(15/5/2020)
Είδα μια εικόνα στο πνεύμα μου. Μια γερασμένη γυναίκα μπροστά σε ένα καθρέφτη να βάζει κρέμα στο πρόσωπο της για να φανεί νεότερη και ελκυστικότερη απ’ ότι ήταν στην πραγματικότητα.
Ύστερα ήρθε αμέσως στο πνεύμα μου το εδάφιο από τον Ιωάννη «Αν κάποιος δεν μείνει ενωμένος μαζί μου, ρίχνεται έξω, όπως το κλήμα, και ξεραίνεται·».
Αυτό που κατάλαβα είναι ότι η όραση αφορά μια συγκεκριμένη μερίδα αναγεννημένων που έχει απορρίψει να ακούει την ζωντανή φωνή του Θεού, τον ρόλο του Αγίου Πνεύματος και σε πρακτικό επίπεδο δεν ζει σε ενότητα με τον Χριστό. Η κρέμα συμβολίζει τις διδασκαλίες περί σωτηρίας, χάρης, δικαίωσης και αγιασμού που λειτουργούν όμως σε ένα θεωρητικό επίπεδο με την οποία νίπτει το πρόσωπο της εξωτερικά προσπαθώντας να φαίνεται ζωντανή προς τα έξω αν και εσωτερικά είναι στεγνή. Συμβολίζει επίσης το πνεύμα του ουμανισμού και ένα είδος χρηστοήθειας που λειτουργεί όμως σε ένα ανθρώπινο, συναισθηματικό επίπεδο και δεν είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος. Με αυτά προσπαθεί να κρατιέται ζωντανή τουλάχιστον στην εμφάνιση.
Πιστεύω ότι είναι ένα κάλεσμα μετάνοιας από έναν ανθρώπινο τρόπο βίωσης της πνευματικής ζωής και επανεξέταση της ουσίας του ευαγγελίου. Ένα κέλευσμα επιστροφής σε εκζήτηση, σε αλλαγή στον τρόπο σκέψης, για επανόρθωση, αποκατάσταση και ζωοποίηση.
