«Mονάχα με ψωμί δεν θα ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα τού Θεού» (ΜΑΤΘ 4:4).
«Επομένως, η πίστη είναι διαμέσου τής ακοής· η δε ακοή διαμέσου τού ρήματος του Χριστού» (ΡΩΜ 10:17).
«Όπως σας είπα τα δικά μου πρόβατα ακούν τη φωνή μου, και εγώ τα γνωρίζω· και με ακολουθούν» (ΙΩΑΝ 10:27).
Ο Θεός δεν μας άφησε ένα βιβλίο ως οδηγό για την ουράνια Σιών αλλά ένα Πρόσωπο. Τον Ιησού δια του Αγίου Πνεύματος. Ο Ιησούς δεν πέθανε απλώς για να μην πάμε στην κόλαση αλλά να πάμε στον ουρανό. Πέθανε για να έχει το δικαίωμα να ζει μέσα μας και να οδηγεί την ζωή μας στην γη για την δόξα Του. Για να εδραιωθεί η βασιλεία Του όπως στον ουρανό έτσι και στην γη. (ΜΑΤΘ 6:9). Γι’ αυτό τον σκοπό μας έδωσε το Άγιο Πνεύμα. (Κατά Ιωάννη 14, 15, 16). Όχι ως διακοσμητικό στοιχείο αλλά ως την φωνή Του μέσα μας. Όχι για να το «κλειδώσουμε» μέσα μας μετά την τρίλεπτη προσευχή για σωτηρία, από φόβο μήπως ύστερα μας μιλήσει κάποιο πονηρό πνεύμα αντ’ αυτού.
Μήπως στον φόβο της πλάνης και εξαπάτησης από άλλα πνεύματα δεν στηρίζονται όλες οι διδασκαλίες που αποτρέπουν το άνοιγμα στo υπερφυσικό, (απ’ όπου κι αν έχει την πηγή του) ενώ προτρέπουν την προσκόλληση στην Αγία Γραφή ως τον μόνο οδηγό ταξιδιωτικής ασφάλειας;
Ώστε ύστερα να αναλάβει τα ηνία της ερμηνείας της Αγίας Γραφής η «περίφημη» ανθρώπινη διάνοια, όπου και σε αυτήν επιβαίνει ο σατανάς στο να οδηγήσει σε πλάνες, υπερτονίσεις, διαστρεβλώσεις, όπου ο καθένας επιμένει να αποκαλεί την μόνη αλήθεια μέσα σε ένα χάος 30.000 δογμάτων με ακόμη περισσότερες υποδιαιρέσεις ανάμεσα στους κόλπους των.
Η Αγία Γραφή έχει δοθεί για να παρέχει την γεύση του γνήσιου. Κάθε τι πνευματικό που δεν έχει παρόμοια γεύση δεν μπορεί να προέρχεται απ’ τον Θεό. Όμως ο Ιησούς δεν περιορίζεται στις παραβολές που είναι γραμμένες στην Καινή Διαθήκη. Συνεχίζει να μιλάει στα παιδιά του μέσα από ενύπνια που συχνά δεν είναι τίποτα άλλο από παραβολικές εικόνες που μιλούν στην δική τους πνευματική πραγματικότητα.
Η διακονία του Ιησού δεν τέλειωσε στα λόγια και στα έργα που είναι γραμμένα στην γραπτή μαρτυρία των παρόντων μαρτύρων εκείνης της εποχής που σήμερα ονομάζουμε Καινή Διαθήκη. Ο Ιωάννης ολοκληρώνει το ευαγγέλιο του με τον εξής λόγο: «ΕΙΝΑΙ δε και πολλά άλλα, όσα έκανε ο Ιησούς, τα οποία αν γραφούν ένα προς ένα, ούτε ολόκληρος ο κόσμος, νομίζω, δεν θα χωρούσε τα βιβλία που θα γράφονταν» (ΙΩΑΝ 21:25). Αυτό μας διδάσκει ότι αυτά που γράφτηκαν είναι μόνο ένα ενδεικτικό δείγμα απ’ αυτά που κάνει (ως ο Αυτός εις τους αιώνες) και συνεχίζει να κάνει σε αυτούς που Τον επικαλούνται με καθαρή καρδιά, τα οποία είναι αδύνατο να χωρέσουν σε όλα τα βιβλία που υπάρχουν στον κόσμο. Χωράνε όμως σε καρδιές οι οποίες γίνονται τα ζωντανά του βιβλία που θα διαβάζονται στους αιώνες των αιώνων. (Β΄ΚΟΡ 3:2).
Ο Ιωάννης έχει στο μυαλό του και την Αποκάλυψη που έλαβε και έγραψε αργότερα, καθώς πριν την αναφορά αυτού του λόγου υπάρχει ο λόγος του Ιησού στον Πέτρο: «Αν θέλω αυτόν να μένει μέχρις ότου έρθω, τι ως προς εσένα;»
Κάποιοι θα πουν ότι ο Ιωάννης ήταν ξεχωρισμένος απόστολος και γι’ αυτό έλαβε μια τέτοια αποκάλυψη. Ο Ιωάννης όμως στην ίδια την Αποκάλυψη αναφέρει έναν λόγο του Ιησού σε απλούς πιστούς που τους καλεί στην ουράνια ατμόσφαιρα: «δες, έβαλα μπροστά σου μια ανοιγμένη θύρα, και κανένας δεν μπορεί να την κλείσει» (ΑΠΟΚ 3:8). Είναι η ίδια θύρα που οδήγησε τον Ιωάννη στον ουρανό: «και ξάφνου, μια ανοιγμένη θύρα στον ουρανό· και η πρώτη φωνή, την οποία άκουσα, σαν σάλπιγγα που μιλούσε μαζί μου, έλεγε: Ανέβα εδώ..» (ΑΠΟΚ 4:1). Ο απόστολος Παύλος που δεν ήταν καν στον κύκλο των δώδεκα είχε μια εμπειρία αρπαγής στον τρίτο ουρανό. (Β΄ ΚΟΡ 12:2). Ήταν εκείνος όπου απευθυνόμενος σε όλους τους πιστούς έγραψε: «προσεύχομαι ο Θεός τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας τής δόξας, να σας δώσει πνεύμα σοφίας και αποκάλυψης, σε επίγνωσή του» (ΕΦ 1:16) και «τα άνω ζητάτε, όπου είναι ο Χριστός καθισμένος στα δεξιά τού Θεού» (ΚΟΛ 3:1), «στον οποίο είναι κρυμμένοι όλοι οι θησαυροί τής σοφίας και της γνώσης» (ΚΟΛ 2:3).
Είναι τελικά ψέμα του σατανά ότι τα «άνω» είναι μόνο για μια «ελίτ» πιστών και ότι αν ανοιχτείς στον Θεό πέρα από ένα σημείο μπορεί να σε μπερδέψει κάποιο δαιμόνιο.
Ο Ιησούς είπε: «Και αν κάποιος από σας είναι πατέρας, και ο γιος του ζητήσει ψωμί, μήπως θα του δώσει πέτρα; Και αν ψάρι, μήπως αντί για ψάρι θα του δώσει φίδι; Ή, και αν ζητήσει αυγό, μήπως θα του δώσει σκορπιό; Αν, λοιπόν, εσείς που είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλές δόσεις στα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Πατέρας ο ουράνιος θα δώσει Πνεύμα άγιο σ’ εκείνους που ζητούν απ’ αυτόν;» (ΛΟΥΚ 11:11-13)
Σημ. Δεν λέει το Άγιο Πνεύμα (τότε θα εννοούσε την αναγέννηση) αλλά λέει «Άγιο Πνεύμα» που σημαίνει μια μερίδα Αγίου Πνεύματος. Αυτό μπορεί να σημαίνει αποκάλυψη πάνω στον γραπτό λόγο, όνειρο, όραση η ακόμη και κάποιο πνευματικό χάρισμα.
Ο φόβος (που είναι απόδοση δύναμης περισσότερο στον διάβολο παρά στον Θεό) παράγει απιστία ενώ εκείνη με την σειρά της θρησκεία. Ο άνθρωπος περιορίζεται σε διανοητικές διδασκαλίες και εκκλησιαστικές δραστηριότητές χωρίς να έχει γνήσια πνευματική ζωή. Για να ακούσει μια μέρα από τον Κύριο «ποιος είσαι; Δεν σε ξέρω». (ΜΑΤΘ 25:12). Όχι επειδή ήταν «κακός άνθρωπος» ή επειδή έζησε μια άσωτη ζωή αλλά απλούστατα γιατί δεν είχε ουσιαστική επαφή με το Ζωντανό Πρόσωπο του Κυρίου, ούτε Τον εμπιστεύτηκε πάνω απ’ την ψυχή του.
Επέλεξε την πίστη έναντι του φόβου. Επέτρεψε Αυτόν που είναι πάνω από κάθε αρχή και εξουσία να σου μάθει να διακρίνεις. (ΕΒ 5:14) Γιατί Αυτός που ζει μέσα σου είναι μεγαλύτερος απ’ αυτόν που βρίσκεται στον κόσμο και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ζήσει κάποιος πνευματική ζωή από το να ακούει τα ζωντανά ρήματα εκείνου που ζει και είναι ζωντανός εις τους αιώνες των αιώνων. (ΑΠΟΚ 1:18).
Ακόμη κι αν έχεις βαφτίσει το αεροπλάνο σου «αναγέννηση» αν δεν ακούς τον πύργο ελέγχου δεν θα μπορέσεις να το οδηγήσεις με ασφάλεια στον προορισμό του. Μάθε να ακούς στο πνεύμα σου την φωνή του Μέγα ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας του πνευματικού χώρου. Δεν είναι ζήτημα επιλογής. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου!
