Ζούμε σε πολύ σκοτεινούς και πονηρούς καιρούς που η ανομία έχει πληθύνει σε υπερβολικό βαθμό. Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτιούνται αν όχι φωναχτά τουλάχιστον εσωτερικά την ερώτηση του ΄Β Πέτρου 3:4 «Πού είναι η υπόσχεση της παρουσίας του;» «Μήπως η ιστορία του Χριστού είναι ένα καλοειπωμένο παραμύθι;» όπως διαλαλούν διάφοροι ψευδολόγοι και χλευαστές της εποχής.
Σε αυτό τον κόσμο της σύγχυσης και αμφιβολίας έρχεται να απαντήσει ο Θεός με μια εξαιρετική επέμβαση. Μεταφέρει έναν από εμάς για λίγες ώρες στον δεύτερο ουρανό και ύστερα στον τρίτο. Το γεγονός αυτό δεν έλαβε χώρα για να ζήσει ο Ricardo Cid μια συγκλονιστική εμπειρία που να διηγείται με καμάρι, αλλά περιέχει για μας ένα πολύ σοβαρό μήνυμα, κατευθείαν απ’ το στόμα του ίδιου του Κυρίου.
Το μήνυμα είναι ότι ο Κύριος έρχεται, όλα είναι έτοιμα, αυτή που δεν είναι έτοιμη όμως για την συνάντηση μαζί Του είναι η εκκλησία. «Πες στην εκκλησία μου πως υπάρχω!» λέει σε κάποια φάση ο Κύριος στον Ricardo. «Πες στην εκκλησία μου ότι είμαι ζωντανός! Πες στην εκκλησία μου ότι ο ουρανός είναι πραγματικός και ότι τους περιμένω. Η εκκλησία μου δεν πιστεύει πια σε μένα. Η κακία έχει εξαπλωθεί επάνω στην γη. Αυτή η εκκλησία δεν είναι δική μου. Η εκκλησία μου ομολογεί, η εκκλησία μου κάνει θαύματα, πράττει το θέλημα μου, αλλά δεν συμβαίνουν τίποτα απ’ αυτά. Πες στην εκκλησία μου ότι θα επιστρέψω για να ανυψώσω τον λαό μου. Πες στην εκκλησία μου πως έχω να κάνω κάτι σημαντικό επάνω στην γη».
Προς το τέλος δείχνει στον Ricardo τι θα συνέβαινε αν η αρπαγή γινόταν τώρα. Πολλοί που ομολογούν τον Χριστό στην ζωή τους θα έμεναν κάτω και θα αποδυκνείονταν όχι λαός του Θεού. Τα παιδιά θα έφευγαν από την γη και οι γονείς θα ρωτούσαν τους ποιμένες τι απέγιναν. Όχι μόνο απλοί πιστοί αλλά διάκονοι, πρεσβύτεροι και ολόκληρες εκκλησίες θα έμεναν κάτω.
«Πρέπει να αρχίσουμε να κηρύττουμε την μετάνοια και τον αληθινό αγιασμό στην εκκλησία» λέει ο Ricardo.
Μόνο τότε η εκκλησία θα μπορεί να γεμίσει με δύναμη άνωθεν, ώστε τα τεράστια του Κυρίου να γίνουν επάνω στην γη και η όψιμη βροχή της τελευταίας έκχυσης του Αγίου Πνεύματος να γίνει πραγματικότητα στην έσχατη εκκλησία λίγο πριν τον ένδοξο ερχομό του Κυρίου.
