γράφει η Αυγή Νούσιγκα
Λεία και Ραχήλ.
Η τραγική ιστορία δύο αδελφών που παντρεύτηκαν τον ίδιο άνδρα.
(Μπορείς να την διαβάσεις στην Αγία Γραφή, στην Παλαιά Διαθήκη, στο βιβλίο της Γένεσης κεφάλαια 29 – 35).
Η Λεία (η αδελφή της όμορφης Ραχήλ που εξαρχής ήθελε ο Ιακώβ) ήταν μια γυναίκα που δεν αγαπήθηκε ποτέ πραγματικά από τον άντρα της. Δεν αγαπήθηκε όπως έχει ανάγκη να αγαπηθεί μια γυναίκα από τον άντρα της. Σε μια εποχή που ο άντρας και τα παιδιά μιας γυναίκας ήταν ό,τι πολυτιμότερο είχε.
Η Λεία ήταν πίστη. Αλλά δυστυχισμένη.
Ήξερε από την αρχή σε τί γάμο οδηγήθηκε. Ήξερε πως ο Ιακώβ ήθελε την αδελφή της…όχι εκείνη! Φοβόταν για την αντίδραση του άντρα της όταν θα διαπίστωνε την απάτη. Ήταν έθιμο της εποχής όμως πού ο πεθερός του σκόπιμα απέκρυψε από τον Ιακώβ. Ένα έθιμο σύμφωνα με το οποίο η μεγαλύτερη κόρη έπρεπε να παντρευτεί πρώτη.
Η Λεία ήταν έρμαιο των καταστάσεων, στην προκειμένη, των εθιμοτυπικών. Ο Θεός όμως δεν έμεινε αδιάφορος και αμέτοχος μέσα σε αυτές τις καταστάσεις που βίωνε η Λεία. Ήξερε πώς αισθανόταν και μέσα σε έναν άχαρο και άδικο γάμο μέσα στον οποίο την παγίδεψαν οι άνθρωποι, την ευλόγησε με 6 γιούς και μια κόρη. (ΓΕΝ 29:31)
Ο Θεός ανήγγειλε τους λόγους Του προς τον Ιακώβ και τα διατάγματα Του και τις κρίσεις Του στον Ισραήλ. (ΨΑΛ 147:19). Κρίσεις και διατάγματα τα οποία όταν ο λαός εκτελούσε θα ήταν για να ζει (ΙΕΖ 20:13). Να ζει…σαν άνθρωπος και όχι σαν βάρβαρος και απολίτιστος όπως οι σύγχρονοι του.
Παρόλο που ήξερε από πριν πως θα σταθεί λαός παραβάτης και θα φερθεί άπιστα (ΗΣ 48:8). Παρόλο που γνώριζε πώς ο λαός αυτός θα αποτύγχανε πολύ γρήγορα στο να φανεί εκτελεστής ακόμα και στις βασικές εντολές Του όπως αυτής της αποχής από τα είδωλα (ΕΞ 32:8).
Παρ’ όλα αυτά ο Θεός στάθηκε πιστός ως προς τους λόγους Του στον Ισραήλ. Εκτελέσθηκαν όλοι!! (ΙΗΣ 21:45) …μέσα στα πλαίσια της μακροθυμίας και της ανοχής Του.
Μέσα στα ίδια αυτά πλαίσια, ο Θεός ανέχτηκε και την πολυγαμία η οποία τότε σαφώς εξυπηρετούσε κάποιους σκοπούς. Αποτέλεσε μια από τις αιτίες της νόμιμης και ταυτόχρονα γρήγορης πληθυσμιακής αύξησης του λαού. Η αριθμητική υπεροχή των Εβραίων θα εξασφάλιζε την επιβίωση αυτού του αρχαίου λαού, μέχρι την άφιξη του Μεσσία.
Η πολυγαμία στην Π. Διαθήκη λειτουργούσε επίσης σαν ένα νόμιμο προστατευτικό μέσο για τις γυναίκες προσφέροντας τους ένα σπιτικό και την προστασία ενός άντρα (του νόμιμου) σε εποχές βάρβαρες, ανήθικες και θανάσιμα επικίνδυνες για μια γυναίκα.
Την ίδια στιγμή όχι απλά απαγόρευε την κακομεταχείριση της εντός του γάμου, αλλά και απαιτούσε από τον άντρα της να φροντίζει για τον ρουχισμό για την τροφή και την προστασία της. (ΕΞ 21:10,11 & ΔΕΥΤ 21:15-17).
Ο Θεός δεν όρισε τα πράγματα εξαρχής έτσι.
Όταν ο Θεός επέλεξε να τερματίσει αυτή την πρακτική με το κήρυγμα του Υιού Του Ιησού Χριστού, επανάφερε τα αρχικά στάνταρ του γάμου και τα δίδαξε στους μαθητές Του όταν αυτοί εξέφρασαν την απορία σχετικά μ’ αυτό (ΜΑΡΚ 10:8 & ΜΑΤΘ 19:4-6).
Ο Μωσαϊκός Νόμος ήταν δοσμένος από το Θεό στον Μωυσή (από εκεί και μετά φυσικά αναγνωρίζεται και επίσημα ο Ιουδαϊσμός σαν θρησκεία…πιο πριν ο Ισραήλ δεν είχε κάποιο γραπτό καταστατικό σαν Νόμο) και ήταν δίκαιος προς όλες τις ομάδες…άντρες, γυναίκες, χήρες και παιδιά.
Μέσα στο πέρασμα του χρόνου όμως και μέσα από τις προσμείξεις που είχε δεχθεί από λαούς με τους οποίους ο Ισραήλ συγκατοίκησε κατά παράβαση των λόγων του Θεού….είχε αλλοιωθεί ιδεολογικά και είχε κοπτοραπτεί από τους ίδιους τους ιερείς σε τέτοιο βαθμό που έφτασε τον Ιησού στο σημείο να πει στους Φαρισαίους το εξής γνωστό: «Βάζετε δυσβάσταχτα βάρη στους ώμους των ανθρώπων χωρίς να τους βοηθάτε όμως στο ελάχιστο» (ΜΑΤΘ 23:4)
Ο Μωσαϊκός Νόμος δεν είχε αυτά τα χαρακτηριστικά. Δεν ήταν άδικος. Αυτά τα χαρακτηριστικά είχαν όσοι τον μεταχειρίστηκαν κατά το δοκούν.
Με απλά λόγια ο Μωσαϊκός Νόμος όπως δόθηκε ήταν μια χαρά για την εποχή του. Πέρα από μορφωτικός, διδακτικός και προστατευτικός για τον Ισραήλ, ήταν και σκιά των μελλόντων. (ΕΒ 8:5 και 10:1).
Στα γηρατειά του ο Ιακώβ παραδέχτηκε ότι η ζωή του – συμπεριλαμβανομένης και της οικογενειακής του κατάστασης – ήταν οδυνηρή (ΓΕΝ 47:9). Μεταξύ άλλων έχασε την γυναίκα που αγάπησε, πολύ νωρίς.
Αναμφίβολα η ζωή ήταν επίσης οδυνηρή και για την Ραχήλ που έφερε το όνειδος της στειρότητας μέχρι την γέννηση του πρώτου και δεύτερου παιδιού της κατά την διάρκεια της οποίας έχασε και πρόωρα τη ζωή της.
Οι ζωές και των τριών, τονίζουν τις θλιβερές συνέπειες της πολυγαμίας και των διατεταγμένων της εποχής και καταδεικνύεται γιατί ο Θεός όρισε απαρχής μια γυναίκα για έναν άντρα. (Α΄ ΤΙΜ 3:2, 12).
Δημιουργείται ζήλια και πόνος όταν ο άντρας και η γυναίκα δεν περιορίζονται στον γαμήλιο σύντροφο τους. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Θεός δεν ανέχεται την πορνεία και την μοιχεία. ( Α΄ΚΟΡ 6:18 & ΕΒ 13:4).
Γιατί προκαλούν πόνο!
Και προκαλούν πόνο ο οποίος πολλές φορές επεκτείνεται σε όσους ανθρώπους εμπλέκονται. Είναι συνήθως μια εγωιστική συμπεριφορά, απαξιωτική προς τα συναισθήματα των δικών μας ανθρώπων!
Η Λεία και η Ραχήλ επιθυμούσαν η καθεμία αυτό που δεν είχε η άλλη. Η Λεία την αγάπη που έδειχνε ο Ιακώβ στην Ραχήλ. Η Ραχήλ την γονιμότητα της Λείας. Και επιπλέον αν τις ρωτούσατε θα σας απαντούσαν πως το ιδανικό θα ήταν να μην έπρεπε να μοιράζονται τον άντρα τους με καμία!
Και οι δύο υπήρξαν δυστυχισμένες.
Και οι δύο γυναίκες είχαν αδυναμίες και έκαναν λάθη.
Μέσω εκείνων των γυναικών όμως, ο Θεός άρχισε να εκπληρώνει την υπόσχεση που είχε δώσει στον Αβραάμ. ( ΓΕΝ 26:4 )
Από τους 12 γιούς του Ιακώβ προήλθε το Ισραηλιτικό Έθνος.
Δικαιολογημένα λοιπόν η Ραχήλ και η Λεία μνημονεύονται στην Βίβλο πως «οικοδόμησαν τον οίκο Ισραήλ» (ΡΟΥΘ 4:11). Όπως και να έχουν τα πράγματα όμως και εκεί που θα καταλήξω στην ουσία, είναι πως ο Θεός συνέχισε – και συνεχίζει ακόμα – να επιτελεί το σκοπό Του και το έργο Του, χρησιμοποιώντας ατελείς αλλά πιστούς ανθρώπους, άντρες και γυναίκες.
Ανθρώπους πιστούς αλλά συχνά αδύναμους φαινομενικά, να διαχειριστούν ακόμα και δύσκολες καταστάσεις της ζωή τους. Συνεχίζουν όμως δια πίστεως να μένουν σε όσα γνωρίζουν πως ο Θεός θέλει από αυτούς – αυτό έκαναν και η Ραχήλ και η Λεία και ο Ιακώβ- χωρίς τις περισσότερες φορές να γνωρίζουν τί ακριβώς ο Θεός εργάζεται.
Είναι μια ζωή δια πίστεως όχι όμως όπως την έπλασε το μυαλό σου ή οι άνθρωποι. Αλλά όπως ο Θεός την έφτιαξε να είναι…για σένα ΚΑΙ για τους γύρω σου.
