του Σωτήρη Μπούκη
Ένας Θεός σαν τον Άγιο Βασίλη… ή μήπως όχι;
Πριν μερικά χρόνια έκανα το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειάς μου. Είμαστε μεγάλο σόι, οπότε οι τελευταίες 7 γενιές αριθμούσαν περίπου 350 ονόματα σε μια περίοδο 200 χρόνων. Έτσι, πλέον στην επική ερώτηση «τίνος είσαι συ;» έχω 350 διαφορετικούς τρόπους να απαντήσω. Αν λοιπόν θέλω να εντυπωσιάσω αυτόν που μου κάνει αυτή την ερώτηση, θα του πω για όλα τα success stories της οικογένειας: όσους ήταν επιχειρηματίες, καθηγητές κλπ. Αν θέλω να ταυτιστεί μαζί μου, θα του πω για όλους τους συγγενείς μου που ήταν σαν αυτόν, που είχαν παρόμοια καταγωγή, επάγγελμα, δυσκολίες. Αν πάλι με ρωτήσει αν έχω καμία σχέση με τον θείο μου τον τάδε που ήταν το μαύρο πρόβατο της οικογένειας, εκεί θα σφυρίξω αδιάφορα και θα αλλάξω γρήγορα το θέμα. Γιατί φυσικά όλοι έχουμε ένα μαύρο πρόβατο στην οικογένεια, αλλά μην το φωνάζουμε κιόλας και χαλάσει η εικόνα που έχουν οι άλλοι για εμάς.
Όταν λοιπόν έρχεται η ώρα ο Ματθαίος να μας συστήσει τον Ιησού στην αρχή του Ευαγγελίου του, κάνει δύο πράγματα: πρώτον, όπως κάθε σειρά που σέβεται τον εαυτό της, όταν ξεκινά το «season 2» (η Καινή Διαθήκη) κάνει μια περίληψη τι έγινε στο season 1 (την Παλαιά), ακριβώς ώστε να δείξει ότι οι δυο διαθήκες είναι μία ιστορία και όχι δύο άσχετες μεταξύ τους ιστορίες. Δεύτερον, απαντά στην ερώτηση «τίνος είσαι συ» (για τον Ιησού) κάνοντας μια πολύ επιλεκτική αναφορά ορισμένων προγόνων του, αναφέροντας μόλις 50 συγγενείς του από τα προηγούμενα 1.500 χρόνια. Σα να λέει, εδώ είναι το ΤΟΡ-50 των προγόνων του Χριστού!
Και πας να διαβάσεις αυτό το TOP-50 και… τι να δεις; Καταρχάς έχει μέσα γυναίκες (πράγμα που δεν κάναν ποτέ τα ιουδαϊκά γενεαλογικά δέντρα της εποχής). Δεύτερον περιλαμβάνει γυναίκες που σχετίζονταν με τα χειρότερα ροζ σκάνδαλα της Βίβλου: Η Θάμαρ ήταν η χήρα που έμεινε έγκυος αφού κοιμήθηκε με τον πεθερό της. Η Ραάβ ήταν πόρνη και αλλοδαπή. Η Ρουθ, καλό κορίτσι, αλλά κι αυτή αλλοδαπή. Και τη Βηρσαβεέ, δεν τη λέει με το όνομά της, αλλά λέει ότι «ο Δαβίδ γέννησε τον Σολομώντα με τη γυναίκα του Ουρία» (1:6). Κοινώς, ακόμα κι αν δεν ήξερες την ιστορία, τώρα την έμαθες!
Πώς είναι δυνατόν να κάνει τέτοια λάθη στο πώς παρουσιάζει τον Μεσσία; Ή μήπως δεν είναι λάθη; Τι γίνεται αν τις αναφέρει συνειδητά για να περάσει κάποια μηνύματα; Δύο από τις γυναίκες αυτές γέννησαν εξώγαμα – και αμέσως μετά διαβάζουμε για τη Μαρία που ο Ιωσήφ σκεφτόταν να την χωρίσει γιατί έμεινε έγκυος εκτός γάμου. Τυχαίο; Τουλάχιστον άλλες δύο είναι αλλοδαπές, εθνικές – και αργότερα στο Ευαγγέλιο μαθαίνουμε ότι η Βασιλεία του Χριστού απευθύνεται σε όλα τα έθνη. Τυχαίο; Μάλιστα οι πρώτοι που θα έρθουν να τον προσκυνήσουν θα είναι κάτι εθνικοί αστρολόγοι (συνάδελφοι της Λίτσας Πατέρα) τη στιγμή που οι άλλοι που ξέρουν όλη τη Γραφή απέξω δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι γεννήθηκε.
Και να μη μιλήσουμε για τους άνδρες του γενεαλογικού δέντρου: μοιχοί, δολοφόνοι, ειδωλολάτρες, μια ωραία ατμόσφαιρα γενικότερα. Είναι σαν το Ευαγγέλιο να μας λέει «με το καλημέρα» ότι του Θεού του αρέσει να εργάζεται με τους τελευταίους, τους αμαρτωλούς, τα «καμένα χαρτιά». Ότι ο Θεός αγαπά τα «μαύρα πρόβατα» και το σχέδιό του για αυτά δεν είναι απλά να τα γλιτώσει από την κόλαση, αλλά και να τα χρησιμοποιήσει για τους σκοπούς Του. Ότι ο Χριστός ήρθε για τα «κακά παιδιά». Δηλαδή, το μήνυμα των Χριστουγέννων δεν είναι ότι ο Άγιος Βασίλης έρχεται στα καλά παιδιά, αλλά ότι ο Θεός ήρθε στα «κακά παιδιά». Ο Χριστός ήρθε για τα «κακά παιδιά», στα οποία ο Άγιος Βασίλης ποτέ δεν θα πήγαινε. Γεννήθηκε σε μια οικογένεια γεμάτη με «μαύρα πρόβατα» γιατί ήρθε για να ψάξει και να βρει τα «μαύρα πρόβατα».
Και αυτό ακριβώς είναι η ελπίδα μας αυτά τα Χριστούγεννα και κάθε Χριστούγεννα: ότι αν είσαι «μαύρο πρόβατο», ποτέ δεν είσαι τόσο μακριά Του που να μην μπορεί να σε πλησιάσει. Και αν είσαι «άσπρο πρόβατο», ποτέ μην ξεχνάς πόσο αγαπάει τα μαύρα. Η ιστορία αυτή σου θυμίζει αφενός την ανάγκη να τα δεις με την δική Του καρδιά για αυτά, και αφετέρου να προσέξεις να μην είσαι σαν εκείνους που ήταν πολύ σίγουροι ότι ξέρανε τον Θεό, και όταν αυτός ήρθε δεν το κατάλαβαν.
Σε μια χρονιά γεμάτη ανατροπές, που έχουν έρθει τα πάνω-κάτω, αυτή είναι η πιο συναρπαστική ανατροπή: ότι ο Θεός του σύμπαντος ήρθε και πλησίασε πρώτους τους τελευταίους. Ώστε να μπορέσουμε να Τον πλησιάσουμε, όχι επειδή εμείς είμαστε καλοί, αλλά επειδή Εκείνος μας αγάπησε και έστειλε το φως Του να λάμψει μέσα στα σκοτάδια μας.
