Το Πάσχα δεν είναι πρόσκληση σε κραιπάλη αλλά ανάμνηση του μεγαλύτερου δώρου απ’ την μεριά του Θεού που θα μπορούσε να κάνει ποτέ στο ανθρώπινο γένος, του Μονογενούς παιδιού Του. Το Πάσχα είναι μια προσφορά (όπου για πολλοστή φορά έρχεται ενώπιον σου) που καλείσαι να δεχτείς για σένα και την οικογένεια σου. Όσο όμως η γιορτή λειτουργεί ως αφορμή για φαγοπότι, για γλέντι, για κραιπάλη και έθιμο που αγγίζει κάποια αισθήματα, τόσο χάνει το ουσιαστικό της νόημα και την πραγματική της αξία. Η ίδια η γιορτή που έχει δοθεί για να οδηγεί πιο κοντά στον Θεό και ακριβέστερα σε γνήσια σχέση με τον Ίδιο μέσω της προσφοράς της αγάπης Του, μετατρέπεται σε εμπόδιο που κρύβει το πραγματικό νόημα. Αντί να αποτελεί πνευματική εμπειρία, εφαλτήριο για γνωριμία με τον Θεό και είσοδο στην ζωή Του, γίνεται πρόσκομμα που εμποδίζει όλα αυτά. Το φταίξιμο δεν βρίσκεται στην γιορτή, αλλά αν η ψυχή δεν έχει αληθινή εκζήτηση για τα άνω, τη χρησιμοποιεί για να ικανοποιήσει τις δικές της επιθυμίες, φιλοδοξίες, ένστικτα.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Διότι αυτό το Πάσχα ο Θεός έκανε κάτι μοναδικό. Επέτρεψε να αφαιρεθεί το πρόσκομμα για να γίνει γνωστό το νόημα. Θέλει να στρέψει τις καρδιές μας σε προβληματισμό και αληθινή αναζήτηση μπροστά Του. Είναι μια μοναδική ευκαιρία αυτό το Πάσχα -που φαίνεται να μην είναι «κανονικό»- να είναι το πρώτο αληθινό για κάποιους από εμάς.
Σκέψου τις εξής σκέψεις: Ήταν ο Ιησούς ένας απλός άνθρωπος ή ο Υιός του Θεού όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος;
Ήταν η σταύρωση ατύχημα ή ο Ιησούς είναι το σφαγμένο αρνί προ καταβολής κόσμου όπως αποκαλείται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη;
Πάσχα σημαίνει πέρασμα. Από τι μας καλεί να βγούμε ο Θεός μέσω της θυσίας του Υιού Του και σε τι να περάσουμε;
Οι απαντήσεις είναι διαθέσιμες από τον ίδιο τον Θεό σε όσους ρωτούν επειδή θέλουν να Τον γνωρίσουν και να έρθουν σε προσωπική επαφή με τον Ίδιο.
