ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

γράφει η Αλέκα Μπίμπα

Είδα στον ουρανό κάτι τεράστιες πύλες-πόρτες διπλές (δίθυρες), οι οποίες φαίνονταν ότι ήταν πολύ παλαιάς κατασκευής.

Σαν να ήταν φτιαγμένες από μέταλλο με μεγάλο πάχος, χωρίς χερούλια στην εξωτερική πλευρά {που εγώ έβλεπα}, με μεταλλικές μπάρες εξωτερικές και οι οποίες,  ήταν κλειστές.

Βλέποντας την εικόνα αυτή στο πνεύμα μου, η ονομασία που σχηματίστηκε στην καρδιά μου, ήταν: Αιώνιες πύλες.

Η άνω φωτογραφία, είναι μια προσπάθεια να απεικονίσω αυτές τις πύλες, με ότι μπορούμε να έχουμε εμείς, εδώ στην γη, σαν εικόνα.

Και αυτές, ήταν κλειστές. Δηλαδή, οι πύλες του ουρανού ήταν κλειστές, πάνω από την Ελλάδα.

Κατάλαβα ότι οι πύλες αυτές, είναι «αιώνιες πύλες – αρχαίες πύλες» και αφορούν την εξάπλωση του Ευαγγελίου του Κυρίου Ιησού Χριστού, στην Ελλάδα.

Κράτησα την εικόνα και την όλη «αίσθηση» που δημιουργήθηκε στην καρδιά μου, για μέρες, περιμένοντας να καταλάβω περισσότερα ή να ακούσω τι ο Κύριος θέλει να πει πάνω σε αυτό.

Έχω την «εντύπωση» ότι ο Κύριος μας φανερώνει, ότι είναι η ώρα αυτές οι αιώνιες θύρες να ανοίξουν.

Είναι η ώρα, να σταθεί η εκκλησία του Κυρίου Ιησού Χριστού, και με «προφητική» φωνή να μιλήσει στις πόρτες αυτές, στο όνομα του Λυτρωτή και Σωτήρα Κυρίου Ιησού Χριστού, να ανοίξουν.

ΕΝΑ ΣΩΜΑ, ΜΙΑ ΦΩΝΗ!

Ησαΐας 59: 19

19 Και θα φοβηθούν το όνομα του Κυρίου από δυσμάς, και τη δόξα του από ανατολάς ηλίου· όταν ο εχθρός θα επέλθει σαν ποταμός, το Πνεύμα τού Κυρίου θα υψώσει εναντίον του σημαία.

Έχω την «εντύπωση» ότι: ναι, ο εχθρός έχει έρθει σαν ορμητικό ποτάμι, πάνω σε όλη την γη, ναι, ο εχθρός φανερώνεται όλο και περισσότερο, όλο και πιο αδιάντροπα, με θράσος περισσό και ότι: το Πνεύμα του Κυρίου υψώνει σημαία εναντίον του, η οποία σημαία, είναι η φωνή της εκκλησίας του Κυρίου Ιησού Χριστού, μια φωνή προφητική, και ΜΙΑ φωνή ενότητας και συμφωνίας, φωνή ΕΝΟΣ σώματος.  Η εντύπωσή μου είναι ότι αυτή η «σημαία» που πρέπει να υψωθεί, με την χάρη και την οδηγία του Κυρίου μας, αυτή η προφητική φωνή που πρέπει -είναι καιρός- να ακουσθεί, πρέπει να γίνει [και] από τους έχοντες θέση διακονίας-υπευθυνότητας στις τοπικές συναθροίσεις (όσοι, από τους ποιμένες). Άνδρες που έχουν ενότητα, αγάπη, ειρήνη, ταπεινότητα, αποδοχή, φιλαδελφία, μεταξύ τους.  Μέσα σε αυτό το πνεύμα, ακούγεται η φωνή μας στον Πατέρα. Μέσα σε αυτό το πνεύμα η προφητική διακήρυξη έχει δύναμη. 

 ΕΔΑΦΙΑ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΥΛΕΣ

Ψαλμός 24: 7-10

7 Σηκώστε, πύλες, τα κεφάλια σας, και υψωθείτε, αιώνιες πόρτες, και θα μπει μέσα ο Βασιλιάς τής δόξας.
 8 Ποιος είναι αυτός ο Βασιλιάς τής δόξας; Ο Κύριος ο κραταιός και ο δυνατός, ο Κύριος ο δυνατός σε πόλεμο.
 9 Σηκώστε, πύλες, τα κεφάλια σας, και υψωθείτε, αιώνιες πόρτες, και θα μπει μέσα ο Βασιλιάς τής δόξας.
 10 Ποιος είναι αυτός ο Βασιλιάς τής δόξας; Ο Κύριος των δυνάμεων· αυτός είναι ο Βασιλιάς τής δόξας. (Διάψαλμα).

Ησαΐας 45: 1-3

1 Έτσι λέει ο Κύριος προς τον χρισμένο του, τον Κύρο, του οποίου κράτησα το δεξί χέρι, για να υποτάξω μπροστά του τα έθνη· και θα λύσω την οσφύ των βασιλιάδων, για να ανοίξω μπροστά του τα δίθυρα· και οι πύλες δεν θα κλειστούν. 2 Εγώ θα πάω μπροστά σου, και θα εξομαλύνω τούς στρεβλούς δρόμους· θα συντρίψω τις χάλκινες θύρες, και θα κόψω τούς σιδερένιους μοχλούς. 3 Και θα σου δώσω θησαυρούς που φυλάσσονται σε σκοτάδι και πλούτη, που είναι κρυμμένα σε απόκρυφα μέρη· για να γνωρίσεις ότι εγώ είμαι ο Κύριος, που σε καλώ κατ’ όνομα, ο Θεός τού Ισραήλ.

Ψαλμός 107: 15-16

 15 Ας υμνολογούν στον Κύριο τα ελέη του, και τα θαυμαστά έργα του, που κάνει προς τους γιους των ανθρώπων·
 16 επειδή, σύντριψε χάλκινες πύλες, και κατέκοψε σιδερένιους μοχλούς.

Ησαΐας 26: 1- 2

1 ΚΑΤΑ την ημέρα εκείνη στη γη τού Ιούδα θα ψαλεί τούτο το τραγούδι: Έχουμε μια οχυρή πόλη· ο Θεός θα βάλει σωτηρία αντί για τείχη και περιτειχίσματα. 2 Πύλες, ανοίξτε, και θα μπει το δίκαιο έθνος, αυτό που φυλάττει την αλήθεια.

 Ψαλμός 78: 23-24

 23 ενώ πρόσταξε τα σύννεφα από πάνω, και άνοιξε τις πόρτες τού ουρανού, 24 και έβρεξε σ’ αυτούς μάννα για να φάνε, και σιτάρι ουρανού έδωσε σ’ αυτούς·


ΤΕΛΕΙΩΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΟΥ ΣΚΕΨΕΙΣ

Έχω την εντύπωση, ότι είναι διαφορετικές οι «πύλες του ουρανού» από τις «θύρες του λόγου – της εξάπλωσης του Ευαγγελίου».

Οι «πύλες-θύρες-πόρτες του ουρανού, που έχουν σιδερένιους μοχλούς και είναι *χάλκινες*», είναι δαιμονικά οχυρά.

Οι «θύρες του λόγου» είναι όταν ο Κύριος «ανοίγει» ένα δρόμο, μια περιοχή, ένα τόπο, όπου εκεί έχει προηγηθεί & έχει προετοιμάσει  Εκείνος, ώστε το Ευαγγέλιο να κηρυχθεί.

Δεν μπορούν να ανοίξουν οι θύρες του λόγου, εάν δεν ανοίξουν οι «πύλες του ουρανού».

Με την Ανάστασή Του ο Κύριος, άνοιξε τις «αιώνιες θύρες» τις έσπασε.

Με την πάροδο των αιώνων-ετών, οι αμαρτίες μας τις έκλεισαν ξανά. Άρα έκλεισαν και οι θύρες του λόγου στην γη.

Περιορίστηκε η «έκχυση» του Πνεύματος του Θεού, σε δύναμη και έκταση και φανέρωση.

Εμείς φταίμε. Οι αμαρτίες μας είναι η αιτία και όχι ότι ο Θεός δεν «μπορεί» να φανερώνει την αγιοσύνη Του και την δύναμή Του όπως στους πρώτους αποστολικούς χρόνους.

Ίσως γι΄ αυτό, ο πάνσοφος και παντογνώστης Θεός, στην Αποκάλυψη, αρχίζει με την κρίση Του προς τις εκκλησίες, προς την εκκλησία Του.

Παραθέτω εδάφια για την «θύρα του λόγου»:

Πράξεις 14: 27

 27 Όταν δε ήρθαν και συγκέντρωσαν την εκκλησία, ανήγγειλαν όσα ο Θεός έκανε διαμέσου αυτών, και ότι άνοιξε στα έθνη θύρα πίστης.

Ά Κορινθίους 16: 8- 9

8 Μάλιστα, θα μείνω στην Έφεσο μέχρι την Πεντηκοστή· 9 επειδή, μου ανοίχθηκε μια μεγάλη και ενεργητική θύρα, και οι ενάντιοι είναι πολλοί.

Κολοσσαείς 4: 2-4

2 ΕΠΙΜΕΝΕΤΕ στην προσευχή, αγρυπνώντας σ’ αυτή με ευχαριστία· 3 ταυτόχρονα, προσεύχεστε και για μας, για να μας ανοίξει ο Θεός θύρα τού λόγου, για να μιλήσουμε το μυστήριο του Χριστού, για το οποίο και είμαι φυλακισμένος· 4 για να το φανερώσω, όπως πρέπει να μιλήσω.

Β’ Κορινθίους 2: 12-13

12 Και όταν ήρθα στην Τρωάδα για να κηρύξω το ευαγγέλιο του Χριστού, και μου ανοίχτηκε θύρα εν Κυρίω, δεν είχα άνεση στο πνεύμα μου, επειδή δεν βρήκα τον Τίτο, τον αδελφό μου· 13 αλλά, αφού τους αποχαιρέτησα, βγήκα στη Μακεδονία

«.. επειδή δεν βρήκα τον Τίτο, τον αδελφό μου………» Σκέφτομαι, σήμερα εάν υπήρχε κάποιος απόστολος μεταξύ μας, με κάλεσμα και διακονία από τον Κύριο, με συμμαρτυρία από τον Κύριο στο κήρυγμά του, δηλαδή με σημεία και θαύματα και τεράστια (όπως ήταν με τον Παύλο), θα έφευγε από ένα τόπο, στον οποίο του είχε ανοιχτεί «θύρα λόγου», (θα έφευγε), επειδή δεν βρήκε τον αδελφό του εκεί και μέσα από την έλλειψη της παρουσίας του αδελφού του, δεν βρήκε άνεση στο πνεύμα του;

Αναρωτιέμαι….. Μήπως θα έλεγε ο σημερινός απόστολος, ότι «εγώ έχω τον Κύριο, ο Κύριος με κάλεσε, σώζονται ψυχές, γίνονται θαύματα, δεν έχω ανάγκη κανέναν !!»

Και όμως …. Τι πνεύμα ήταν αυτό που είχαν οι πρώτοι αδελφοί μας;

Πόση αγάπη …!!!  Ένα σώμα και ένα πνεύμα, ένα μεταξύ τους, όπως ο Κύριος είναι ένα με τον Πατέρα.


Η προσευχή μου, για την εκκλησία της Ελλάδας:

Αποκάλυψη 3: 8

8 Ξέρω τα έργα σου· δες, έβαλα μπροστά σου μια ανοιγμένη θύρα, και κανένας δεν μπορεί να την κλείσει· επειδή, έχεις μικρή δύναμη, και φύλαξες τον λόγο μου, και δεν αρνήθηκες το όνομά μου.