ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΤΟΝ ΘΕΟ;
Ο Θεός δεν έχει ανάγκη υποστήριξης. Η ιδέα όμως της ύπαρξης Του έχει. Γιατί οι άνθρωποι δεν ρωτούν απευθείας τον Θεό. Αλλά χωρίς να Τον ρωτούν, φιλοσοφούν για τη μη ύπαρξη Του. Ενώ ύστερα καυχιούνται στις νομιζόμενες φοβερές διατυπώσεις τους εναντίον Του, σαν αυτές να Τον ακυρώνουν απ’ το να υπάρχει. Γιατί δεν υπάρχει στην καρδιά τους ειλικρινή αναζήτηση, αλλά επειδή επιλέγουν το να μην υπάρχει, κατασκευάζουν φιλοσοφικά συστήματα, για να στηρίξουν την θέση που έχουν επιλέξει, να καθησυχαστούν και να κρυφτούν μέσα σ’ αυτά. Όμως η ίδια η φύση μαρτυρεί περί της υπάρξεως του Θεού. Όλα μιλούν για τον κατασκευαστή, τον μέγα νου και καλλιτέχνη που βρίσκεται πίσω απ’ αυτά και είναι η αιτία της ύπαρξης τους.
Ας υποθέσουμε ότι είσαι ο μοναδικός άνθρωπος πάνω στη γη. Δεν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι, δεν υπάρχουν οργανωμένες κοινωνίες, πολιτισμός, πόλεις, αυτοκίνητα, πάρκα, καλοριφέρ, ψυγεία, δεν υπάρχει τίποτα. Κι εσύ αρχίζεις να υπάρχεις, ξυπνάς και βρίσκεσαι ξαφνικά σε ένα λιβάδι στην μέση του πουθενά. Γύρω σου υπάρχουν πανέμορφα λουλούδια, με όλων των ειδών τα χρώματα. Πουλιά κελαηδούν, με μύριους ήχους κι άλλες τόσες φωνές. Βουνοκορφές απλώνονται μπροστά σου, με χιονισμένες τις κορυφές τους. Κι ένα ουράνιο τόξο ξεπροβάλει γύρω σου. Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις που κάνεις; Που βρίσκομαι; Τι είναι όλα αυτά γύρω μου; Ποιος τα έκανε αυτά; Ποιος με έβαλε εδώ; Γιατί με έβαλε; Και μετά θα φώναζες: «Έει, υπάρχει κανένας εδώ;» «Με ακούει κανείς;» Έχεις την εντύπωση ότι δεν θα σου απαντούσε; Ακριβώς σε αυτές τις συνθήκες ήταν ο Αδάμ, όταν τον δημιούργησε. Και κατέβαινε ο Θεός-λέει το κείμενο της Γραφής-και συνομιλούσε με τον άνθρωπο. Δεν γνωρίζουμε με ποια μορφή του φανερωνόταν, δεν υπάρχουν λεπτομέρειες, προφανώς με κάποια που ήταν προσιτή σε αυτόν, όμως ξέρουμε ότι γινόταν. Δεν τον άφησε έτσι να ψάχνεται, αλλά του εξηγούσε τα πάντα. Νομίζεις ότι εσύ είσαι κάτι λιγότερο από τον Αδάμ; Ένας αδάμ είσαι κι εσύ, που ζεις λίγο αργότερο χρονικά. Νομίζεις ότι αν κάνεις κι εσύ το ίδιο, δεν θα σου απαντήσει; Αλλά πολλοί από εμάς δεν τολμούμε να ρωτήσουμε. Τι είναι αυτό που μας ξεγελά; Ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι γύρω μας που τηρούν την ίδια στάση; Που επιλέγουν να πιστεύουν ψέματα; Που οι περισσότεροι από εμάς Του έχουν γυρισμένη την πλάτη κι αυτό έχει γίνει μια καθολική νοοτροπία και ένας κοινός τρόπος ζωής; Το ότι δεν βλέπουμε για την ώρα, έμπρακτα και ορατά τι θα μας κοστίσει αυτό; Το ότι δεν έχουμε προβλήματα που να μας ξεπερνούν; Το ότι υπάρχουν άνθρωποι που έστω φαινομενικά, δείχνουν να μας αγαπούν; Η αίσθηση ότι δεν Τον χρειαζόμαστε γιατί είμαστε ευχαριστημένοι με το περιβάλλον και τις τσιμεντουπόλεις που έχουμε δημιουργήσει γύρω μας; Η δουλειά; Το γεμάτο πρόγραμμα; Η τεχνολογία; Η στρωμένη και καλοβολεμένη ζωή μας, το κρεβάτι με το ανατομικό στρώμα, οι νέες κουρτίνες που παραγγείλαμε από το διαδίκτυο με την απόχρωση που ταιριάζει ακριβώς με το χρώμα των επίπλων, και ο αγώνας του να μαζέψω τα χρήματα, για να μπορέσω να επισκεφτώ αγαπημένους προορισμούς το καλοκαίρι;
Δεν υπάρχει κάτι πιο λογικό απ’ την εξής σκέψη: Αν υπάρχει αυτός που σε δημιούργησε, που σε έφερε εδώ και έχει την πρόθεση να επικοινωνήσει μαζί σου, εάν Τον ρωτήσεις θα σου απαντήσει. Εάν Τον ψάξεις θα σου αποκαλυφθεί. Το να μην σου απαντάει όταν Τον ρωτάς, θα σήμαινε είτε ότι δεν υπάρχει, είτε ότι υπάρχει και δεν θέλει να επικοινωνήσει μαζί σου. Οι μαρτυρίες όμως όχι λίγων ανθρώπων, (μαζί με την δική μου), λένε ότι και υπάρχει και θέλει να επικοινωνήσει με το πλάσμα που δημιούργησε. Το ότι δεν έχει επικοινωνήσει μαζί σου, σημαίνει είτε ότι δεν τον ρώτησες, είτε ότι το έκανες με λανθασμένα κίνητρα. Διότι ο Θεός σιωπά σε κάθε έναν που θέλει να παίξει μαζί Του, να αστειευτεί, να πειραματιστεί χωρίς να είναι διατεθειμένος να Τον γνωρίσει και να σχετιστεί σωστά μαζί Του. Η αναίδεια του ανθρώπου, η αλαζονεία, η ιδιοτέλεια, δεν θα πάρουν απάντηση.
Ο Ηρώδης στις αιτήσεις του προς τον Χριστό, που ήταν εικόνα του Θεού του αόρατου όσον ήταν ση γη, για ένα θαύμα προς διασκέδαση και φτηνό εντυπωσιασμό δεν πήρε ουδεμία απάντηση. Το ίδιο και ο Πιλάτος μετά την ερώτηση του: «Τι είναι αλήθεια;», που δεν ρώτησε για να μάθει, αλλά πεπεισμένος ότι γνώριζε, το είπε για να δείξει αυτός στον Χριστό, ότι δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια. Στις κοροϊδίες και στην πρόκληση για απάντηση, όταν οι στρατιώτες Τον χτυπούσαν και έπαιζαν μπιζ μαζί Του, δεν πήραν ουδεμία απάντηση. Στον χλευασμό απ’ την μεριά των Φαρισαίων, υπήρξε σιωπή. Αλλά ο Θεός θα αποκαλύψει τον εαυτό Του σε κάθε ένα που ρωτάει, για να Τον γνωρίσει. Για να μάθει το νόημα της ζωής, τον σκοπό που ήρθε εδώ και το σχέδιο που υπάρχει. Ωωω, ναι! Αυτοί θα πάρουν απάντηση και θα πάνε ακόμα παραπέρα. Μακάριοι αυτοί που τολμούν να ρωτήσουν, και μάλιστα για τους σωστούς λόγους.
