Ίσως σου έχει τύχει να γνωρίσεις έναν άνθρωπο του Θεού ιδιαίτερα χαρισματικό. Έναν άνθρωπο που μπορείς χωρίς ενδοιασμό να πεις, ότι μέσα από το στόμα αυτού μιλάει ο Θεός και μεταφέρει το θέλημα Του. Ίσως ένας τέτοιος άνθρωπος έχει γίνει αντικείμενο θαυμάσου για την δική σου προσωπική ζωή και πρότυπο για να του μοιάσεις. Αυτό δεν είναι λάθος, αν η παρουσία του και η προσωπικότητα του, δεν επισκιάζει το πρόσωπο του Ιησού Χριστού στην δική σου προσωπική ζωή. Αν δεν έχει λάβει στην ψυχή σου μεγαλύτερη θέση απ’ αυτήν που έχει και θα πρέπει να έχει ο Ιησούς Χριστός ο Σωτήρας σου, γιατί κανείς δεν σε αγάπησε με τέτοιο τρόπο ώστε να δώσει το αίμα Του για χάρη σου. Γι’ αυτό δεν πρέπει κάποιος δούλος Του και σύνδουλος σου, να λαμβάνει την θέση που δικαιωματικά ανήκει σε Αυτόν και Αυτόν μόνο.
Πως μπορείς όμως να είσαι βέβαιος ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει; Όταν ένας δεύτερος άνθρωπος του Θεού, που δεν ανήκει στον δικό σου χώρο, δόγμα, απόχρωση, σου μιλάει τον λόγο του Θεού, με τελείως διαφορετικό τρόπο από αυτόν που έχεις συνηθίσει κι εσύ μπορείς να τον δεχτείς. Μπορείς να αναγνωρίσεις ότι κι αυτός είναι απ’ τον Θεό, ακόμα κι αν δεν μοιάζει με τον αγαπημένο σου εργάτη, που έχεις συνηθίσει και μεταφέρει τον Θεό με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο, που όμως είναι κι αυτός απ’ τον Θεό. Τότε είσαι σε θέση να αναγνωρίσεις κάθε άνθρωπο του Θεού και κάθε έναν που μεταφέρει κάτι απ’ το χρίσμα του Αγίου Πνεύματος και απ’ το Πρόσωπο του Θεού. Τότε δείχνεις ότι πράγματι δεν έχεις πέσει στην παγίδα της προσωπολατρίας κάποιου ανθρώπου (ακόμη κι αν αυτός είναι του Θεού), αλλά εκζητάς το Πρόσωπο του Κυρίου όπου Αυτό βρίσκεται και όπου Αυτό δύναται να εβρεθεί. Τότε δείχνεις ότι το πιο σημαντικό για σένα είναι ο Κύριος και όχι κάποιος εργάτης Του ή κάποιος σύνδουλος σου, γιατί στην τελική όλοι κατά μέρος γνωρίζουμε και κατά μέρος προφητεύουμε. Τότε δείχνεις ότι το πιο σημαντικό πρόσωπο για σένα, είναι ο ίδιος ο Χριστός και αυτό είναι κάτι που τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ότι κι αν συμβεί.
Διότι αν μπορείς να δεχτείς άλλον έναν άνθρωπο του Θεού εκτός απ’ τον ποιμένα σου, αγαπημένο εργάτη, ηγέτη κ.τ.λ. τότε μπορείς να τους δεχτείς όλους και μέσα στο όλον του Θεού να βρεις και τον εαυτό σου. Εάν όμως δεν μπορείς να δεχτείς κανέναν άλλο εκτός απ’ αυτόν, τότε δείχνεις το πρόβλημα σου, τον εγκλωβισμό σου και ότι κι εσύ ο ίδιος είσαι εγκλωβισμένος στο να παριστάνεις κάτι που δεν είσαι και κάτι που δεν πρόκειται να γίνεις ποτέ!
