Με προδομένο τον Θεό
και το εγώ για αρχηγό
ψάχνουμε για ηθική
που να φαντάζει λογική
και τον καθένα να εξυπηρετεί
Μια ηθική υποκειμενική
που να λυτρώνει από κάθε ενοχή
και ανενόχλητα να οδηγεί
σε κάθε διεστραμμένη επιλογή
Μόνο μην ψεύδεσαι στον εαυτό
πως δεν θα φτάσεις στον γκρεμό
όταν εκεί σε οδηγεί
όλη αυτή η διαδρομή
Μην λες θα πάω στο καλό
όταν αντί για τον Θεό
όλα τα ψέματα πιστεύεις
που σου αραδιάζει στο μυαλό
αυτός που μόνο την ψυχή
και τίποτα άλλο δεν ζητεί
να απολέσει στον χαμό
και σε αιώνιο βασανισμό
μην περιμένεις ουρανό
αιώνια ζωή, Χριστό
εάν απέρριψες ψυχή
Αυτόν που θέλησε να σταυρωθεί
και την δική σου ενοχή
ολόκληρη να φορτωθεί
επάνω σε σκληρό σταυρό
για κάθε ένα αμαρτωλό
Όμως πρόσεξε ψυχή!
Μην ονομάζεις την ντροπή
που επάνω δέχτηκε να φορτωθεί
δικαίωμα, υπερηφάνεια, επιλογή
διότι τότε ποια λύση μπορεί να βρεθεί;
Η πόρτα της χάρης, της αγάπης, της σωτηρίας είναι ακόμα ανοιχτή.
Δεν θα ‘ναι όμως για πάντα, αλλά κάποια στιγμή θα κλείσει.
