του Nate Johnston
Έχει σημασία πως αντιμετωπίζουμε τις πιο βαθιές πληγές και υπάρχουν πληγές που είναι πιο βαθιές από άλλες. Είναι βαθύτερες από αυτές που έχουν δημιουργηθεί από λόγια κατηγορίας, από απόρριψη ή αρνητικά γεγονότα που δεν είχαν όμως τόσο μεγάλο αντίκτυπο στην καρδιά. Πληγές τόσο μεγάλες που αυτοί που τις έχουν βιώσει αισθάνονται αδύνατο να ξεπεράσουν. Μιλάω για πληγές που έχουν προκληθεί από ανθρώπους που είχαν καλεστεί να παίξουν τον ρόλο του πατέρα αλλά απέτυχαν, από καταστάσεις που έφεραν ατίμωση και από προδοσία.
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΣΑΟΥΛ
Ο Σαούλ ήταν πεθερός του Δαβίδ και ενώ μετά τον θάνατο του Γολιάθ άρχισε να θαυμάζει τον Δαβίδ, παράλληλα τον ζήλεψε εξαιτίας της χάρης που ήταν επάνω του και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που προσπάθησε να τον σκοτώσει.
Την επόμενη μέρα ένα πονηρό πνεύμα από τον Θεό επιτέθηκε στον Σαούλ. Προφήτευε στο σπίτι του, ενώ ο Δαβίδ έπαιζε λύρα, όπως συνήθιζε. Ο Σαούλ είχε ένα δόρυ στο χέρι του και το πέταξε λέγοντας στον εαυτό του: «Θα καρφώσω τον Δαβίδ στον τοίχο». Αλλά ο Δαβίδ του διέφυγε δύο φορές. Ο Σαούλ φοβόταν τον Δαβίδ, επειδή ο Κύριος ήταν με τον Δαβίδ, αλλά είχε απομακρυνθεί από αυτόν. (Α’ Σαμουήλ 18:10 – 12).
ΤΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ Ο ΣΑΟΥΛ;
Ο Σαούλ αντιπροσωπεύει τους πατέρες, τους ηγέτες και τις φιγούρες που όλοι γνωρίζουμε στη ζωή, που έχουν σκοπό να μας υποστηρίξουν, να μας μεγαλώσουν, να μας ενδυναμώσουν και να μας προστατέψουν, αλλά λόγω της ανασφάλειας, πέφτουν θύματα του να είναι «Σαούλ» στη ζωή μας. Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι μια γονική, πνευματική φιγούρα που προορίζεται να γαλουχήσει και να ενισχύσει την κλήση του Θεού σε εμάς μπορεί να γίνει η μεγαλύτερη απειλή για αυτήν. Πολλοί προικισμένοι και χρισμένοι άνθρωποι που γνωρίζω δεν έχουν επιζήσει από τους Σαούλ στη ζωή τους. Εκτροχιάζονται, «δολοφονούνται» και αποξενώνονται από το πεπρωμένο τους.
Συχνά άνθρωποι μου κάνουν αυτή την ερώτηση: «Αν οι Σαούλ λειτουργούν καταστροφικά γιατί τους επιτρέπει ο Θεός;» Αυτό που είναι ένα «τεστ Σαούλ» για τους Δαβίδ, είναι ένα «τεστ Δαβίδ» για τους Σαούλ. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας πως δεν δοκιμαζόμαστε μόνο εμείς όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν ηγέτη που έχει καλεστεί να έχει τον ρόλο του πατέρα αλλά για διάφορους λόγους αισθάνεται ανασφάλεια. Κι εκείνος δοκιμάζεται αν θα σταθεί στο ύψος που τον κάλεσε ο Θεός. Θα μας στηρίξει και θα μας ωθήσει ώστε να φτάσουμε πιο μακριά από εκεί που έφτασε εκείνος ή θα μας κατατρέξει επειδή θα αισθανθεί απειλή από εμάς;
Θα μιλήσω περισσότερο για την πατρότητα παρακάτω, αλλά προς το παρόν θέλω να επικεντρωθώ στη δοκιμασία του να διαδικάζεσαι με ένα «Σαούλ» στο έδαφος της ερήμου και στη συνέχεια στην προσπάθεια να απαλλαγείς από τον πόνο που σου προκαλεί η μανιώδης λύσσα του εναντίον σου.
Είναι ένα πράγμα να υιοθετείς «ορφανά» και να τα μεγαλώνεις σαν δικά σου παιδιά, αλλά η πραγματική δοκιμασία είναι τι κάνουν οι πατέρες και οι μητέρες όταν αυτά τα παιδιά ωριμάσουν και γίνουν ισχυρά. Στα χρόνια που ανατρέφουμε χαρισματικούς ανθρώπους στο σχολείο μας με δυναμική να αλλάξουν τον κόσμο, έχουμε δει ξανά και ξανά ανθρώπους να μας ξεπερνούν και αυτό μας ευλογεί. Αν όμως γίνουμε ανασφαλείς, θα μπορούσαμε δυνητικά να είμαστε η μεγαλύτερη απειλή για το κάλεσμά τους.
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΙΝΟΚΙΟ
Η ιστορία του Πινόκιο μου μιλούσε πάντα με ένα ασυνήθιστο τρόπο, επειδή έχω νιώσει κι εγώ σαν μαριονέτα που άλλοι κρατούν απ’ τις χορδές. Μιλώ για τα χρόνια που έζησα μέσα στο πλαίσιο θεσμικής εκκλησίας και κατά την διάρκεια της υποταγής μου σε πνευματικούς πατέρες που αντιλαμβανόμουν ότι ζητούσαν μια σειρά από πράγματα από μένα και απαιτούσαν να φέρομαι με συγκεκριμένο τρόπο για να είμαι αποδεκτός.
Αν δούμε λίγο τους χαρακτήρες στην ιστορία του Πινόκιο και τι αντιπροσωπεύει ο καθένας.
Πινόκιο – Ο ορφανός (όχι ο πραγματικός γιος) που θέλει απεγνωσμένα να αποδείξει τον εαυτό του. Η μύτη του μεγαλώνει όταν λέει ψέματα, που δείχνει πώς ο Πινόκιο βλέπει την προσωπική του ντροπή ως εξωτερική.
Τζεπέτο – Ο Πατέρας Θεός που επιθυμεί οικογένεια με οποιοδήποτε κόστος και μας αγαπά ακόμα και όταν απομακρυνόμαστε από Αυτόν.
Τζίμινι Κρίκετ – Η φωνή του Αγίου Πνεύματος που μας λέει πιο είναι το σωστό και μας βοηθά να ξεχωρίσουμε απ’ το λάθος.
Στρομπόλι – Ο πλαστός πατέρας που ελέγχει, εκβιάζει και χρησιμοποιεί τον Πινόκιο για χρήματα και κέρδη.
Υπάρχει μια περίεργη δυναμική και σχεδόν μια συνέργεια μεταξύ του ορφανού και του πλαστού πατέρα, στο ότι και οι δύο κοιτάζουν ο ένας τον άλλον. Το ορφανό επιθυμεί την επικύρωση ενώ ο ανασφαλής πατέρας θέλει ανθρώπους που μπορεί να ελέγχει και να χειραγωγεί ώστε οι «μηχανές» του να χρησιμοποιηθούν ως σκαλοπάτι για τους στόχους και τα όνειρά του. Το ξέρω γιατί ήμουν ο Πινόκιο, που ήθελα απεγνωσμένα την έγκριση μιας πατρικής φιγούρας. Θα είχα κάνει τα πάντα γι’ αυτό, ακόμα κι αν με καταπίεζαν.
Πριν από πολλά χρόνια, όταν άρχισα να συνειδητοποιώ αυτή την ανθυγιεινή δυναμική, μου τηλεφώνησε ένας φίλος μου και μου είπε ένα λόγο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε μένα. Η συζήτηση μας ξεκίνησε ως εξής. Μου είπε: «Έχω ένα λόγο για σένα». «Εντάξει, ωραία» του είπα. «Και ποιος είναι αυτός;» Εκείνος απάντησε με κωμικό τρόπο: «Ο Κύριος λέει: «Είσαι αληθινό αγόρι!»
Αυτή η περίεργη φράση με ευλόγησε πραγματικά και με έκανε να κόψω την σύνδεση που είχα με ένα «Στρόμπολι» στη ζωή μου. Δεν χρειαζόμουν χορδές. Δεν χρειαζόμουν κολακεία και ψεύτικη επικύρωση σε βάρος του καλέσματος μου. Εκείνη την ημέρα, σταμάτησα να προσπαθώ να βρω πατέρες και άρχισα να κυνηγώ τον Πατέρα!
ΜΗΝ ΑΓΓΙΞΕΤΕ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Πώς λοιπόν περνάς το τεστ όταν έχεις να κάνεις με έναν Σαούλ; Αυτή την ερώτηση έκανα στον Θεό για χρόνια όταν περνούσα μερικούς από τους πιο οδυνηρούς τραυματισμούς από ανθρώπους που εμπιστευόμουν και έδινα τα πάντα για να υπηρετήσω. Η απάντηση βρίσκεται στο 24ο κεφάλαιο του Α΄ Σαμουήλ, όπου ο Δαβίδ βρίσκει τον Σαούλ να κοιμάται σε μια σπηλιά και αντί να τον σκοτώσει του κόβει ένα κομμάτι από το ρούχο του και μετά φεύγει.
«Και ύστερα απ’ αυτά, αφού ο Δαβίδ σηκώθηκε, βγήκε από το σπήλαιο, και φώναξε δυνατά πίσω από τον Σαούλ, λέγοντας: Κύριέ μου, βασιλιά. Και όταν κοίταξε πίσω του, ο Δαβίδ έσκυψε με το πρόσωπό του στη γη, και τον προσκύνησε. Και ο Δαβίδ είπε στον Σαούλ: Γιατί ακούς τα λόγια ανθρώπων που λένε: Δες, ο Δαβίδ ζητάει το κακό σου; Δες, αυτή την ημέρα είδαν τα μάτια σου με ποιον τρόπο ο Κύριος σε παρέδωσε σήμερα στο χέρι μου, στο σπήλαιο· και μερικοί είπαν να σε θανατώσω· όμως, το μάτι μου σε λυπήθηκε· και είπα: Δεν θα βάλω το χέρι μου ενάντια στον Κύριό μου· επειδή, είναι χρισμένος τού Κυρίου». (Α΄ ΣΑΜ 24:8-10).
Αυτό που έκανε ο Δαβίδ δεν ήταν απλώς υποκινούμενο από τον φόβο του Κυρίου να μην αγγίξει τους χρισμένους του Θεού. Τροφοδοτήθηκε από την αγάπη και την τιμή του για κάποιον που τον πρόδωσε και τον ατίμασε. Ο καρπός; Ο Σαούλ μετανόησε, αν όχι μόνιμα, τουλάχιστον για λίγο.
ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ
Μόλις πριν από τρία χρόνια, αντιμετώπισα μια βαθιά προδοσία από έναν στενό αδερφό. Μια προδοσία που δεν την περίμενα με κανένα τρόπο. Με πόνεσε τόσο βαθιά που ένιωσα να χάνομαι μέσα στον πόνο και την ατίμωση που δέχθηκα, όπου αμέσως μετά με οδήγησε να θέλω να εγκαταλείψω τελείως τη διακονία.
Ένιωθα ότι ήμουν τελειωμένος γιατί το ποτήρι με τις δοκιμασίες είχε ξεχειλίσει. Κατά την διάρκεια αυτής της κατάστασης κάποιοι φίλοι που δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για αυτά που περνούσα με κάλεσαν για μεσημεριανό γεύμα. Ξαφνικά ένας από αυτούς μου είπε: «Πρέπει να σου δώσω κάτι». Τότε έβγαλε το σακάκι του και μου το έδωσε. Μόλις το φόρεσα άρχισα να κλαίω. Ήταν η Παρουσία του Θεού και το χρίσμα! Ένιωσα την κάλυψη ενός αδερφού πάνω μου εκεί που είχα εκτεθεί. Μετά μου έδωσε τη μαύρη ζώνη που απέκτησε πρόσφατα στις πολεμικές τέχνες και είπε: «Αυτό το είδος του πολέμου δεν θα σε βγάλει έξω απ’ τον αγώνα ποτέ ξανά!»
Στο Α΄ Σαμουήλ 18:4, ο Ιωνάθαν έβγαλε το χιτώνα που φορούσε μαζί με το σπαθί, το τόξο και τη ζώνη του και τα έδωσε όλα στον Δαβίδ. Ήταν σημάδι φιλίας, συνθήκης και τιμής, την ίδια στιγμή που ο πατέρας του δρούσε με φόβο, ζήλια και ανασφάλεια.
Ήταν ο σπόρος της τιμής που χρειαζόταν ο Δαβίδ για να συνεχίσει να φέρεται με τιμήν σε κάποιον που δεν συμπεριφερόταν τιμητικά απέναντί του. Σκεφτείτε την ιστορία όπου ο Σαούλ κυνηγούσε τον Δαβίδ κι ο Δαβίδ τον βρήκε να κοιμάται σε μια σπηλιά. Αντί να τον σκοτώσει έκοψε ένα κομμάτι απ’ τον χιτώνα του, για να δείξει ότι θα ενεργούσε έντιμα ακόμα και όταν ο Σαούλ δεν το έκανε. Η τιμή είναι μια τέχνη που δεν πιστεύω ότι την έχουμε αξιοποιήσει πλήρως ακόμα, αλλά είναι βασικό συστατικό για τους μεταρρυθμιστές, επειδή θα συναντήσουμε πολλούς «Σαούλ» στο ταξίδι μας, αλλά το πώς θα τους αντιμετωπίζουμε είναι ένα άλλο θέμα. Και είναι μια δοκιμασία που καλούμαστε να κερδίζουμε.
Έχεις συναντήσει Σαούλ στη ζωή σου; Κάποιος που θα έπρεπε να είναι ηγέτης, μέντορας, πατέρας ή μητέρα αλλά λόγω ανασφάλειας σας πολέμησε; Έχεις βιώσει μαγεία χωρίς να καταλάβεις τα συμπτώματα; Προσευχήσου σήμερα σύμφωνα με τον Ησαΐα 54:17 για τον εαυτό σου και επιτίμησε κάθε κατάρα, συγχώρησε «τους Σαούλ» και ζήτησε από το Άγιο Πνεύμα να σε βοηθήσει να προχωρήσεις μπροστά.
Η ατιμία έρχεται με πολλούς τρόπους και μορφές. Ακολουθούν τρία παραδείγματα από τη Βίβλο:
- Τα αδέρφια του Ιωσήφ τον ζήλευαν τόσο πολύ που τον πέταξαν σε ένα λάκκο και μετά τον πούλησαν ως σκλάβο.
- Ο αδερφός του Δαβίδ, ο Ελιάβ, ζήλευε τόσο πολύ που ο Δαβίδ χρίστηκε βασιλιάς που είπε άσχημα λόγια μίσους όταν σκεφτόταν να εξοντώσει τον Γολιάθ.
- Ο Αβεσσαλώμ ήταν τόσο πεινασμένος για εξουσία και ζήλευε τον μπαμπά του που σήκωσε στρατό εναντίον του ίδιου του πατέρα του και προσπάθησε να τον σκοτώσει!
Η ΤΙΜΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΣΕ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ
Ο Δαβίδ χρησιμοποίησε τιμή για να δει τον Σαούλ με τον τρόπο που ο Θεός είδε τον Σαούλ, ακόμη κι όταν εκείνος αδυνατούσε να δει με αυτό τον τρόπο τον εαυτό του. Αυτός είναι ο πυρήνας της τιμής, να βλέπεις και να συμπεριφέρεσαι σε κάποιον σύμφωνα με όσα λέει ο Θεός για αυτόν και όχι σύμφωνα με τις ελλείψεις ή τις πράξεις του. Είμαι πολύ ευγνώμων που άρχισα να το μαθαίνω αυτό στη μέση των μεγαλύτερων μου εποχών επιθέσεων και ερημιάς. Χαίρομαι που μαθαίνω πώς να τιμώ αυτούς που δεν με τιμούν κι εκείνοι.
Θυμάμαι την πρώτη φορά που εφάρμοσα αυτή την αρχή σε μια στιγμή ατιμίας και για να είμαι ειλικρινής δεν ένιωθα καθόλου ευχάριστα. Η έμφυτη αίσθηση της δικαιοσύνης που βρυχιόταν μέσα μου με παρότρυνε να ενημερώσω αυτό το άτομο πόσο άδικα μου είχε φερθεί, αλλά οι τρόποι του Θεού είναι διαφορετικοί από τους δικούς μας. Η δοκιμασία του Σαούλ που όλοι περνάμε, είναι αν θα ρίξουμε πίσω το ακόντιο που μας πέταξαν; Θα αγγίζουμε τους χρισμένους του Θεού όταν μας κακοποιούν ή μας πληγώνουν;
Εάν περνάς από αυτή τη δοκιμασία, εδώ είναι μερικές πρακτικές ενέργειες τιμής:
- Μη μιλάς άσχημα για αυτούς που έχουν μιλήσει άσχημα για σένα.
- Μίλα υπέρ τους. Το να μιλάς θετικά για εκείνους δεν δικαιολογεί αυτά που έκαναν, αλλά κρατά την δική σου καρδιά σε ακεραιότητα.
- Ευλόγησε τους. Στείλε τους λουλούδια ή ένα δώρο.
- Σταμάτησε να μιλάς λόγια επίκρισης και να προδίδεις. Αυτό τιμά τον εαυτό σου.
- Σπάσε τα ψυχικά δεσμά. Αυτό σε αποσυνδέει πνευματικά από αυτούς, την ιδιοκτησία τους πάνω σου, την κρίση τους και αφαιρεί το ταβάνι που έβαλαν πάνω σου.
Μόνο όταν σε ατιμάζουν μαθαίνεις πραγματικά πώς να τιμάς. Είναι σε μια στιγμή πικρίας που επιλέγεις να μην «κεράσεις» το ίδιο δηλητήριο σε αυτόν που σου το πρόσφερε. Μπορείς να είσαι μια αναμορφωτική φωνή που λέει την αλήθεια με τόλμη αλλά ταυτόχρονα έχει μάθει να τιμά; Αυτήν τη στιγμή ο Πατέρας απελευθερώνει διπλή τιμή όπου έχεις ατιμαστεί.
Εάν έχεις περάσει από αυτή τη δοκιμασία ή εξακολουθείς να την περνάς, πρέπει να ξέρεις ότι ο Θεός δεν σε έχει εγκαταλείψει. Αν πιστεύεις αυτό το ψέμα θα σε κρατήσει στην αφάνεια για το υπόλοιπο της ζωής σου. Σήμερα ζήτησε από τον Πατέρα να σε επισκεφτεί με έναν νέο τρόπο. Επέτρεψε Του να επουλώσει τις πληγές σου, άφησε τις πίσω, ώστε να μπορέσεις επιτέλους να προχωρήσεις σε αυτό που σε κάλεσε ο Θεός χωρίς να είσαι δεμένος στο παρελθόν.
