Ένα συχνό ερώτημα όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων είναι γιατί ο Θεός θέλει να έχουμε μόνο έναν σύντροφο; Γιατί λέει μέσα στην Αγία Γραφή ότι μας έκανε μονογαμικούς ενώ εμείς μέσα μας, βλέπουμε μια άλλη τάση;
Εάν ήμασταν ζώα θα δικαιολογούσα τους πολλούς συντρόφους και δεν θα υπήρχε κανένα ηθικό ζήτημα. Τι είναι όμως αυτό που μας ξεχωρίζει από τα ζώα ή να ήμαστε μόνο ζώα; Είναι ότι είμαστε κατ’ εικόνα Θεού και ένα κομμάτι του Ίδιου είναι τοποθετημένο μέσα μας. Όπου το πιο κυρίαρχο χαρακτηριστικό αυτής της εικόνας είναι η δυνατότητα να αγαπάει. Όχι να κάνει σεξ, αυτό μπορεί να λειτουργεί και χωρίς αγάπη. Μπορείς να κάνεις σεξ μέσα στο πλαίσιο της αγάπης ή έξω από αυτό, όπως τα ζώα που είπαμε προηγουμένως.
Η αγάπη λοιπόν έχει δυο χαρακτηριστικά. Κρατάει για πάντα και δεν μπορεί να μοιράζεται με πολλούς. Η αγάπη περιέχει τις λέξεις «για πάντα» και «αποκλειστικά!» Εάν κρατάει για λίγο ή έχει ημερομηνία λήξης τότε δεν είναι αγάπη. Εάν μοιράζεται με πολλούς δεν είναι αγάπη, αλλά κυνήγι ηδονής.
Όταν ο Θεός είπε την φράση: «Δεν είναι καλό ο άνθρωπος να είναι μόνος» δεν είχε στο νου του απλά μια παρέα για το πλάσμα του, για να περνάει λίγες ώρες, αλλά κάτι πολύ παραπάνω. Μια σύνδεση που θα γίνεται όλο και πιο βαθιά όσο περνάει ο χρόνος, όπου οι δύο σταδιακά θα γίνονται ένα, θα μοιράζονται τα πάντα μέχρι και το ίδιο τους το σώμα. Αυτό όμως θα απαιτούσε χρόνο, εθελούσια δέσμευση, πιστότητα και την αφοσίωση αποκλειστικά ο ένας για τον άλλο και για κανέναν άλλο.
Στο ευκαιριακό sex με διάφορους συντρόφους και με καθορισμένη διάρκεια κάθε φορά, δεν υπάρχουν όλα αυτά, αλλά λειτουργούν άλλοι «κανόνες» όπου στην πραγματικότητα είναι μια κατάσταση χωρίς κανόνες. Ο άλλος άνθρωπος από πρόσωπο μετατρέπεται σε αντικείμενο μίας ή και περισσότερων χρήσεων, όπου ο βασικός στόχος δεν είναι να προσφέρω, αλλά χρησιμοποιώ τον άλλο για να πάρω. Το εγώ έρχεται στο προσκήνιο με στόχο να εκμεταλλευτεί το σώμα του άλλου για να ευχαριστηθεί, χωρίς να έχει αληθινό ενδιαφέρον για το πρόσωπο αυτό ή να επιδιώκει κάτι πέρα απ’ αυτό. Ενδεικτική η απόφαση όταν μια κοπέλα μείνει έγκυος ο άντρας να της πει κατευθείαν να το ρίξει ή να μην το αναγνωρίσει σαν δικό του και αν εκείνη θελήσει να το κρατήσει να είναι υποχρεωμένη να το μεγαλώσει μόνη της. Σε άλλες περιπτώσεις την απόφαση της έκτρωσης μπορεί να την πάρουν από κοινού. Τι είναι αυτό που ξεκάθαρα απουσιάζει από μια τέτοια απόφαση; Το sex; Όχι βέβαια. Αφού από την σεξουαλική επαφή ήρθε το συγκεκριμένο παιδί. Αλλά η αγάπη. Η απουσία αυτής είναι εκείνη που αφήνει τον άλλο εκτεθειμένο. Διότι η αγάπη έχει μέσα της και την αίσθηση της ανάληψης της ευθύνης. Ενώ η λαγνεία θέλει την ευχαρίστηση αλλά απορρίπτει την ευθύνη που εμπεριέχεται σε αυτή. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι το sex πριν ή μετά το γάμο, όπως πιστεύουν μερικοί. Το πρόβλημα είναι το sex χωρίς γάμο. Γιατί θέλουμε την ευχαρίστηση χωρίς την ευθύνη. Ενώ αυτά τα δύο πάνε μαζί: Ευχαρίστηση και ευθύνη. Εμείς κρατάμε την ευχαρίστηση, απορρίπτοντας ή αναβάλλοντας την ευθύνη, την φροντίδα, την προστασία. Για τον Θεό όμως δεν υπάρχουν άνθρωποι μίας χρήσεως, ούτε έδωσε την σεξουαλική απόλαυση να λειτουργεί ξέχωρα απ’ την αγάπη.
Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε όλοι μας αν δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Το trafficking, ο βιασμός και άλλες σεξουαλικές διαστροφές είναι εκδηλώσεις του εξευτελισμού της αγάπης και του ίδιου του ανθρώπου, όπου ο άνθρωπος από εικόνα του Θεού που πλάστηκε εξαρχής, καταλήγει να μοιάζει περισσότερο με την εικόνα ενός ζώου κι ακόμη χειρότερα. Και οι συνέπειες καταστροφικές. Σεξουαλικά νοσήματα, ψυχικά νοσήματα, εγκαταλειμμένα παιδιά, εκτρώσεις, πληγωμένοι σύντροφοι, ανασφάλεια και πάρα πολύς πόνος.
Όλα αυτά είναι αποτελέσματα της προσπάθειας του ανθρώπου να ζήσει την ζωή που τα χαρίστηκε με ένα δικό του τρόπο, διαφορετικό απ’ αυτόν που τον οραματίστηκε ο Δημιουργός. Μόνη ελπίδα η επιστροφή στον σταυρωμένο Χριστό. Μόνο εκεί υπάρχει συγχώρεση, θεραπεία, ελπίδα για νέο ξεκίνημα και την μαθητεία της ζωής απ’ την αρχή. Αυτή τη φορά απ’ το Πνεύμα του Θεού και τις αρχές του Θεού, που είναι οι μόνες που μπορούν να εγγυηθούν ασφάλεια, ευτυχία, ευημερία, αιώνια ζωή.
ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΝ;
Μπορεί βέβαια κάποιος να μην κάνει όλα αυτά, να έχει παντρευτεί, να είναι ένας καλός οικογενειάρχης και στην πορεία κάποια στιγμή, από τον ρουτίνα, τις τριβές και την κούραση την καθημερινή να βαρεθεί τον σύντροφο του και να επιθυμήσει κάτι καινούργιο στην ζωή του. Εάν ερωτευτεί ένα άλλο πρόσωπο, γιατί θα είναι κακό να κάνει μια νέα σχέση; Θα ρωτούσε κάποιος. Γιατί θα πρέπει να μείνει με το ζόρι με έναν σύντροφο; Εάν δεν περνάει καλά, γιατί να μην έχει το δικαίωμα να αλλάξει τον σύντροφο του με κάποιον νεότερο ή νεότερη;
Με αυτή την λογική πάντα θα υπάρχει κάτι καλύτερο και το καινούργιο όταν θα γίνεται παλιό θα χρήζει αντικατάσταση. Τι φανερώνει όμως αυτός ο τρόπος σκέψης; Ότι πάντοτε ο άνθρωπος αυτού του είδους ζούσε μόνο για το εγώ του και έβλεπε τον άλλο ως μέσο εξυπηρέτησης τω δικών του αναγκών-επιθυμιών και τίποτα περισσότερο. Η αγάπη έχει το εμείς. Το να βάλω το εγώ πάνω απ’ το εμείς (να μην με νοιάζεις πλέον εσύ ή εμείς) αποδεικνύει ότι πάντα ήταν το εγώ και για το εγώ μου σε είχα, όπου όταν έπαψες να το ικανοποιείς σε πέταξα απ’ την ζωή μου για να βρω άλλη ικανοποίηση.
Υπάρχουν και κάποιοι που συνάπτουν μια παράλληλη σχέση, χωρίς να το γνωρίζει ο νόμιμος σύντροφος τους και κάνουν τα πάντα για να μην το μάθει. Είναι άνθρωποι που δεν θέλουν να χωρίσουν, αλλά θέλουν να έχουν και μια δεύτερη σχέση την οποία δεν θεωρούν σοβαρή όμως δεν είναι διατεθειμένη να την αφήσουν. Είναι μια σχέση που λειτουργεί περισσότερο σαν διασκέδαση παρά σαν εκπλήρωση μιας ανάγκης, με πλεονεκτικό τρόπο. Ενώ δηλαδή η μοναξιά έχει καλυφτεί, τα συναισθήματα, η βιολογική ανάγκη, επιζητούν και μια δεύτερη η οποία λειτουργεί ως επιπλέον σεξουαλική ευχαρίστηση εις βάρος της άλλης και πάνω στην άλλη, γι’ αυτό και όταν αυτού του είδους οι άνθρωποι ερωτηθούν εάν είναι διατεθειμένοι να χωρίσουν, θα πουν: «όχι», γιατί ξέρουν ότι θα χάσουν όλα τα υπόλοιπα και θα μείνουν μόνο με το σεξουαλικό κομμάτι που τους προσφέρει η δεύτερη σχέση, το οποίο όμως δεν τους φτάνει για να ζήσουν. Χαρακτηριστική φράση: «Την γυναίκα μου την αγαπάω». Δεν την αγαπάει βέβαια, διαφορετικά δεν θα την κορόιδευε έχοντας παράλληλα με εκείνη μια δεύτερη σχέση, αλλά αυτό που εννοεί είναι ότι η νόμιμη γυναίκα μου είναι αυτή που με ικανοποιεί σε όλα τα επίπεδα της ζωής μου. Ψυχικά, συναισθηματικά, σε επίπεδο φροντίδας (και εκείνου και των παιδιών τους), απλά έχει φθαρεί (αλλά όχι καταργηθεί τελείως) το σεξουαλικό κομμάτι, το οποίο ψάχνει να ικανοποιήσει με την παράλληλη σχέση. Στην πραγματικότητα χρησιμοποιεί τον δεύτερο σύντροφο για να ικανοποιεί την σεξουαλική του επιθυμία, όταν ο πρώτος σύντροφος δεν επαρκεί.
Γιατί λοιπόν είναι λάθος να έχει δύο συντρόφους ταυτόχρονα; Ο Θεός μας έπλασε έτσι ώστε στην καρδιά μας να χωράει μόνο έναν που να έχει αυτήν την ιδιαίτερη θέση, που να μοιράζομαι τα πάντα. Δεν υπάρχει χώρος για δυο ιδιαίτερα πρόσωπα. Είμαι μοναδικός και μόνο έναν μπορώ να αγαπήσω με μοναδικό τρόπο. Μόνο σε έναν μπορώ να δώσω τον εαυτό μου με ολοκληρωτικό τρόπο και μόνο με έναν μπορώ να μοιραστώ το ταξίδι της ζωής. Μόνο με έναν μπορώ να έχω αυτή την μοναδική σχέση που αν μοιραστώ τον εαυτό μου με δύο παύει να είναι μοναδική και ξεπέφτει σε ένα ζωώδες επίπεδο. Αυτό φαίνεται κι απ’ το ότι αν η νόμιμη γυναίκα μάθαινε την δεύτερη σχέση θα τον χώριζε. Γιατί θα ένιωθε ότι χάνει αυτήν την ιδιαίτερη θέση και αξία. Ότι δεν είναι πλέον μοναδική αλλά χρησιμοποιείτε για να καλύπτει μια γκάμα αναγκών. Αλλά και η δεύτερη σχέση σύντομα θα απαιτούσε απ’ τον άντρα να χωρίσει απ’ την σύζυγο του και να έχει μόνο εκείνη, όπως συμβαίνει συνήθως.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η πράξη της ένωσης με έναν άλλον άνθρωπο είναι τόσο σοβαρή, έχει τέτοια αξία, που φτάνει στο σημείο να ισοδυναμεί με μια καινούργια ύπαρξη. Και ότι κάθε νόμος δεν δόθηκε για χάρη του ίδιου του νόμου από έναν παράξενο Θεό, αλλά για να κάνει καλύτερη την ζωή μας, να προστατεύσει τον άλλο άνθρωπο και να μας διδάξει πράγματα που ξεπερνούν την διαμονή μας σε αυτήν την γη. Και η πιστότητα είναι μια αρετή που φέρνει ευλογία σε αυτήν την ζωή και έχει μεγάλη μισθαποδοσία απ’ Αυτόν που είναι αιώνια πιστός σε εμάς, δεσμευμένος να μας αγαπά μέχρι το τέλος.
