γράφει η Αλέκα Μπίμπα
Κανένας δεν βάζει μπάλωμα από καινούργιο ύφασμα επάνω σε παλιό ιμάτιο· επειδή, το αναπληρωματικό του κομμάτι τραβάει από το ιμάτιο, και γίνεται χειρότερο σχίσιμο. Ούτε βάζουν νέο κρασί σε παλιά ασκιά· ειδάλλως, σχίζονται τα ασκιά, και το κρασί χύνεται, και τα ασκιά χαλούν· αλλά, βάζουν νέο κρασί σε καινούργια ασκιά, ώστε και τα δύο διατηρούνται. (ΜΑΤΘ 9: 16-17)
Ρώτησαν τον Κύριο γιατί δεν νηστεύουνε οι δικοί Του μαθητές, όπως νήστευαν οι Φαρισαίοι και οι μαθητές του Ιωάννη. Σε απάντηση, ο Κύριος τους μίλησε για τα παλιά και τα νέα ασκιά.
Μέσα από την απάντηση του Κυρίου, βλέπουμε να διαμορφώνονται, τρεις “ομάδες”.
1. Οι Φαρισαίοι.
Αντιπροσωπεύουν το παλιό, τον νόμο, την θρησκεία, την τήρηση ξύλινων εντολών, χωρίς προσωπική σχέση με τον Θεό και φυσικά μέσα στο “πακέτο” μπαίνει και η υπεροψία, ο εγωισμός και η υπερηφάνεια που δημιουργούνται, διότι -ακριβώς – υπάρχει “θρησκεία”.
2. Οι μαθητές του Ιωάννη. Όσοι “έμειναν” στην πρώτη κίνηση – φανέρωση του Θεού στην εποχή τους. Είναι όσοι έμειναν στο κάλεσμα του Ιωάννη, για μετάνοια και βάπτισμα, χωρίς να αναγνωρίσουν τον Μεσσία που ήταν εκεί, ανάμεσα τους, χωρίς να προσκολληθούν το μεγαλύτερο, το τελειότερο, και τελικά, την ζωντανή εκπλήρωση των λόγων του Ιωάννη, την εκπλήρωση των λόγων των προφητών και του θελήματος Του Θεού.
Για τις δύο παραπάνω ομάδες ας προσέξουμε το εδάφιο Λουκά 5:39 “και ουδείς αφού πιεί οίνο παλαιό, ΘΕΛΕΙ ΕΥΘΎΣ ΝΕΟΝ ‘ διότι λέγει, Ο ΠΑΛΑΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ.
3. Οι μαθητές του Ιησού.
Τα νέα ασκιά. Αυτοί που ανακαινίζονται συνεχώς για να ακολουθήσουν κάθε νέα κίνηση του Θεού. Δεν μένουν στο παλιό αλλά είναι άγρυπνοι στο να αλλάζουν συνεχώς και να κάνουν τον εαυτό τους έτοιμο για να λάβει και να γεμίσει με νέα πράγματα του Θεού.
Μέσα στην χρονική περίοδο του lockdown ή και της όποιας προσωπικής απομόνωσης, πιστεύω ότι ο ίδιος ο Κύριος, άλλαξε καρδιές και ανθρώπους, καθάρισε τα παλιά ασκιά, και έφτιαξε νέα ασκιά, έτοιμα να δεχτούν το “νέο πράγμα”, τη νέα κίνηση του Θεού, στην εποχή μας.
Πιστεύω ότι και στις μέρες μας, έχουμε τις ανωτέρω -τρεις διαφορετικές ομάδες. Και καθώς βρισκόμαστε μέσα σε μια νέα πνευματικά εποχή, σε μια νέα κίνηση του Κυρίου, μας λέει ΝΑ ΠΡΟΣΈΞΟΥΜΕ, να μη σμίξουμε το παλιό με το νέο. Να ΜΗΝ βάλουμε τον νέο οίνο σε παλιά ασκιά γιατί το παλιό θα σκιστεί και το νέο θα χυθεί, θα γίνει κακό αντί καλού. Σ’ εμάς πιστεύω ότι ο Κύριος “μιλά” να προσέξουμε και να ζητάμε σοφία, διάκριση, κατανόηση και την δική Του αποκάλυψη, ώστε να μη σμίξουμε το παλιό με το νέο. Να μην προχωρήσουμε με την δική μας λογική, με το συναίσθημα και την καρδιά μας, αλλά μόνο με την δική Του οδηγία και αποκάλυψη.
Είναι ο καιρός του διαχωρισμού. Όσοι άκουσαν, πίστεψαν και θέλησαν, ακολούθησαν τον Κύριο. Το ίδιο ισχύει και σήμερα, όπως ίσχυε πάντα.
Ας θυμηθούμε ότι το “σύμμικτο πλήθος” το οποίο ήταν μαζί με τον λαό Ισραήλ, πέρασε μαζί με τον Ισραήλ την Ερυθρά, (αναγέννηση). Έτρωγε το ίδιο μάννα από τον ουρανό, αλλά επιθύμησε (ο λαός ο επιθυμητής) το κρέας (την σάρκα).
Ας αγιασθεί το όνομα του Πατέρα μας, ας έλθει η Βασιλεία Του και ας γίνει το θέλημα Του, όπως στον ουρανό έτσι και στην γη.
