία τού πονηρού. [κείμενο: ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται]. (Α΄ΙΩΑΝ 5:18-19).
5. Το πνεύμα από το πολίτευμα του κόσμου τούτου ενεργεί στους γιους της απείθειας.
Κι εσάς, που ήσασταν νεκροί, εξαιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών, [σας ζωοποίησε]· μέσα στις οποίες κάποτε περπατήσατε, σύμφωνα με το πολίτευμα του κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας τού αέρα, του πνεύματος, που σήμερα ενεργεί στους γιους τής απείθειας· ανάμεσα στους οποίους και όλοι εμείς συναναστραφήκαμε κάποτε, σύμφωνα με τις επιθυμίες τής σάρκας μας, κάνοντας τα θελήματα της σάρκας και των συλλογισμών· και ήμαστε από τη φύση μας τέκνα οργής, όπως και οι υπόλοιποι. (ΕΦ 2:1-3).
ΕΡΩΤΗΣΗ: άραγε όταν ένας άνθρωπος πιστέψει και αναγεννηθεί, σταματά αυτόματα η ενέργεια του πνεύματος του κόσμου μέσα του;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αν αυτόματα σταματούσε, τότε δεν θα υπήρχε ανάγκη για εσωτερικό καθαρισμό, για μετάνοια, για ανακαίνιση και μεταμόρφωση. Δεν θα υπήρχε ανάγκη για εξομολόγηση.
ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Στο σημείο αυτό θα σας διηγηθώ μια εμπειρία η οποία απέδειξε περίτρανα ότι σε έναν πιστό μπορεί να εξακολουθεί να ενεργεί το πνεύμα του κόσμου και όχι μόνο αλλά να είναι κυριαρχημένος και από πονηρά πνεύματα. Πριν κάποια χρόνια βρέθηκα σε μια συμπροσευχή κατ’ οίκον.
Καθώς προσευχόμασταν το Πνεύμα του Θεού τράβηξε την προσοχή μου σε μια αδερφή που καθόταν απέναντι μου. Τότε ο Κύριος μου έδειξε σε όραση ότι πίσω από αυτήν στεκόταν ένας υψηλόβαθμος δαίμονας. Θύμωσα που τολμούσε να είναι ανάμεσα μας και με το πνεύμα μου άρχισα να τον επιτιμώ, λέγοντας του: «Πως μπορείς εσύ να είσαι εδώ που είναι το χρίσμα του Κυρίου, η Άγια Παρουσία Του, η ζωντανή Του εκκλησία;» Αυτός γύρισε και με κοίταξε, σαν να μου έλεγε: «σε ακούω» αλλά δεν έκανε καμία κίνηση για να φύγει απ’ το σημείο που βρισκόταν. Καθώς αναρωτιόμουν γιατί δεν είχα εξουσία να τον εκβάλλω από τον χώρο που βρισκόμασταν κατάλαβα ότι εξαιτίας εκείνης της αδελφής ήταν εκεί, η οποία του πρόσφερε το δικαίωμα. Τότε μου δόθηκε η αποκάλυψη ότι το όνομα αυτού του δαίμονα ήταν «το πνεύμα του κόσμου». Την στιγμή εκείνη στην θέση του παρουσιάστηκε μια πόρτα η οποία έγινε διαφανής και ο Κύριος μου έδειξε τι υπήρχε από πίσω. Υπήρχαν ορδές δαιμονίων. Κάποιοι από αυτούς ήταν ο δαίμονας της μέθης, της λαγνείας, της πλεονεξίας, του μίσους και πολλοί άλλοι. Όλοι αυτοί έμπαιναν στην ζωή της από την πόρτα που είχε το όνομα «το πνεύμα του κόσμου» όπου στον κόσμο των πονηρών πνευμάτων είναι ένας από τους υψηλόβαθμους δαίμονες.
Λίγο αργότερα της ζήτησα την άδεια να προσευχηθώ και καθώς δέχθηκε δαιμόνια άρχισαν να βγαίνουν από μέσα της μέχρι που με φυσικό τρόπο έκανε εμετό. Αυτή ήταν μια αδερφή που πήγαινε στην εκκλησία αλλά η ζωή της δεν είχε αλλάξει σε τίποτα όπως ενός κοσμικού ανθρώπου. Προσκυνούσε το πνεύμα του κόσμου σε όλη την καθημερινότητα του βίου της.
Άραγε μπορεί να υποστηριχτεί βιβλικά ότι αυτή η αδελφή πράγματι ήταν κατειλημμένη από πολλά δαιμονικά πνεύματα; Υπάρχουν πολλά εδάφια που μπορούν να το στηρίξουν, και ήδη διαβάσαμε μερικά νωρίτερα πως αν δεν νεκρώσουμε τα μέλη μας που είναι στη γη, τότε παραμένουμε δέσμιοι των έργων του Σκότους για να συνεχίσουμε να πράττουμε την Αμαρτία, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως και προτού πιστέψουμε, εφόσον η θεωρητική και θεολογική αναγέννηση μας δεν έγινε και η πραγματικότητα στην καθημερινότητα του βίου. Και ο Παύλος μας λέει:
Αυτό, λοιπόν, σας λέω και διακηρύττω δημόσια εν Κυρίω, να μη περπατάτε πλέον, όπως περπατούν και τα υπόλοιπα έθνη, μέσα στη ματαιότητα του νου τους, σκοτισμένοι στη διάνοια, καθώς είναι απαλλοτριωμένοι από τη ζωή τού Θεού, εξαιτίας τής άγνοιας που είναι μέσα τους, εξαιτίας τής πόρωσης της καρδιάς τους· οι οποίοι καθώς έχουν γίνει αναίσθητοι, παρέδωσαν τον εαυτό τους στην ασέλγεια, για να εργάζονται ακόρεστα κάθε ακαθαρσία. Εσείς, όμως, δεν μάθατε έτσι τον Χριστό, επειδή τον ακούσατε, και τον διδαχθήκατε, όπως είναι η αλήθεια στον Ιησού· να αποβάλετε από πάνω σας τον παλιό άνθρωπο, αυτόν κατά την προηγούμενη διαγωγή, που φθείρεται σύμφωνα με τις απατηλές επιθυμίες· και να ανανεώνεστε στο πνεύμα τού νου σας (ΕΦ 4:17-23).
ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΑΠΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Όποιος λοιπόν πίστεψε και αναγεννήθηκε, δεν σημαίνει ότι αυτόματα έχει αποβάλει από επάνω του και τον παλιό άνθρωπο, αυτόν κατά την προηγούμενη διαγωγή, που φθείρεται σύμφωνα με τις απατηλές επιθυμίες. Βεβαίως και είναι η πραγματικότητα ότι υπάρχουν πολλοί πιστοί που συνεχίζουν να περπατούν όπως και τα υπόλοιπα έθνη, μέσα στη ματαιότητα του νου τους, σκοτισμένοι στη διάνοια, καθώς είναι απαλλοτριωμένοι από τη ζωή τού Θεού, εξαιτίας τής άγνοιας που είναι μέσα τους, εξαιτίας τής πώρωσης της καρδιάς τους.
Βεβαίως και είναι πραγματικότητα ότι υπάρχουν πιστοί και εκκλησιαζόμενοι Χριστιανοί οι οποίοι έχουν γίνει αναίσθητοι, καθώς παρέδωσαν τον εαυτό τους στην ασέλγεια, για να εργάζονται ακόρεστα κάθε ακαθαρσία, αντί να ανανεώνονται στο πνεύμα του νου σύμφωνα με την αλήθεια του Χριστού με στόχο να αποβάλουν τον παλιό άνθρωπο, τον κοσμικό, τον ψυχικό, αυτόν που είναι δέσμιος του Σκότους για να πράττει τα έργα της Αμαρτίας.
Επειδή, πεθάνατε, και η ζωή σας είναι κρυμμένη μαζί με τον Χριστό μέσα στον Θεό. Όταν ο Χριστός, η ζωή μας, φανερωθεί, τότε κι εσείς θα φανερωθείτε μαζί του μέσα σε δόξα. Νεκρώσετε, λοιπόν, τα μέλη σας που [είναι] επάνω στη γη: Πορνεία, ακαθαρσία, πάθος, κακή επιθυμία, και την πλεονεξία, που είναι ειδωλολατρεία· για τα οποία έρχεται η οργή τού Θεού επάνω στους γιους τής απείθειας· (ΚΟΛ 3:3-6).
ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΝ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ;
Μπορεί ο Θεός να μας αγαπά με μια Αγάπη αιώνια, και είναι αλήθεια ότι δεν κάναμε τίποτε για να σωθούμε από το Θάνατο και να περάσουμε στη Ζωή, αλλά είναι ψέμα από το πνεύμα του κόσμου ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να χάσουμε τη Σωτηρία μας. Αν δεν νεκρώσουμε τα μέλη μας που είναι στον κοσμικό και ψυχικό μας σαρκικό άνθρωπο, θα γνωρίσουμε την ίδια οργή του Θεού όπως και όλοι οι γιοί της απείθειας. Η Χάρη του Θεού μας δίνει τη δυνατότητα να νικήσουμε το Σκοτάδι και να μεταμορφωθούμε, δεν μας δίνει το ελεύθερο να παραμένουμε δέσμιοι του Σκότους για να πράττουμε τα έργα του. Μας έσωσε για να ζήσουμε ελεύθεροι και να Τον υπηρετούμε, όχι για να παραμείνουμε δεμένοι και να υπηρετούμε τον Άρχοντα του κόσμου.
Αυτό μας διδάσκει και ο Απόστολος Παύλος μέσα από ένα από τα δυσκολότερα τμήματα της Αγίας Γραφής, τον 8ο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής:
Δεν υπάρχει, λοιπόν, τώρα καμιά κατάκριση για εκείνους [που είναι] στον Ιησού Χριστό, αυτούς που δεν περπατούν σύμφωνα με τη σάρκα, αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα. Επειδή, ο νόμος τού Πνεύματος της ζωής, [η οποία υπάρχει] στον Ιησού Χριστό, με ελευθέρωσε από τον νόμο τής αμαρτίας και του θανάτου (ΡΩΜ 8:1-2).
Το «δεν υπάρχει τώρα καμιά κατάκριση» δεν είναι απλά επειδή κάποιος πιστεύει στον Ιησού, αλλά ισχύει υπό μια αυστηρή προϋπόθεση: «αυτούς που δεν περπατούν σύμφωνα με τη σάρκα, αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα». Ώστε δεν είναι μόνο θέμα πίστης, ή μόνο θέμα του τι έκανε ο Θεός για εμάς, ή του τι είναι ο Θεός, δηλαδή Καλός, Αγάπη, Χάρη, κ.α. Είναι και θέμα του πως περπατούμε αφότου πιστέψαμε στον Ιησού Χριστό.
Όπως λέει και στο εδάφιο 4: για να εκπληρωθεί η δικαιοσύνη τού νόμου, σε μας, που δεν περπατάμε σύμφωνα με τη σάρκα, αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα.
ΠΟΤΕ ΕΚΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΕΣ;
Ώστε η Δικαιοσύνη του Νόμου δεν εκπληρώνεται απλά και μόνον επειδή πιστέψαμε στο έργο της εξιλέωσης που έκανε ο Θεός διαμέσου του Ιησού στο σταυρό, αλλά η εκπλήρωση που άρχισε με το έργο του Θεού ολοκληρώνεται και βρίσκει εφαρμογή στη ζωή του πιστού που παίρνει δύναμη από το έργο του Θεού και εξουσία από το Νόμο της Χάρης ώστε να νεκρώσει τα μέλη που είναι στον κόσμο, να ελευθερωθεί από το πνεύμα του κόσμου, ώστε να μην είναι πλέον ψυχικός Χριστιανός, αλλά να οδηγείται από το Πνεύμα το Θεού, για να περπατά σύμφωνα με το Πνεύμα.
Ενώ λοιπόν οι κήρυκες της φθηνής Χάρης διδάσκουν τους πιστούς ότι ο Θεός τους αγαπά άσχετα με το πως διάγουν τον επίγειο βίο, ο Απόστολος Παύλος συνεχίζει να κάνει το διαχωρισμό πιο ξεκάθαρο ανάμεσα σε αυτούς που ζουν κατά το Πνεύμα, και αυτούς που ζουν κατά τη σάρκα.
Επειδή, εκείνοι που ζουν σύμφωνα με τη σάρκα, φρονούν αυτά [που ζητάει] η σάρκα· ενώ, εκείνοι που ζουν σύμφωνα με το Πνεύμα, αυτά [που ζητάει] το Πνεύμα. Για τον λόγο ότι, το φρόνημα της σάρκας [είναι] θάνατος· ενώ, το φρόνημα του Πνεύματος, ζωή και ειρήνη. Επειδή, το φρόνημα της σάρκας [είναι] έχθρα στον Θεό· για τον λόγο ότι, στον νόμο τού Θεού δεν υποτάσσεται, αλλά ούτε μπορεί. Όσοι, όμως, είναι τής σάρκας δεν μπορούν να αρέσουν στον Θεό. (ΡΩΜ 8:5-8).
Ειλικρινά, δεν ξέρω αν κάποιος μπορεί να το πει με πιο ξεκάθαρα λόγια από τον Παύλο, και πως κάποιοι κήρυκες που έχουν κυριευτεί από το πνεύμα του κόσμου έχουν τυφλωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην υπάρχει πλέον έλεγχος του Πνεύματος μέσα τους για τις πλάνες που διδάσκουν.
Άρα, λοιπόν, αδελφοί, είμαστε χρεώστες, όχι στη σάρκα, ώστε να ζούμε σύμφωνα με τη σάρκα. Επειδή, αν ζείτε σύμφωνα με τη σάρκα, πρόκειται να πεθάνετε, αν, όμως, διαμέσου τού Πνεύματος, θανατώνετε τις πράξεις τού σώματος, θα ζήσετε. (ΡΩΜ 8:12-13).
Δεν θα ζήσουμε επειδή ο Θεός είναι Καλός, Αγάπη, Χάρη και έκανε το έργο της Σωτηρίας. Θα ζήσουμε εάν αφότου γνωρίσαμε τη Χάρη Του θανατώνουμε τις πράξεις του σώματος.
