ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ
Είμαι ένας σκηνοθέτης δια πίστεως. Κάποιος θα ρωτούσε «τι σημαίνει αυτό;» Σημαίνει ότι ο Θεός μου το έχει πει. «Τι;» Ότι με έχει κάνει σκηνοθέτη για την δόξα Του. Το επόμενο ερώτημα που εύλογα θα έθετε πάλι κάποιος είναι: «Πόσες ταινίες έχεις γυρίσει;» Η απάντηση είναι (εκτός από κάποια μη επαγγελματικά video) καμία. «Και πως θα μπορούσες να είσαι σκηνοθέτης; Ίσως δεν πρέπει να το λες καθόλου», θα αντιτείνει. Το ερώτημα είναι «τι είναι αυτό που προσδιορίζει κάποιον να είναι το οτιδήποτε;» Για παράδειγμα ο Νώε έφτιαξε ένα απ’ τα καλύτερα καράβια που υπήρξαν ποτέ. Ήταν ναυπηγός; Είχε σπουδάσει; Όχι. Ήταν διευθυντής σε κάποιο λιμάνι κατασκευής πλοίων; Όχι. Πόσα καράβια κατασκεύασε στην ζωή του; Ένα. Ήταν μήπως καμία ψαρόβαρκα; Όχι, ήταν υπερωκεάνιο, το μεγαλύτερο καράβι της εποχής. Και πως μπόρεσε με την πρώτη να φτιάξει κάτι τόσο μεγάλο και με πενιχρά μέσα; Το έφτιαξε δια πίστεως. Αυτό σημαίνει ότι το Πνεύμα του Θεού ήταν πάνω Του και ήταν Αυτό που του έδωσε κάθε οδηγία, μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια για να το κατασκευάσει. Επίσης τα εφόδια για την κατασκευή προμηθεύτηκαν υπερφυσικά κι ας μην μας δίνει παραπάνω πληροφορίες η βίβλος για αυτό. Επανέρχομαι πάλι στην αρχική ερώτηση: «Ήταν ο Νώε ναυπηγός;» Όχι με την κλασική έννοια του όρου. Μπορείς να πεις ότι δεν ήταν; Ούτε αυτό, γιατί έφτιαξε το καλύτερο καράβι που υπήρξε, μέσα απ’ το οποίο διατηρήθηκε η ζωή πάνω στην γη. Ο τιτανικός βούλιαξε η κιβωτός όχι.
Η πιο σωστή απάντηση απ’ όλες όμως ήταν ότι ο κατασκευαστής ήταν ο Θεός και ο Νώε ένας δούλος Του, που του ανατέθηκε αυτή η αποστολή. Γιατί τα λέω όλα αυτά; Διότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και με μένα. Μπορεί να μην είμαι σκηνοθέτης με την κλασική έννοια του όρου, δηλαδή κάποιος που έχει σπουδάσει, που έχει προηγούμενη εμπειρία ή που γνωρίζει την τεχνολογία άριστα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είμαι. Διότι με έχει καλέσει ο Θεός. Αυτός λέει τι είμαι και τι δεν είμαι και Αυτός με προσδιορίζει. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει αυτή η ικανότητα μέσα μου. Και αυτά τα δύο είναι που με κάνουν, το ότι ο Θεός το είπε και ότι μου το έχει δώσει. Επίσης η ταινία που μου έχει δοθεί να κάνω δεν είναι κάτι που θα κάνω από μόνος μου, αλλά πάλι Εκείνος θα είναι μαζί μου, στο να μου δώσει τις κατάλληλες οδηγίες, τα μέσα, τους ανθρώπους, τα χρήματα, κάθε τι που χρειάζεται, για να πραγματοποιήσω όχι μια ταινία μικρού μήκους, αλλά την μεγαλύτερη υπερπαραγωγή που έχει δει ποτέ η ανθρωπότητα σε κινηματογραφικό πανί. Κι αυτό όχι επειδή εγώ είμαι κάτι το ιδιαίτερο ή καλύτερος απ’ τον οποιονδήποτε, αλλά γιατί αυτό που μου έχει δώσει ο Θεός στο πνεύμα μου και έχω λάβει μέσω μιας έκχυσης του Αγίου Πνεύματος, είναι πράγματι υπερβολικά ένδοξο με τρόπο που ακόμα και να περιγραφεί είναι δύσκολο. Γι’ αυτό όμως γράφω αυτό το κείμενο, ώστε να αποδώσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό που είδα και έλαβα στο πνεύμα μου πριν 19 χρόνια, το οποίο να μπορέσει να υλοποιηθεί σε κινηματογραφική ταινία – ταινίες, καθώς ο Κύριος μου είπε να το γράψω σε «πινακίδια».
Η ΟΡΑΣΗ
«Εκείνα που μάτι δεν είδε, και αυτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, τα οποία ο Θεός ετοίμασε γι’ αυτούς που τον αγαπούν». Σε μας, όμως, ο Θεός τα αποκάλυψε διαμέσου τού Πνεύματός του· (Α΄ΚΟΡ 2:9-10).
Τον Σεπτέμβριο του 1999 έλαβα μια όραση από τον Κύριο και συγκεκριμένα την μέρα της αναγέννησης μου. Μια όραση που αμέσως μου γεννήθηκε η επιθυμία και η έντονη εσωτερική ώθηση (που σήμερα δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι ήταν απ’ το Πνεύμα του Θεού), να γυρίσω σε ταινία για τον κινηματογράφο.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΑΣΗ
Είναι μια σύνοψη της ιστορίας αγάπης του Θεού με τον άνθρωπο (αλλά και ολόκληρης της ανθρώπινης ιστορίας πάνω στην γη γενικότερα) και με πιο τρόπο εργάστηκε για να τον σώσει και να τον φέρει ξανά στον εαυτό Του. Ξεκινά με την πτώση του Εωσφόρου και των αγγελικών ταγμάτων που τον ακολούθησαν, συνεχίζεται με την δημιουργία, και την σχέση που είχε ο Θεός με τους πρωτόπλαστους στον κήπο της Εδέμ και ύστερα με την πτώση. Από κει και πέρα δείχνει πως η γραμμή του θείου σπέρματος προχώρησε μέσα στον χρόνο, τα σχέδια του εχθρού για να την εμποδίσει και πως έφτασε στην τελική νίκη της γέννησης του Μεσσία και του έργου του επάνω στον σταυρό. Η ταινία θα φανερώνει τα πνευματικά παρασκήνια και τις πνευματικές πραγματικότητες με τρόπο που δεν έχει ξαναγίνει, αλλά ο κόσμος έχει ανάγκη να δει.
ΠΩΣ ΕΛΑΒΑ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ
Μεγάλωσα σε ένα πνευματικό περιβάλλον που απαγόρευε με ζήλο κάθε φανέρωση του Πνεύματος, δεν δεχόταν τα πνευματικά χαρίσματα, υποστήριζε με σθένος ότι ο Θεός δεν μιλάει.
Όλα αυτά πίστευε ότι αφορούσαν μια συγκεκριμένη εποχή, ενώ τώρα η Αγία Γραφή είναι αρκετή σε σχέση με όσα χρειαζόμαστε να μάθουμε για τον Θεό. Σε αυτό το περιβάλλον μεγάλωσα κι εγώ, μέσα σε έντονες απαγορεύσεις και θρησκευτικούς καταναγκασμούς. Θυμάμαι ότι το ρεζουμέ όλης αυτής της βίωσης μου είχε δημιουργήσει μια αρνητική εικόνα για τον Θεό και γι’ αυτό η στάση μου δεν ήταν θετική. Η επίσκεψη του Θεού έγινε αργότερα έξω από κάθε θρησκευτικό τείχος και συγκεκριμένα όταν πήγα φαντάρος. Εκεί ο Θεός μέσα από τρεις εκπληκτικές υπερφυσικές ενέργειες, γκρέμισε τα ψέματα που είχα πιστέψει για Αυτόν, μου φανέρωσε Ποιος Είναι πραγματικά και με έλκυσε στον εαυτό Του.
Όταν απολύθηκα έστειλε στον δρόμο μου μια αδελφή εν Χριστώ, έναν χρισμένο άνθρωπο Του για να με μαθητεύσει. Δεν μου μιλούσε από κάποιο άμβωνα. Βγαίναμε κάθε εβδομάδα για καφέ κι εκεί στην καφετέρια άνοιγε την Αγία Γραφή και το Άγιο Πνεύμα της έδινε ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μετά από δύο μήνες να πάρω συνειδητά την απόφαση να ανήκω στον Χριστό. Με οδήγησε σε προσευχή μετάνοιας όπου τον δέχτηκα σαν Κύριο και Σωτήρα. Δεν θα ξεχάσω εκείνο το απόγευμα και την καφετέρια έξω απ’ το εθνικό αρχαιολογικό μουσείο στην Αθήνα όπου το Πνεύμα του Θεού ήρθε με δύναμη μέσα στην καρδιά μου.
Δεν θα ξεχάσω τα δάκρυα που έτρεχαν ποτάμι μέσα στο ταξί καθ’ οδόν για το σπίτι της γιαγιάς, (της μητέρας της μητέρας μου) καθώς κάτι με τράβηξε εκείνο το βράδυ να κοιμηθώ σπίτι της. Την στιγμή εκείνη νόμιζα ότι όλα τέλειωσαν και έφτασαν σε μια ευτυχισμένη κατάληξη. Το όλο πράγμα όμως δεν είχε τελειώσει, αλλά μάλλον μόλις είχε αρχίσει και δεν θα μπορούσα να φανταστώ αυτό που θα συνέβαινε αμέσως μετά. Καθώς ξάπλωσα στο κρεβάτι ανακαλούσα τα όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα και πως ο Θεός με οδήγησε σε αυτό το σημείο. Καθώς τα συλλογιζόμουν εικόνες άρχισαν να έρχονται στο πνεύμα μου, εικόνες δόξας, σαν κάποιος να μου αφηγούνταν μια ιστορία.
Εδώ είναι σημαντικό να αναφέρω ότι το μεγαλύτερο μου όνειρο ήταν να γίνω σκηνοθέτης. Βέβαια θεωρούσα σχεδόν αδύνατο να πραγματοποιηθεί, καθώς ούτε τα χρήματα είχα να σπουδάσω, ούτε οι γονείς μου συμφωνούσαν και πολύ με αυτή την κατεύθυνση, πρώτον γιατί πάντοτε θεωρούσαν τον κινηματογράφο αμαρτία, αλλά ακόμη κι όταν ελευθερώθηκαν απ’ αυτό τον τρόπο σκέψης και η διάνοια τους άνοιξε, με απέτρεπαν να ασχοληθώ με αυτό γιατί οι ταινίες (και ειδικά στην Ελλάδα) δεν είναι τρόπος να βιοποριστείς. Έχοντας λοιπόν το όνειρο και την ελπίδα ότι ίσως, κάποτε, με κάποιο τρόπο θα μπορούσε να γίνει, έφτιαχνα με το μυαλό μου διάφορα σενάρια που θα μπορούσαν μια μέρα να γίνουν κινηματογραφικές ταινίες. Τα σενάρια σαν κεντρικό θέμα είχαν κυρίως την ζωή μου και αυτά που είχα περάσει, καθώς προ Χριστού το κέντρο της ύπαρξης μου ήταν ο εαυτός μου. Τώρα όμως που είχα έρθει στον Χριστό, αντιλαμβανόμουν ότι το κέντρο του σύμπαντος δεν ήμουν εγώ αλλά ο Θεός.
Το εκπληκτικό της υπόθεσης είναι ότι την αδύνατη επιθυμία να γίνω σκηνοθέτης θα την έκανε δυνατή ο Κύριος, με την μόνη διαφορά ότι δεν θα γινόμουν για τον εαυτό μου, αλλά για την δόξα του Θεού. Μάλιστα Εκείνος είχε βάλει αυτή την επιθυμία μέσα μου και ήταν κλήση απ’ τον Θεό που μου είχε δώσει από τότε που ήμουν μέσα στην κοιλιά της μητέρας μου. Η μόνη διαφορά ήταν ότι η ταινία – ταινίες που θα γύριζα, δεν θα είχε να κάνει με το “εγώ” μου, αλλά πρωταγωνιστής και κεντρικό πρόσωπο θα ήταν ο ίδιος ο Θεός. Μια τέτοια ταινία όμως, μόνο Αυτός θα γνώριζε πως θα έπρεπε να είναι κι έτσι δεν ήταν κάτι που σκέφτηκα εγώ, αλλά κάτι που έλαβα, κάτι που ήταν έτοιμο, υπήρχε στα επουράνια και ο Κύριος το ξέχυσε επάνω μου. Αργότερα έμαθα για την έκχυση του Αγίου Πνεύματος, που συνεπάγεται σε οράσεις μεταξύ άλλων:
«Αλλά, τούτο είναι εκείνο που ειπώθηκε από τον προφήτη Ιωήλ: «Και κατά τις έσχατες ημέρες, λέει ο Θεός, θα ξεχύσω από το πνεύμα μου επάνω σε κάθε σάρκα· και θα προφητεύσουν οι γιοι σας και οι θυγατέρες σας, και οι νέοι σας θα δουν οράσεις, και οι πρεσβύτεροί σας θα δουν όνειρα.» (ΠΡΑΞ 2:16-18). Χωρία τα οποία ήταν παραμελημένα απ’ το θρησκευτικό χώρο που μεγάλωσα. Τα βρήκα όμως στην Γραφή αφού τα έζησα και το Πνεύμα του Θεού μου τα εξήγησε αφού τα βίωσα.
Σημ. Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές δεν ζούμε πράγματα που μας έχουν δοθεί απ’ τον Θεό, επειδή συμφωνούμε με διδασκαλίες που στην ουσία τα ακυρώνουν. Άλλες φορές μπορεί να ακούμε μια σωστά τοποθετημένη θεωρία, αλλά για διάφορους λόγους να είμαστε μακριά απ’ το να τη ζήσουμε. Το πιο όμορφο απ’ όλα όμως είναι πρώτα να ζεις και μετά να έρχεται η εξήγηση. Πιστεύω ότι ο Θεός ψάχνει ανοιχτές καρδιές και με βαθιά δίψα για το Πρόσωπο Του, όπου ακόμα κι αν δεν έχουν την ανάλογη πληροφόρηση ή «εκπαίδευση», επειδή όμως έχουν απλή και διψασμένη καρδιά ο Θεός θα τους δώσει, θα ζήσουν πράγματα και αργότερα θα χαρίσει και τις ανάλογες εξηγήσεις. Επίσης είναι σημαντικό να μην νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα, τα έχουμε ζήσει όλα και να είμαστε διατεθειμένοι ο Θεός να μας εκπλήξει.
Επειδή λοιπόν ο Κύριος είχε στο σχέδιο του να γυρίσω μια ταινία για Εκείνον, μου έδωσε μια όραση η οποία πράγματι είχε την μορφή μιας ταινίας. Ήταν σαν να πήγα στον κινηματογράφο εκείνο το βράδυ, με την μόνη διαφορά ότι δεν ήμουν σε κάποια αίθουσα, αλλά στο κρεβάτι μου. Η όραση ολοκληρώθηκε με έναν λόγο του Θεού στο τέλος. Ο Λόγος αυτός ήταν: «Εγώ θα σε κάνω καλλιτέχνη για την δόξα Μου». Αυτή θα ήταν η ταυτότητα μου από εκεί και πέρα. Καλλιτέχνης για την δόξα του Θεού. Θυμάμαι δε ότι η όλη η εμπειρία ήταν σαν ο Θεός να έβαλε κηροζίνη στο πνεύμα μου. Ήταν τέτοια η ζωή που έλαβα, που για τον επόμενο χρόνο (δηλαδή από το φθινόπωρο του 1999 έως το φθινόπωρο του 2000) διηγούμουν την όραση ή τμήματα της, όπου βρεθώ κι όπου σταθώ. Ίσως δεν ήταν και τόσο σοφό αυτό, αλλά τότε δεν μπορούσα να συγκρατηθώ, ήταν σαν να είχα πιει ένα τόσο δυνατό κρασί που με κράτησε «μεθυσμένο» για ένα χρόνο. Ήταν αυτό που ο Παύλος είπε: «Πίστεψα γι’ αυτό και μίλησα». (Β’ ΚΟΡ 4:13).
Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να πάω να σπουδάσω σκηνοθεσία αλλά τότε όλες οι πόρτες ήταν κλειστές. Ο πατέρας μου επέμενε ότι η σκηνοθεσία δεν ήταν τρόπος για να βιοποριστείς κι έτσι με βοήθησε οικονομικά για να σπουδάσω γραφιστική. Όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου επιδίωξα πάλι να σπουδάσω σκηνοθεσία αλλά δεν φαινόταν ο Θεός να άνοιγε αυτή την πόρτα. Πήγα λοιπόν βιβλικό σχολείο για τρία χρόνια από το οποίο πήρα πολύτιμα εφόδια πάνω στον γραπτό Λόγο του Θεού και παράλληλα στην διακονία του Δημήτρη Λέκκα, ο οποίος με ενθάρρυνε στο κάλεσμα μου και στην ζωή της πίστης.
Ύστερα εργάστηκα ως church plunter σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, την Έδεσσα. Εκεί υπηρέτησα ανθρώπους που ήταν στο περιθώριο, αλκοολικούς, τοξικομανείς, άστεγους και ευπαθείς ομάδες της κοινωνίας. Επίσης εκεί ο Κύριος με κατέστησε σε οικογένεια και μου χάρισε τρία παιδιά. Την Ειρήνη (σήμερα είναι 14 ετών), την Ζωή (13 ετών) και τον Εμμανουήλ (7 ετών). Κατά την διάρκεια αυτών των χρόνων ο Θεός με εκπαίδευσε, μου χάρισε πείρα και εργάστηκε ιδιαίτερα στον χαρακτήρα μου.
Μετά από κάποια χρόνια στην Έδεσσα ο Κύριος μου έδειξε ένα όνειρο. «Ήμουν σε ένα προαύλιο σχολείου με συμμαθητές που είχα στο δημοτικό, στην σχολή γραφιστικής, στο βιβλικό σχολείο και σε κάθε προηγούμενο χώρο που είχα σπουδάσει. Πλησίασαν γύρω μου και όλοι έλεγαν την ίδια φράση: «δεν έχεις τελειώσει ακόμα τις σπουδές σου». Μετά από κάποιο διάστημα είδα ένα δεύτερο όνειρο όπου ο Θεός με επισκέφτηκε ως στήλη άνεμου που περιστρεφόταν και μέσα απ’ την στήλη άκουσα την φωνή Του. Μου είπε να επιστρέψω στην Αθήνα και να σπουδάσω δημοσιογραφία. Έτσι μετά από 10 χρόνια επέστρεψα στην Αθήνα. Ο Κύριος άνοιξε υπερφυσικά όλες τις πόρτες, με πολύ συγκεκριμένο τρόπο με οδήγησε σε ποια σχολή να σπουδάσω και προμήθευσε τα χρήματα.
Η εκκρεμότητα όμως με την σκηνοθεσία παρέμενε. Πίστευα ότι ο επόμενος σταθμός θα ήταν κάποια σχολή σκηνοθεσίας. Αντ’ αυτού ούτε καν με προσέλαβαν σε κάποιο δημοσιογραφικό κανάλι να εργαστώ όπως προσδοκούσα και όπως μου είχαν υποσχεθεί ότι θα έπρατταν σπουδαίοι άνθρωποι του χώρου αυτού. Διακόπηκαν τα πάντα σε μια στιγμή χρόνου και χωρίς να γνωρίζω τον λόγο. Έκραζα στον Κύριο αλλά ούτε Εκείνος μου απαντούσε. Ήταν μια περίοδο που ένιωθα σαν να πέθανα πνευματικά.
Τότε ήταν που ο Κύριος μου έδειξε ένα όνειρο που περιείχε ένα τρομερά αυστηρό έλεγχο και το μήνυμα πως αν δεν καθαριζόμουν από πράγματα όχι μόνο δεν θα μπορούσα να προχωρήσω σε όσα Εκείνος είχε βάλει για να βαδίσω, αλλά κινδύνευα να χάσω και την ψυχή μου. Τι είχε συμβεί; Ο διάβολος με κατηγορούσε στον Θεό για αμαρτίες που έπραττα στα κρυφά, εξακολουθητικά και χωρίς να αισθάνομαι ιδιαίτερο έλεγχο για αυτές. Ήταν η συνεχή ακοή της διδασκαλίας μιας υπέρ – χάρης που το έκανε αυτό και η πεποίθηση ότι ο Θεός δεν μπορούσε να με απορρίψει επειδή ήμουν εργάτης Του. Όταν ο Κύριος με έφερε σε συναίσθηση όλων αυτών αισθάνθηκα έντονα την ανάγκη για εξομολόγηση και καθαρισμό. Ήταν τότε που έφερε στην ζωή μου τον Γιώργο Μαρκάκη, έναν άνθρωπο με προφητική διακονία, με δύναμη και που περπατούσε σε αγιασμό. Μέσα απ’ τον Γιώργο ο Κύριος με βοήθησε να καθαριστώ, να αποκατασταθώ Ενώπιων Του και να μπορέσω να προχωρήσω τον δρόμο μου. Μέσα σε διάστημα δύο χρόνων έλαβε στην ζωή μου τέτοιος καθαρισμός που δεν είχε γίνει όλα τα προηγούμενα χρόνια που έλεγα ότι Τον γνωρίζω και ομολογούσα ότι περπατάω μαζί Του.
Ήταν κατά την διάρκεια του καθαρισμού που ξύπνησε και το κάλεσμα του οράματος το οποίο είχα αρχίσει να πιστεύω ότι δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ! Είχαν περάσει 19 χρόνια από τότε που είδα την όραση (τον 9ο μήνα του 1999). Συγκεκριμένα το πρωινό του Σαββάτου της 19ης Ιανουαρίου του 2019, μέσα από όνειρο που μου έδειξε ο Κύριος το προηγούμενο βράδυ με κάλεσε να την γράψω κάτω. Δεν θεωρώ τυχαίο τον αριθμό 9, καθώς εννέα μήνες διαρκεί η κύηση στην γυναίκα και με παρόμοιο τρόπο στα πνευματικά συμβολίζει πνευματική σύλληψη, κυοφορία και γέννα. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξαν επίσης δύο γυναίκες με προφητικά χαρίσματα από το Ισραήλ οι οποίες μου έδωσαν προφητικούς λόγους πάνω σε αυτό και ο ποιμένας μου και υπεύθυνος του οίκου προσευχής SHALOM, Γιώργος Μαρκάκης ο οποίος είχε γράψει εκείνο τον καιρό ένα άρθρο με τίτλο: «Η όραση μεταδίδει πίστη». Εάν σε ενδιαφέρει μπορείς να το διαβάσεις εδώ
Ένα απ’ τα εδάφια που συμπεριλαμβάνονταν στο άρθρο ήταν το Αββακούμ 2:1-2
ΕΠΑΝΩ στη σκοπιά μου θα στηθώ, κι επάνω στον πύργο θα στηλωθώ, και θα περιμένω, με σκοπό να δω, τι θα μου μιλήσει, και τι θα απαντήσω σ’ αυτόν που με ελέγχει. Και ο Κύριος μου απάντησε, και είπε: Γράψε την όραση, και έκθεσέ την επάνω σε πινακίδια, ώστε τρέχοντας κάποιος να τη διαβάζει.
Η αλήθεια είναι ότι το εδάφιο αυτό το είχα στο μυαλό μου και παλιότερα και πίστευα ότι έχει να κάνει με την μεταφορά της όρασης σε κινηματογραφική ταινία, αφού στη ουσία το κινηματογραφικό φιλμ είναι «πινακίδια» ενωμένα το ένα με το άλλο. Η μόνη διαφορά με το εδάφιο είναι ότι δεν χρειάζεται να τρέχει αυτός που θα τα διαβάζει, διότι τρέχουν αυτά (και μάλιστα 24 το δευτερόλεπτο) και αυτός που τα «διαβάζει» μένει ακίνητος.
Το άρθρο περιείχε το εδάφιο από τον Αββακούμ αλλά απ’ την μετάφραση των Εβδομήκοντα όπου το νόημα είναι λίγο διαφορετικό.
Αβακούμ 2:1-2 Θα στηθώ φύλακας, και θα ανέβω επάνω στο πέτρινο τείχος και στην σκοπιά μου να δω, τι θα μιλήσει μέσα μου, και τι θα αποκριθώ στον έλεγχο μου που θα μου γίνει. Και ο Κύριος μου απάντησε, και είπε: Γράψε την όραση και με σαφήνεια επάνω σε πινακίδια, ώστε όποιος την διαβάζει να την επιδιώκει.
Εδώ το μήνυμα είναι τελείως διαφορετικό. Εδώ το κάλεσμα είναι να καταγραφεί η όραση με όσο πιο σαφή τρόπο γίνεται, ώστε όποιος την διαβάσει να μπορεί να κάνει τον εαυτό του μέρος της, για να παίξει ρόλο στο να εκπληρωθεί. Εάν είχα αυτή την κατανόηση θα είχα κινηθεί διαφορετικά και δεν θα είχα μείνει αδρανής τα προηγούμενα χρόνια, τώρα όμως το βήμα που έπρεπε να πάρω ήταν ξεκάθαρο. Έπρεπε να γράψω την ταινία και να της δώσω την δομή κινηματογραφικού σεναρίου ώστε όποιος την διαβάζει εάν το Πνεύμα του Θεού τον κινεί να κάνει τον εαυτό του μέρος της εκπλήρωσης της.
Αυτό με οδήγησε στην απόφαση ενός Σαββατικού έτους στον Κύριο, στο οποίο ένιωσα το Άγιο Πνεύμα να με καλεί. Όταν λέω Σαββατικό έτος δεν το εννοώ κυριολεκτικά, αλλά μια εποχή αφιερωμένη στον Κύριο, όπου δεν θα έκανα τίποτα άλλο, δεν θα γέμιζα τον χρόνο μου με κανένα άλλο περιεχόμενο, (πέρα από τα βιοποριστικά), παρά θα λάμβανα πάλι την όραση του Θεού στο πνεύμα μου (η οποία με τα χρόνια είχε ξεθωριάσει) και θα την κατέγραφα με σαφήνεια, ώστε κάθε ένας από το σώμα του Χριστού που ενδιαφέρεται να μπορεί να την διαβάσει και αν το Πνεύμα τον κινήσει να συμβάλει στην εκπλήρωση της με οποιοδήποτε τρόπο ο Θεός τον οδηγήσει.
Καθώς ξεκίνησα να γράφω να πω επίσης ότι ο Κύριος μου είπε ότι «θα είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι φαντάζεσαι». Πράγματι to υλικό αυτό βγήκε δώδεκα ταινίες. Κάτω από τον ίδιο τίτλο, ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, απλά χωρίστηκαν σε δώδεκα μέρη. Με όρους ηλεκτρονικών υπολογιστών το όραμα έμοιαζε σαν συμπιεσμένο αρχείο (zip) που περιέχει και πολλά περισσότερα μέσα, τα οποία γνωρίζεις όταν του δίνεις την εντολή να ανοίξει (extract). Αυτό έκανα όλη την περίοδο της καραντίνας, η οποία μου έδωσε την ευκαιρία να έχω άπλετο χρόνο με τον Κύριο, να μένω αποκλειστικά μαζί Του για να λαμβάνω και να γράφω κάτω την όραση σε μορφή κινηματογραφικού σεναρίου.
Ο Κύριος μου έδωσε επίσης το εδάφιο από την επιστολή προς Εβραίους 11:11 που λέει: «Με πίστη και η ίδια η Σάρρα πήρε δύναμη στο να συλλάβει σπέρμα, και παρά τον καιρό τής ηλικίας γέννησε, επειδή στοχάστηκε πιστό εκείνον που υποσχέθηκε». Αυτό γιατί όταν ο Κύριος μου είπε να γράψω κάτω την όραση σκεφτόμουν ότι «πέρασαν τα χρόνια» (από 20 είχα φτάσει 39) και «που να γίνει τώρα όλο αυτό». Αλλά ο Κύριος μέσα απ’ την Σαρρά μου έλεγε να μην σκέφτομαι την ηλικία και να κάτσω να συλλάβω το σπέρμα που ήθελε να μου δώσει. Μάλιστα κάθε φορά που με χτυπούσε κάποια αμφιβολία ο Κύριος μου έδειχνε τους αριθμούς 11:11. Είτε το μάτι μου έπεφτε στην ώρα, που εκείνη την στιγμή έδειχνε 11:11, είτε η οδός ενός δρόμου είχα αυτά τα νούμερα, είτε το έβλεπα κάπου γραμμένο. Ήταν σαν μυστικός κωδικός που επικοινωνούσε ο Κύριος μαζί μου.
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΕ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΥ ΕΝΤΑΣΣΕΤΑΙ Η ΤΑΙΝΙΑ
Την περίοδο που έλαβα την οδηγία να καταγράψω την όραση σε μορφή κινηματογραφικού σεναρίου είδα ένα όνειρο στο οποίο η γιαγιά μου, μου κληρονόμησε το σπίτι που έμενε. Ήταν το σπίτι που πριν 19 χρόνια είχα δει την όραση. Αν και στην πραγματικότητα δεν μου το κληρονόμησε κυριολεκτικά, την ίδια εκείνη περίοδο μου το παραχώρησε ως ησυχαστήριο για να γράψω κάτω την ταινία.
Στο πνεύμα μου πιστεύω ότι πνευματικά η «γιαγιά μου» συμβολίζει την αρχαία εκκλησία, τους άγιους που είναι στον ουρανό, παρακολουθούν τον αγώνα μας εδώ στην γη και επιθυμούν – εύχονται το καλύτερο για μας. Το σπίτι έχει να κάνει με την Παρουσία του Θεού, με χρίσμα και με έργα που δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν εκείνοι.
Είναι σημαντικό να πω ότι μέρος της όρασης βρίσκεται στο 7ο κεφάλαιο των Πράξεων των αποστόλων, (κεφάλαιο κλειδί για την ταινία), στην απολογία του Στέφανου προς το συνέδριο. Εκεί ο Στέφανος εξιστορεί όλη την ιστορία του λαού Ισραήλ από τον Αβραάμ μέχρι τον Σολομώντα. Φαίνεται όμως σαν η ομιλία του να διακόπτεται πρόωρα και να μένει ανολοκλήρωτη, όπως και το έργο που επιτελούσε, (τέρατα και μεγάλα σημεία). Αυτό που αισθάνομαι είναι ότι ένα μέρος του έργου της αρχαίας εκκλησίας, διακόπηκε από διάφορους παράγοντες που δεν είναι της παρούσης να εξηγήσουμε και μένει να εκπληρωθεί στην παρούσα εποχή ακριβώς από το σημείο που σταμάτησε.
Η ώρα που αυτό ξεκινάει πάλι είναι τώρα καθώς μπαίνουμε στην εποχή της όψιμης βροχής που υποσχέθηκε ο Θεός δια των προφητών Του.
Αυτή η όραση-ταινία λοιπόν είναι μέσα σε αυτά που θεωρούνται ως πνευματική κληρονομιά, που η «γιαγιά μας» μας έχει κληροδοτήσει να περπατήσουμε και μια μεταβιβασμένη ευλογία απ’ την αρχαία εκκλησία στην έσχατη που θα αποτελέσει μια από τις τελευταίες μαρτυρίες πάνω στην γη. Και βέβαια η κληρονομιά αυτή δεν αφορά μόνο εμένα ως πνευματικό κληρονόμο, αλλά πολλούς περισσότερους από εμένα. Ας μην ξεχνούμε πως ζούμε στις έσχατες μέρες που το ευαγγέλιο της βασιλείας πρέπει να κηρυχτεί για μαρτυρία σε όλα τα έθνη και ότι εμείς λειτουργούμε ως τελικοί αντιπρόσωποι της εκκλησίας του Χριστού, όλων των αιώνων! Είναι μια επέλαση της εκκλησίας του Χριστού προς το σκοτάδι στην πιο σκοτεινή του ώρα και στις πύλες του Άδη που δεν θα ισχύσουν. Μάλιστα προσωπικά την θεωρώ μια εισαγωγή σε μια εποχή μαρτυρίας και μαρτυριών που δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει, αλλά γνωρίζω με βεβαιότητα ότι ανήκει στην πνευματική εποχή που λέγεται ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ!
Παραθέτω μια σύντομη περίληψη της σειράς ταινιών: Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ:
1. ΦΩΣ
Περιλαμβάνει την πτώση του Εωσφόρου, την δημιουργία του πρώτου ανθρώπου και την σχέση του με τον Κύριο μέσα στον παράδεισο.
2. ΣΚΟΤΑΔΙ
Περιλαμβάνει την σχέση του Αδάμ και της Εύας με τον Κύριο μέσα στον παράδεισο, την παρακοή και την ζωή έξω από τον παράδεισο, τον φόνο του Άβελ, την διαφθορά της ανθρωπότητας μέχρι τον κατακλυσμό.
3. ΔΥΟ ΠΑΤΕΡΕΣ
Ο Νεβρώδ και η προσπάθεια των ανθρώπων να ανέβουν στον Θεό μέσα απ’ τον πύργο της Βαβέλ, ο διασκορπισμός των εθνών, η ειδωλολατρία και το ξεκίνημα ανάκτησης της ανθρωπότητας απ’ την μεριά του Θεού μέσω της κλήσης του Αβραάμ σε έθνος δικό Του.
4. ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ (Α’ μέρος)
Η ιστορία του Μωυσή, πως μεγάλωσε στο παλάτι, η αποκάλυψη της ταυτότητας του, η εκδίωξη του στην έρημο και η επίσκεψη στην βάτο. Οι πληγές στην Αίγυπτο, η έξοδος του λαού και η πορεία στην έρημο.
5. ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ (Β’ μέρος)
Η παράδοση του νόμου στο βουνό Σινά, η κατασκευή της σκηνής του μαρτυρίου και η άρνηση κατάκτησης της γης. Η επιστροφή στην έρημο και η είσοδος της νέας γενιάς στην γη της υπόσχεσης.
6. ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩ (Α’ μέρος)
Η ιστορία του βασιλιά Δαβίδ, ο θάνατος του Γολιάθ, η ύψωση του στο Ισραήλ, η καταδίωξη του από τον Σαούλ στα βουνά, η στέψη του, τα πρώτα χρόνια της βασιλείας.
7. ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩ (Β’ μέρος)
Η καθιέρωση της νέας σκηνής και της λατρείας, η πτώση του, η υπόσχεση για τον Μεσσία.
8. ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΗ ΤΟΥΣ
Ο ναός του Σολομώντα, η διαφθορά του λαού μέσω των γάμων των βασιλιάδων με γυναίκες ξένων εθνών οι οποίες εισήγαγαν την ειδωλολατρία, η άνοδος των προφητών
9. ΑΙΧΑΛΩΤΟΙ ΣΕ ΞΕΝΗ ΓΗ
Η αιχμαλωσία της Βαβυλώνας και η μεσιτική διακονία του προφήτη Δανιήλ. Οι προφητείες για την έλευση του Μεσσία.
10. Η ΧΑΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΛΥΤΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (Α’ μέρος)
Η έλευση του Ιησού στον κόσμο, η ζωή του, η διδασκαλία του, τα θαύματα.
11. Η ΧΑΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΛΥΤΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (Β’ μέρος)
Η συντριβή των σκοτεινών δυνάμεων στο σταυρό, η κατάβαση στον Άδη, η επιστροφή στην δόξα ως νικητής αντιπρόσωπος όλου του ανθρώπινου γένους.
12. ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
Η έμπρακτη απόδειξη του λόγου του Ιησού: «Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, όποιος πιστεύει σε μένα, τα έργα που εγώ κάνω, θα κάνει κι εκείνος, και μεγαλύτερα απ’ αυτά θα κάνει·» μέσω από δικές του εικόνες πάνω στην γη.
Ένα πρώιμο trailer των δυο πρώτων ταινιών για μια μικρή γεύση
