ΣΑΓΗΝΗ: Αρχικά σήμαινε μεγάλο αλιευτικό δίχτυ. Συναντάται στα χρόνια του Ομήρου με χρηστική αξία για τους ψαράδες. Στόχος τους, ασφαλώς, ήταν να φορτωθεί το δίχτυ με πολλά ψάρια, να είναι πλήρες, να ικανοποιήσει τις προσδοκίες τους.
Η ΣΑΓΗΝΗ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑ: Το ρήμα σαγηνεύω, ως παράγωγο, αν και αρχικά σήμαινε «πιάνω ψάρια με δίχτυ», μεταφορικά σημαίνει παγιδεύω, συλλαμβάνω.
Ο Λουκιανός αναφέρει ότι οι σοφιστές σαγήνευαν τους νέους, γεγονός που υποδηλώνει αφενός την καταλυτική επιρροή που ασκούσαν στις ιδέες, τη νοοτροπία, την ψυχοσύνθεση τους, αφετέρου τις κατηγορίες που δέχθηκαν για τη διαφθορά τους. Ας αναλογιστούμε τι είδους έλεγχο ασκεί ένας σαγηνευτής φιδιών, ένας θηριοδαμαστής λιονταριών, ένας μάγος που εμφανίζει ή εξαφανίζει, ανθρώπους, ένας καλλιτέχνης-ίνδαλμα, ένας πολιτικός, ως χαρισματικός ηγέτης!
Η σαγήνευση προσελκύει, γοητεύει συναρπάζει, καθοδηγεί αλλά και καθηλώνει, αποπλανά, ποδηγετεί, αγκιστρώνει. Όταν υπάρχουν δίχτυα, η ελευθερία κλυδωνίζεται, αμφισβητείται, εκτός εάν κάποιος νομίζει ότι προστατεύεται, σώζεται μέσα σ’ αυτά, κατανικώντας έτσι την ανασφάλειά του.
ΣΑΓΗΝΕΥΤΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ: Η γυναίκα που περιποιείται με τέτοιο τρόπο τον εαυτό της ώστε όσοι την βλέπουν να αισθάνονται μια ακατανίκητη έλξη για αυτή, όπου να μην μπορούν με τίποτα να της αντισταθούν. Σαν να πιάνονται σε δίχτυα, αδυνατώντας πλέον να βγουν έξω απ’ αυτά.
ΣΑΓΗΝΕΥΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ: Η εκκλησία που χρησιμοποιεί κάποιας μορφής γοητεία για να πιάσει «ψάρια στα δίχτυα της», δηλαδή ανθρώπινες ψυχές οι οποίες θα γίνουν τα μέλη του ακροατηρίου της. Η γοητεία μπορεί να περιλαμβάνει μοντέρνα διακόσμηση, δυνατή μουσική, φώτα και μια λειτουργία που μοιάζει με το πρόγραμμα μιας συναυλίας.
Κάποιοι μπορούν να το αντιλαμβάνονται όλο αυτό ως κάτι καλό, γιατί όπως λένε με αυτό τον τρόπο ελκύουν ανθρώπους στον Χριστό. Είναι όμως πράγματι έτσι; Πολλοί πιστοί δεν έχουν την ίδια άποψη.
Ας δούμε την γνώμη του ποιμένα της αποστολικής διακονίας Shalom Γιώργου Μαρκάκη.
«Κανείς δεν έρχεται στον Χριστό εξαιτίας μια θρησκευτικής παράστασης. Γιατί η παράσταση δεν σε φέρνει σε μετάνοια. Δεν σε κάνει να ταπεινώσεις το «εγώ» σου. Η παράσταση σου ανεβάζει τον ψυχισμό σου και τον ενθουσιασμό σου. Σε κάνει να χειροκροτάς, να γελάς, να κλαις αλλά δεν συντρίβεται η καρδιά σου. Στην παράσταση υπάρχει πολύς κόσμος, πολλή βαβούρα, πολλά πράγματα που γίνονται.. Δεν έρχεται όμως έτσι ο έλεγχος περί αμαρτίας στην καρδιά ώστε το «σκάνδαλο του σταυρού» να τρυπήσει την καρδιά, να έρθει βαθιά συντριβή και να παραδώσει κάποιος τον εαυτό του στον Χριστό. Αν υπάρχουν άνθρωποι που εξαιτίας μιας οργανωμένης θρησκευτικής παράστασης στράφηκαν στον Χριστό, πρέπει να είναι η χάρη του Κυρίου αλλά όχι η παράσταση».
ΠΛΑΣΤΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
Επιπλέον πολλοί από αυτούς που υπό την έντονη μουσική σηκώθηκαν μπροστά για προσευχή δεν αναγεννήθηκαν πραγματικά, γιατί ήταν τα συναισθήματα που αγγίχτηκαν την στιγμή εκείνη και όχι το Πνεύμα του Θεού που χάρισε μετάνοια, η οποία φανερώνεται απ’ την βαθιά αποστροφή που έχει κάποιος ύστερα για την αμαρτία.
Το ότι δεν υπάρχει αναγέννηση φαίνεται απ’ την ζωή τους που εξακολουθεί να είναι ίδια ύστερα απ’ την «εμπειρία». Η μόνη διαφορά είναι η απόκτηση της ψευδαίσθησης της σωτηρίας, (όπου αυτό περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα), μέσα απ’ την πίστη στα συναισθήματα που βίωσε κάποτε και στο πως ένιωσε «ένα βράδυ». Ο άνθρωπος αυτός δεν έχει καταλάβει το ευαγγέλιο, το κόστος του να είσαι του Χριστού και ποιος είναι πραγματικά ο δρόμος του Κυρίου.
Οτιδήποτε σε τραβάει και σε γεμίζει από τον φυσικό κόσμο, σου στερεί την δυνατότητα να δεις τι γίνεται μέσα στην καρδιά σου για να έχεις την ευκαιρία να καθαριστείς.
Είναι πολύ εύκολο να μπερδέψεις τον ψυχισμό με το πνεύμα. Επειδή υπάρχει ο ενθουσιασμός νομίζουμε ότι υπάρχει η Παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Σε κάποιες περιπτώσεις φτάνουμε και στον πνευματισμό όπου τα πνεύματα που ενεργούν είναι άλλα.
Κατ’ επέκταση όσοι έχουν κάνει την εκκλησία θέατρο και το ντύνουν ότι είναι δήθεν για να σωθούν ψυχές κοροϊδεύουν τον εαυτό τους. Είναι υποχείρια δαιμονίων που έχουν στόχο να καταστρέψουν την εκκλησία εκ των έσω.
Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΘΕΛΟΥΜΕ
Ο σκοπός της εκκλησίας είναι να σταυρώσουμε την σάρκα μαζί με τις επιθυμίες της και να πεθάνουμε εμείς για να ζει μέσα μας ο Χριστός. Το «σκάνδαλο του σταυρού» να επικρατήσει πρώτα στην δική μας ζωή και έπειτα μέσα απ’ την ζωή μας να γίνει γνωστό σε όλους τους άλλους, ώστε να τους σπρώξει σε μια απόφαση. «Είμαι υπέρ ή κατά. Ταπεινώνω τον εαυτό μου ή εναντιώνομαι». Το «σκάνδαλο του σταυρού» δεν ανέχεται χλιαρούς που λένε: «ε.. εντάξει δέχομαι κάποια αλλά όχι όλα, πιστεύω αυτά που θέλω εγώ».
Εμείς έχουμε κάνει μια εκκλησία που όλα περνάνε. Έχει χαθεί η σύγκρουση με την αμαρτία, η σύγκρουση ανάμεσα στο φως με το σκοτάδι, γιατί την χρηστοήθεια, την θεοσέβεια, τον έλεγχο περί αμαρτίας και το κήρυγμα του ευαγγελίου τα έχουμε αντικαταστήσει με ουμανιστικά κηρύγματα, με κούφιες συναισθηματικές διακηρύξεις για το ποιος είναι ο Θεός και ρομαντικά λόγια περί του Θεού.
Έχουμε αντικαταστήσει την μαθήτευση των πιστών με μια πλατφόρμα όπου υπάρχει δυνατή μουσική, φώτα, επαγγελματική παρουσίαση ενός εκκλησιαστικού χολιγουντιανού show και ο κήρυκας είναι ένας ήρωας του Χόλιγουντ που βγαίνει για να δοξαστεί και να κάνει μια παρουσίαση για να ενθουσιάσει το κοινό.
Έχοντας ταυτόχρονα πλήρη αποστασιοποίηση από το άγνωστο ακροατήριο που παρακολουθεί. Και βέβαια η πρόθεση του είναι να αρέσει, να αντλήσει χειροκρότημα. Δεν είναι να οδηγήσει τους ανθρώπους στην σταύρωση της σάρκας, στην μετάνοια για την αμαρτία, γιατί αν το κάνει αυτό θα φύγουν οι άνθρωποι, δεν θα έχει ακροατήριο, δεν θα υπάρχει πια πλατφόρμα, ούτε show.
Είναι μια δυσάρεστη πραγματικότητα ότι πίσω από ένα τέτοιο παρουσιαστικό εργάζονται δαιμόνια που στην Αγία Γραφή έχουν το όνομα Αστάρτη.
ΑΣΤΑΡΤΗ Ή ΑΣΕΡΑ: Ο δαίμονας που στον κόσμο ευθύνεται για τον αισθησιασμό και την λαγνεία. Στην εκκλησία πουλάει ακατάπαυστα ρομαντικές θεολογίες για τον Θεό, σου υπερτονίζει την πλευρά της καλοσύνης Του, για να σε οδηγήσει σε ένα σημείο όπου να μην μπορείς να έχεις σαφή διάκριση ανάμεσα στο καλό και στο κακό, ανάμεσα στο θέλημα του Θεού και στην αμαρτία, στην γνήσια ευσέβεια και την ειδωλολατρεία.
Και τι είναι αυτό που κάνει: Μέσα απ’ την διδασκαλία της υπέρ – χάρης, μέσα από ένα φτηνό ευαγγέλιο που δεν έχει προϋποθέσεις, που δεν μιλάει για σταύρωση της σάρκας, μέσα από τις (πάντοτε) θετικές διακηρύξεις με την όμορφη μουσική υπόκρουση ΣΕ ΚΟΛΑΚΕΥΕΙ! Σε θέτει ως επίκεντρο. Σου λέει ότι είσαι ο πιο σημαντικός. Σου περνάει την υπόνοια ότι «τώρα που κατάλαβες πόσο καλός είναι ο Θεός όλα επιτρέπονται. Ότι ο Θεός δεν έχει κανένα πρόβλημα με την ζωή σου όποια κι αν είναι αυτή. Πως ότι κι αν κάνεις ο Θεός είναι μαζί σου και θα σε ανταμείψει». Ενώ η Γραφή λέει: «και θα δώσω στον καθένα σύμφωνα με τα έργα σας». (ΑΠΟΚ 2:23).
Το πνεύμα αυτό φέρνει μια τέτοια αλλοίωση της εικόνας του Θεού που όταν ακούς για Αυτό που Είναι πραγματικά, αδυνατείς να το δεχτείς και το αρνείσαι με όλη την δύναμη της ψυχής σου.
Ο τελικός σκοπός είναι να σε πάρει μαζί του στην απώλεια.
Ακόμη πιο λυπηρό είναι το γεγονός ότι ενώ ο Θεός «προσπαθεί» να διδάξει όλους αυτούς που έχουν εμπλακεί μαζί της, εκείνοι δεν θέλουν να διδαχθούν. Και εδώ υπάρχει ένα ερώτημα: «Γιατί το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να τους οδηγήσει σε όλη την αλήθεια; Γιατί δεν μπορεί να τους οδηγήσει σε μετάνοια;» Γιατί έχει χαθεί η κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα. Γιατί έχει αντικατασταθεί με ψυχικά και σαρκικά πράγματα. Γιατί όλο αυτό τον αισθησιασμό και τον ψυχισμό πίσω απ’ τον οποίο είναι η Ασέρα τον έχουν ονομάσει «Άγιο Πνεύμα». Γιατί έχει προκριθεί αυτή η ρομαντική εκδοχή του Θεού, όπου ύστερα δεν θέλουν να ακούσουν και να δεχθούν τίποτα πέρα από αυτό.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Μια μεριά της εκκλησίας έχει συμμαχήσει με τον Βαάλ. Είναι εκείνη που έχει βάλει αυστηρούς νόμους που δίνουν έμφαση στην δύναμη της σάρκας. Η άλλη μεριά έχει συμμαχήσει με την Αστάρτη που σε αντίθεση με το προηγούμενο πνεύμα φέρνει ελευθεριότητα, (η οποία ονομάζεται ελευθερία Εν Χριστώ) ψυχισμό και χλιδή που στο τέλος οδηγεί στην άφεση της σάρκας, χωρίς έλεγχο. Αυτές οι δυο μορφές ειδώλων έχουν αντικαταστήσει μέσα στο νου και στις καρδιές τον Ζωντανό και Αληθινό Θεό. Η Βαβυλώνα έχει κυριαρχήσει στην εκκλησία.
Είναι εύκολο να στήσεις έναν άμβωνα και να παίζεις μουσική όπου όταν αυτό είναι επιτυχημένο, κι άλλοι να θέλουν να το μιμηθούν και να αναπαράγουν αυτό το μοντέλο, προσποιούμενοι την ευσέβεια αλλά ο στόχος από πίσω είναι η ικανοποίηση του “εγώ” τους.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΠΙΚΟ ΑΛΛΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ
Σε μεγαλύτερο ή σε μικρότερο βαθμό η εκκλησία σε όλο τον πλανήτη ακολουθεί αυτό το μοντέλο, όπου ο στόχος των ηγετών είναι να γεμίσουν τις εκκλησίες τους και όχι να δουν ανθρώπους που να μορφώνεται ο Χριστός μέσα τους. Αν προσπαθήσεις να το συζητήσεις σου λένε: «είναι για να σωθούν άνθρωποι». Αδυνατούν να καταλάβουν ότι οι άνθρωποι δεν σώζονται με το κήρυγμα μια χλιαρής σωτηρίας, με ένα soft ευαγγέλιο που δεν περνάει μέσα απ’ την απόλυτη μετάνοια και συντριβή, αλλά από διασκέδαση και από μια νοοτροπία «ο Θεός είναι αγάπη, όλα τα θέλει και όλα τα επιτρέπει, είναι καλός» κ.τ.λ.
Ο Κύριος θέλει να γυρίσουμε στην αληθινή μαθητεία και στην εκζήτηση του Προσώπου Του.
ΕΝΑΣ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ
Ο Κορωνοϊός έγινε για να γίνει ένας σεισμός στα λανθασμένα θεμέλια της εκκλησίας και να φύγει ο κόσμος από την πλατφόρμα και το show που το έχει ονομάσει εκκλησία αλλά δεν είναι. Μέσα από αυτόν ο Κύριος αλλάζει την εκκλησία, κατεβάζει την πλατφόρμα, κατεβάζει τον άμβωνα, φτιάχνει τοπικές οικογένειες.
Η αληθινή εκκλησία πρέπει να ξυπνήσει, να φύγει από την Βαβυλώνα, να βγει έξω και να διαχωριστεί.
Επειδή υπάρχουν και αυτοί που θέλουν την Αστάρτη, δεν τους ενδιαφέρει ο σταυρός, ούτε να μαθητεύσουν πραγματικά. Είναι απόλυτα ικανοποιημένοι να πάνε την Κυριακή και να απολαύσουν την παράσταση. Τους αρέσει. Δεν θέλουν περισσότερα. Θέλουν τον Χριστό τους έτσι όπως τον έχουν πλάσει. Αυτός είναι ο Χριστός που θέλουν. Δεν θέλουν τίποτα άλλο. Αν ο Χριστός είναι κάτι άλλο δεν τους ενδιαφέρει».
«Βγείτε έξω απ’ αυτή, ο λαός μου, και μη συγκοινωνήσετε στις αμαρτίες της, και μη πάρετε από τις πληγές της·» (ΑΠΟΚ 18:4).
JARROD COOPER: «ΓΙΑΤΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΑ ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΣΑΓΗΝΕΥΤΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»
ΜΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ
«Έχοντας κάνει για δεκαετίες «σαγηνευτική εκκλησία» είμαι στο σημείο να ομολογήσω ότι έχω τελειώσει με αυτή. Άλλος κανείς;
Μπορεί κάποιοι να έχουν καλεστεί να χτίσουν χρησιμοποιώντας αυτή την μέθοδο, αλλά αυτό που εγώ έχω καταλάβει είναι ότι δεν έχει πνευματικό βάθος.
Συνήθως ξεκινάει ως μια «lite» μορφή χριστιανισμού και συνεχίζει σε αυτό το πνεύμα, χωρίς να μπορεί να ξεφύγει απ’ αυτό.
Συχνά λείπει το προφητικό χρίσμα, η δύναμη, τα θαύματα και το ατόφιο ευαγγέλιο που είναι σκάνδαλο για πολλούς, όμως οδηγεί σε μετάνοια και παράδοση.
Η «σαγηνευτική εκκλησία» αδυνατεί να χτίσει βαθιές σχέσεις.
Η εκκλησία πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από μια «σαγηνευτική γυναίκα» που κάθεται σε τακτοποιημένες σειρές, που τραγουδά μοντέρνα λατρευτικά τραγούδια, που γνέφει στους αξιόλογους λόγους που ακούγονται απ’ τον άμβωνα, που σχολιάζει την εμπειρία της πλατφόρμας σαν να ήταν θεραπευτική ψυχαγωγία.
Χρειαζόμαστε ένα σπίτι, μια οικογένεια, μια ομάδα αδερφών, όχι ένα event με ακροατήριο και τους αγαπημένους celebrities ιεροκήρυκες.
Κανείς από εμάς δεν μπορεί να ανθίσει αν ουσιαστικά δεν ανήκει σε μια συντροφιά ανθρώπων που αγαπούν την περιπέτεια και που βρίσκονται σε μια αναζήτηση να γνωρίσουν τον Θεό σε βάθος. Μια παρέα που παραδίνονται με όλη τους την καρδιά, στον βαθμό του προσωπικού πόνου και που ζουν με ένα σκοπό που ξεπερνάει κατά πολύ τους εαυτούς τους, να αγγίξουν τον κόσμο για τον Χριστό!
Ναι, έχω τελειώσει με την εκκλησία τύπου «φώτα, κάμερα, πάμε», που μοιάζει με συναυλία. Είναι ώρα να σηκωθεί το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ.
Εσύ;»
ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
από την Ελένη Γερασιμάτου
Κύριε συγχώρεσε μας για κάθε προσωπική φιλοδοξία, για κάθε έργο ή πράξη που έχουμε κάνει σαν εκκλησία και ήταν εγωκεντρικό, ήταν για τον εαυτό μας, ήταν γιατί εμείς το θέλαμε έτσι, γιατί σε εμάς άρεσε και θέλαμε να αρέσουμε. Δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτα αν δεν είναι για την δική Σου δόξα. Προσεύχομαι για όλη την εκκλησία να έρθει φόβος στις καρδιές μας, να μην μας είναι άνετο να κάνουμε οτιδήποτε που δεν έχει Εσένα στο κέντρο, που δεν φέρνει δόξα σε Σένα. Βοήθησε μας Κύριε, βοήθησε την εκκλησία Σου. Θέλουμε να είμαστε μια καθαρή και όμορφη νύφη. Θέλουμε τα λόγια του στόματος μας και οι πράξεις μας να είναι ευάρεστα σε Σένα. Θέλουμε αυτό το νέο που Εσύ προετοιμάζεις Κύριε, ιδιαίτερα για την εκκλησία σου στην Ελλάδα. Ευλογούμε το δικό σου Όνομα. Εσύ είσαι Ικανός. Σε ευχαριστούμε για το Πνεύμα σου το Άγιο που μας οδηγεί σε όλη την αλήθεια. Στο Όνομα του Ιησού Χριστού.
