Το να κατακρίνουμε την εγωπάθεια άλλων ανθρώπων είναι εύκολο. Υπάρχει όμως ένα ερώτημα:
Εσύ κοιτάζεις καμία φορά τον εαυτό σου στον καθρέφτη;
Εάν ναι, όταν κοιτάζεις τι βλέπεις;
Βλέπεις αυτό που φαντάζεσαι ή αυτό που είσαι;
Τολμάς να έρθεις αντιμέτωπος με την γυμνή πραγματικότητα ή ζεις σε μια ιδεατή εικόνα που έχεις πλάσει για τον εαυτό σου, με την οποία είσαι πάντα ευχαριστημένος;
Με άλλα λόγια, είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου;
Θα μπορούσες να πεις ότι είσαι νεκρός ως προς το «εγώ» σου ή είναι ακόμα σε μεγάλο βαθμό ζωντανό;
Παρακάτω είναι κάποιες ερωτήσεις, στις οποίες την απάντηση θα την δώσεις εσύ στον εαυτό σου.
ΟΤΑΝ ΚΟΙΤΑΖΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ:
Βλέπεις έναν άνθρωπο ελεύθερο από φιλοδοξία;
Έναν άνθρωπο που αισθάνεται ανώτερος απ’ τους άλλους ή ότι είναι σάρκα και έχει κι αυτός τις άσχημες στιγμές του;
Βλέπεις κάποιον που απειλείται όταν συναντά έναν αδερφό του με μεγαλύτερα χαρίσματα απ’ τα δικά του ή που χαίρεται και λειτουργεί υπέρ του;
Βλέπεις κάποιον που τα λόγια του συμφωνούν με τις σκέψεις και τα συναισθήματα του (το μέσα με το έξω είναι σε συμφωνία) ή κάποιον που προσποιείται όταν βρίσκεται μπροστά σε άλλους;
Κάποιον που αγαπάει το δίκαιο και ανοίγει το στόμα του όταν χρειάζεται ή κάποιον που το κρατάει κλειστό για να μην χάσει την αποδοχή των συνανθρώπων του και να προστατέψει την εικόνα που έχει χτίσει για τον εαυτό του μέσα στα χρόνια;
Βλέπεις κάποιον που όταν κάνει λάθη ζητάει συγνώμη ή κάποιον που ρίχνει πάντα το φταίξιμο σε κάποιον άλλο ή ψάχνει μια δικαιολογία για να δικαιολογηθεί;
Βλέπεις κάποιον που αναγνωρίζει αδυναμίες του και είναι διατεθειμένος να μετανοεί ή κάποιον που «δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του;»
Που έχει διάθεση να αλλάζει ή θεωρεί όταν όλα είναι εντάξει επειδή πριν πολλά χρόνια είχε δεχθεί τον Ιησού ως Κύριο και Σωτήρα;
Κάποιον που έχει στενή σχέση με το Άγιο Πνεύμα και ανακαινίζεται καθ΄ ημέρα εκάστη ή κάποιον που έχει βολευτεί σε μια θεολογία που έχει γίνει η «ιερή αγελάδα του» και θεωρεί ιεροσυλία κάποιος να την ακουμπήσει ακόμη κι αν Αυτός είναι ο Θεός;
Βλέπεις κάποιον που έχει δίψα να γνωρίσει βαθύτερα τον Θεό ή που πιστεύει ότι τα ξέρει ήδη όλα και δεν χρειάζεται να πάει παραπέρα στην σχέση του μαζί Του;
Βλέπεις κάποιον που υπάρχει σε αυτόν το έργο του Αγίου Πνεύματος μέσα στα χρόνια με πολύ συγκεκριμένο τρόπο ή κάποιον που ουσιαστικά ζει με τον εαυτό του και απλά δεν έχει ξεκρεμάσει τελείως απ’ τον λαιμό του την ταμπέλα του αναγεννημένου χριστιανού;
Βλέπεις κάποιον που δίνει χώρο στον Θεό να του μιλάει και να εργάζεται ή κάποιον που περισσότερο τον φοβάται παρά Τον εμπιστεύεται και έχει περιχαρακωθεί πίσω από τείχη αμφιβολίας και άρνησης απαγορεύοντας Του να εισχωρήσει πέρα από ένα σημείο;
Κάποιον που πιστεύει και σήμερα στα θαύματα και ότι όλα είναι δυνατά εις τον Θεό ή κάποιον που όταν ακούει για κάποια υπερφυσική επέμβαση η πρώτη του αντίδραση είναι η δυσπιστία και ο χλευασμός γιατί έχει κάνει θεό την λογική του;
Κάποιον που ακόμη κι αν είναι πολλά χρόνια στον Χριστό συναισθάνεται την ανάγκη για καθαρισμό ή που θεωρεί ότι όλα είναι «λυμένα» επειδή κάποτε έκανε την «προσευχή του αμαρτωλού;»
Που βρίσκεται σε θέση να δεχτεί έλεγχο ή που αισθάνεται δικαιωμένος και δεν χρειάζεται κάτι περαιτέρω;
Που είναι διατεθειμένος να γκρεμίσει το λάθος οικοδόμημα του ακόμη κι αν του πήρε χρόνια να χτίσει και να αρχίσει απ’ την αρχή ή κάποιον που προτιμάει να το κρατήσει ακόμη κι αν βαθιά μέσα του γνωρίζει ότι είναι λάθος και θα ζημιωθεί στην αιωνιότητα;
Κάποιον που πνευματικά αναγνωρίζει μόνο τον εαυτό του πιστεύοντας ότι η δική του σχέση με τον Θεό είναι καλύτερη απ’ όλων των άλλων και δεν έχει ανάγκη να πάρει τίποτα από άλλα μέλη του σώματος του Χριστού ή που μπορεί να δει θετικά και σε άλλα αδέλφια του;
Κάποιον που συνεργάζεται μόνο με όσους φρονούν όμοια με αυτόν ή είναι ανοιχτός να πορευτεί και με αδέλφια που δεν συμφωνεί απόλυτα;
Κάποιον που επειδή εργάζεται για τον Κύριο αισθάνεται ανώτερος χριστιανός από τον αδελφό του που δεν εργάζεται;
Κάποιον που ότι εργάζεται για τον Κύριο το κάνει για να υψωθεί αποκλειστικά Αυτός ή κάποιον που μέσα από όλη την υπηρεσία επιθυμεί να συστηθεί ο ίδιος;
Κάποιον που βοηθάει τον πλησίον του επειδή δεν μπορεί να συγκρατήσει τα ποτάμια της αγάπης του Θεού που ρέουν μέσα από αυτόν και με τα οποία είναι γεμάτος ή γιατί υπάρχει οποιοδήποτε κίνητρο ιδιοτέλειας;
Κάποιον που ότι αγαθοεργία κάνει δεν ξέρει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά ή που βιάζεται να την προβάλει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
Βλέπεις κάποιον που ότι εργάζεται για τον Κύριο το κάνει για να έχει μια καλή θέση κοντά Του και να πάρει μισθό ή απλά επειδή Τον αγαπάει;
