Καθώς το 2020 φτάνει στο τέλος του, ακούμε από όλους την ευχή «Άντε, να φύγει αυτό το κακό 2020 και να μην ξανάρθει». Όλοι εύχονται να έρθει ένα 2021 που θα μας φέρει πίσω τις νόρμες της καθημερινότητας, την υγειά και την ελευθέρια να κινούμαστε όπως παλιά. Ίσως να ακούγεται φυσιολογική αυτή η ευχή αλλά αν κάτσω να το καλοσκεφτώ μου μοιάζει αταίριαστη! Και σε αυτό το σημείο θέλω να σταθώ και να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για το «καλό 2020»!
Όλο το 2020 για μένα είναι μια υπενθύμιση ότι άλλος είναι ο Κυρίαρχος της ζωής και ιδιόκτητης του πλανήτη. Αυτός είναι που μας δίνει καθημερινά ένα δώρο, το δώρο της ζωής. Ταυτόχρονα μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε και να αλλάξουμε μέσα από καθετί που μας συμβαίνει. Άραγε τι έμαθα και πόσο άλλαξα μέσα σε αυτήν την πρωτοφανή χρονιά; ΠΟΣΟ ευχαρίστησα ή πόσο γκρίνιαξα; Η ζωή δεν είναι εύκολη ούτε τέλεια! Αυτό το ξέρουμε όλοι! Μήπως όμως θεωρούμε τη ζωή δεδομένη; «Δικιά μου η ζωή , θα κάνω ό,τι γουστάρω και σε όποιον αρέσει». «Αφεντικό της ζωής μου είμαι εγώ, εγώ ορίζω τα πράγματα και θα κάνω αυτό που μου αρέσει». Φράσεις που ακούγονται, φράσεις που έχουμε πει. Δική σου είναι η ζωή λοιπόν; Εσύ ορίζεις τα πράγματα; Τότε πάρε ένα 2020 για να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Η ζωή δεν είναι δεδομένη. Και αν είμαστε από τους προνομιούχους που δεν πειράχτηκε η υγεία μας, αλλά δοκιμάστηκε η καθημερινότητά μας σε πολλούς τομείς, τι άλλο πρέπει να συμβεί για να πάρουμε χαμπάρι αυτήν την αλήθεια;
«Μα χάθηκαν τόσες ζωές, κάθε μέρα πεθαίνουν άνθρωποι από covid-19, τι είναι αυτά που γράφεις;» Ας ξυπνήσουμε φίλε, ή μάλλον ας μη κοροϊδευόμαστε! Κάθε μέρα πεθαίνανε εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι και δεν δίναμε βάση παρά μονό εάν τους ξέραμε. Και ξέρεις κάτι, κάποιοι ακόμη και σήμερα ζουν και πεθαίνουν κάτω από δύσκολες συνθήκες για να ζούμε εγώ κι εσύ το δυτικό τρόπο ζωής μας. Έχουμε τόσα και δεν το συνειδητοποιούμε. Κάθε μέρα φερόμαστε με τόση αλαζονεία. Νομίζουμε ότι εμείς ελέγχουμε τους χτύπους της καρδιάς μας άρα και την ζωή μας και ξεχνάμε ότι είμαστε ένα έμφραγμα μακριά πριν το τέλος. Και το μόνο που θέλουμε είναι να φύγει αυτή η χρονιά επειδή περιοριστήκαμε και δεν την ζήσαμε όπως προγραμματίσαμε, όπως θα θέλαμε. Γιατί απλά δεν εκτιμάω το ότι την έζησα…
Όχι, δεν μπορώ να ευχηθώ ένα καλύτερο 2021. Ούτε 2022, 2023 ή 2024. Μπορώ να ευχηθώ ένα καλύτερο σήμερα με ευγνωμοσύνη για αυτά που ήδη έχω και με πνεύμα αλλαγής. Αλλαγή για το πώς βλέπω τη ζωή, πώς βλέπω τους ανθρώπους, τον χρόνο, τις σχέσεις μου. Αλλαγή που θα φέρει περισσότερη αγάπη, περισσότερη ενσυναίσθηση, περισσότερη ευγνωμοσύνη για τον χρόνο που μας δίνεται…
Θα περάσει και θα τελειώσει αυτή η περιπέτεια. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Και θα έρθουν άλλες άγνωστες, ίσως χειρότερες, ίσως καλύτερες στιγμές. Κανείς δεν γνωρίζει, αλλά δεν φοβάμαι. Φοβάμαι μόνο μην ξεχάσω και δεν ζήσω το σήμερα με ευγνωμοσύνη! Σαν ένα ΤΕΛΕΙΟ ΔΩΡΟ και όχι ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ που είναι ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΙΚΟ!!! Καλό και ευλογημένο σήμερα να έχουμε!
