Ξέρω τα έργα σου· δες, έβαλα μπροστά σου μια ανοιγμένη θύρα, και κανένας δεν μπορεί να την κλείσει· επειδή, έχεις μικρή δύναμη, και φύλαξες τον λόγο μου, και δεν αρνήθηκες το όνομά μου. Πρόσεξε, θα κάνω αυτούς από τη συναγωγή τού σατανά, που λένε τον εαυτό τους ότι είναι Ιουδαίοι, και δεν είναι, αλλά ψεύδονται· δες, θα τους κάνω να ‘ρθουν και να προσκυνήσουν μπροστά στα πόδια σου, και να γνωρίσουν ότι εγώ σε αγάπησα (ΑΠΟΚ 3:8-9).
Εισαγωγικά να πούμε ότι οι εκκλησίες στο βιβλίο της Αποκάλυψης στις οποίες απευθύνεται ο Κύριος, δεν είναι μόνο τοπικές συνάξεις πιστών της εποχής εκείνης, αλλά αντιπροσωπεύουν εφτά διαχρονικά ρεύματα συγκεκριμένων προσεγγίσεων πάνω στην πνευματική ζωή, εφτά τύπους πιστών, όπου μόνο ένα από αυτά είναι εκείνο που έχει δώσει ο Κύριος για να Τον λατρεύουμε. Είναι αυτό της ανοιχτής θύρας από τον ουρανό που αναφέρει ο Μέγας Ποιμένας των προβάτων στην Φιλαδέλφεια. Χωρίς ανοιχτή θύρα δεν μπορείς να έχεις αληθινά πνευματική ζωή που να ευαρεστεί τον Πατέρα και γι’ αυτό κάθε άλλη προσέγγιση καταλήγει σε επίπληξη απ’ την μεριά του Κυρίου και με κάποιο τρόπο σε έλεγχο προς διόρθωση.
Την εκκλησία της Φιλαδέλφειας σήμερα δεν θα την βρεις στο πρόσωπο ενός εκκλησιαστικού κτιρίου, κάποιου δόγματος ή ομάδας πιστών που συναθροίζονται κάπου. Αλλά είναι άνθρωποι διάσπαρτοι σε όλο το πρόσωπο της γης, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά πνεύματος που τους γνωρίζει ο Κύριος. Επίσης ο καθένας μας ίσως έχει περάσει από στάδια που αναφέρονται στις υπόλοιπες εκκλησίες ή τύπους πιστών, μέχρι να φτάσει στον τύπο του πιστού της Φιλαδέλφειας. Για να γνωρίσουμε τι τύπος είναι αυτός είναι καλό να κοιτάξουμε τον Δαβίδ. Δεν είναι τυχαίο που ο Κύριος τον αναφέρει πριν αρχίσει να μιλάει στην εκκλησία: Αυτά λέει ο άγιος, ο αληθινός, αυτός που έχει το κλειδί τού Δαβίδ· αυτός που ανοίγει, και κανένας δεν κλείνει· και κλείνει, και κανένας δεν ανοίγει (ΑΠΟΚ 3:7).
Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι τα παρακάτω:
Α) Είναι άνθρωποι που ο Κύριος έχει ανοίξει μπροστά τους μια ανοιγμένη θύρα: Είναι ακριβώς το αντίθετο από τους ανθρώπους της Λαοδίκειας. Σε εκείνους ο Κύριος χτυπάει να Του ανοίξουν. Εδώ η πόρτα είναι ήδη ανοιχτή απ’ την μεριά του Κυρίου κι εκείνοι έχουν ανταποκριθεί μπαίνοντας μέσα. Το σημείο αυτό θυμίζει τα λόγια του Ιησού στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο: Εγώ είμαι η θύρα· όποιος μπει μέσα διαμέσου εμού, θα σωθεί, και θα μπει μέσα, και θα βγει έξω, και θα βρει βοσκή (ΙΩΑΝ 10:9). Αυτό σημαίνει ότι οι πιστοί της Φιλαδέλφειας είναι άνθρωποι που έχουν άμεση κοινωνία με τον Ιησού, έχουν πρόσβαση στα δώματα Του και ακούνε την φωνή Του. Ο Ησαΐας κάποια στιγμή λέει το εξής: Ο Κύριος ο Θεός άνοιξε σε μένα ένα αυτί, και εγώ δεν απείθησα ούτε στράφηκα προς τα πίσω (ΗΣ 50:5). Το ίδιο και ο Δαβίδ: Θυσία και προσφορά δεν θέλησες· άνοιξες σε μένα αυτιά· ολοκαύτωμα και προσφορά για την αμαρτία δεν ζήτησες. Τότε είπα: Νάμαι, έρχομαι· στον τόμο τού βιβλίου είναι γραμμένο για μένα (ΨΑΛ 40:6-7). Το ανοιγμένο αυτί συμβολίζει την άμεση επικοινωνία με τον Κύριο. Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν ακούν την φωνή του Κυρίου μέσα τους δια Αγίου Πνεύματος, έχουν κοινωνία μαζί Του, τον γνωρίζουν με προσωπικό τρόπο και ζουν με πίστη.
Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι τέλειοι και το ξέρουν, γι’ αυτό είναι άγρυπνοι στο να στηρίζονται στον Κύριο, όπου Εκείνος είναι η δύναμη τους. Κάθε φορά που αμαρτάνουν παραδέχονται τα λάθη τους και επιστρέφουν στον Κύριο με μετάνοια ζητώντας το έλεος Του. Έχουν ταπεινή καρδιά και συντρίβονται εύκολα ενώπιων του Κυρίου σαν τον Δαβίδ. Έχουν μάθει να μην ζητούν την δόξα τους, αλλά την δόξα του Θεού. Γι’ αυτό μπορούμε ανεπιφύλακτα να πούμε ότι η εκκλησία της φιλαδέλφειας αποτελείται από σπασμένα σκεύη.
Β) Μικρή δύναμη. Εδώ η δύναμη δεν έχει να κάνει με πνευματική δύναμη, γιατί όλοι έχουμε το Άγιο Πνεύμα μέσα μας και αν ζούμε με Αυτόν μπορούμε να αντιστεκόμαστε στους πειρασμούς της σάρκας και του διαβόλου. Αυτό που θέλει να πει όμως είναι ότι αυτοί οι πιστοί δεν είναι άνθρωποι εξουσίας ή που κατέχουν κάποια υψηλή θέση μέσα στην εκκλησία. Είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι που συνήθως περνούν απαρατήρητοι. Ως γνωστόν οι άνθρωποι που δεν έχουν δύναμη κατά σάρκα, εύκολα μπορούν να παρασυρθούν από τις κυρίαρχες νόρμες, ρεύματα και να γίνουν υποχείρια κυριαρχικών ηγετών. Παρόλο όμως την θέση αδυναμίας που βρίσκονται, δεν υποκύπτουν σε ότι στην συνείδηση τους αντιβαίνει με αυτό που αισθάνονται ως αληθές ενώπιων του Κυρίου ακόμη κι αν η πλειοψηφία το ασπάζεται. Ακόμη κι αν πιέζονται, εξουθενώνονται, παραμερίζονται απ’ το υπόλοιπό σύνολο.
Ακόμη κι αν γίνονται αποσυνάγωγοι επειδή δεν συμφωνούν με αυτό που οι άνθρωποι της δύναμης μέσα στην εκκλησία έχουν επιλέξει να πρεσβεύουν. Αυτό δεν είναι κάτι που τους ενοχλεί σε μεγάλο βαθμό γιατί το κύριο μέλημα τους δεν είναι να φαίνονται στους ανθρώπους (και όταν λέμε ανθρώπους εννοούμε τους αδελφούς), αλλά να τους γνωρίζει ο Κύριος, καθώς Εκείνος είναι η τρυφή τους και ο χορτασμός της ευφροσύνης τους. Εάν έχουν Αυτόν δεν θέλουν τίποτα άλλο επάνω στη γη. Έχει γίνει η ανώτατη αξία και η αποκλειστική τους ευχαρίστηση, την οποία δεν θα αντάλλαζαν με τίποτα άλλο στον κόσμο.
Γ) Φύλαξες τον λόγο μου, και δεν αρνήθηκες το όνομά μου. Εξαιτίας της ανοιχτή θύρας έχουν την ικανότητα λόγω της συνεχής χρήσης να διακρίνουν το αληθινό από το ψεύτικο, το οποίο δεν φοβούνται να καταγγείλουν ότι κι αν τους κοστίσει. Είναι άνθρωποι που δεν συμπορεύονται με το σύστημα όταν διακρίνουν ότι δεν ενεργεί σύμφωνα με το 
θέλημα του Κυρίου, όση πίεση και αν ασκεί ή όσα ανταλλάγματα κι αν προσφέρει. Όπως είπαμε και πριν δεν συμφωνούν με κάτι μόνο και μόνο επειδή το υποστηρίζει η πλειοψηφία. Προτιμούν να απορριφθούν και να μείνουν μόνοι παρά να συμφωνήσουν με κάτι που θεωρούν λάθος ενώπιων του Κυρίου. Πρέπει λοιπόν να ξέρουμε ότι η φύλαξη του λόγου δεν αναφέρεται σε σχέση με τον κόσμο πρωταρχικά, αλλά σε σχέση με άλλα μέλη της εκκλησίας (που βρίσκονται κυρίως σε θέσεις ηγεσίας) τα οποία κηρύττουν ετεροδιδασκαλίες που γίνονται αποδεκτές από το σύνολο. Διότι ο πειρασμός που αντιμετωπίζουν λαμβάνει χώρα εντός των τειχών της σύναξης που βρίσκονται. Σε αυτό το καθεστώς τολμούν να διαφοροποιηθούν απ’ τους υπόλοιπους και να διακηρύξουν την αλήθεια ακόμη κι αν αυτή μοιάζει με ενοχλητική παραφωνία σε αυτό που έχει καθιερωθεί στις συνειδήσεις ως το αληθές. Το ίδιο ισχύει και για το «δεν αρνήθηκες το όνομά μου». Η ψευδοδιδασκαλία προέρχεται από μια διαστρέβλωση της εικόνας του Θεού. Εκείνοι αρνούνται πεισματικά να την δεχτούν γιατί ξέρουν πως δεν συμβαδίζει με αυτό που γνωρίζουν ότι πραγματικά είναι ο Κύριος.
Δεν θα μπορούσαν να παίρνουν αυτή την θέση, αν πρώτα δεν είχε καλλιεργηθεί μέσα τους το φρόνημα να μην βάζουν κανένα ηγέτη πάνω απ’ τον Ιησού. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουν αδελφούς με χαρίσματα από το Άγιο Πνεύμα και δέχονται μόνο τους εαυτούς τους, αλλά δεν αναγνωρίζουν άλλον για Κεφάλι τους πέραν του Ιησού. Ίσως γι’ αυτό φαίνονται στους άλλους σαν αντάρτες αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Απλά δεν δέχονται να κάτσει κάποιος άλλος στον θρόνο της καρδίας τους εκτός του Κυρίου, ούτε βάζουν κάποιον πιο πάνω από τον Κύριο. Ο λόγος Του και η οδηγία Του είναι πάντα προτεραιότητα.
Δ) Χαρακτηρίζονται από αγάπη για τους αδελφούς (φιλαδέλφεια). Σε αυτό τον τύπο πιστού ο Κύριος λέει «ξέρω τα έργα σου» χωρίς καμία υποσημείωση δίπλα. Αυτό δηλώνει ότι είναι ευχαριστημένος. Η ευχαρίστηση του Κυρίου δεν είναι στην ποσότητα των έργων αλλά στην ποιότητα, γιατί βλέπει ότι γίνονται με αγάπη στον ίδιο το Πρόσωπο του. (Ότι κάνατε σε έναν απ’ τους ελάχιστους σε μένα το κάνατε). Ο πιστός της φιλαδέλφειας έχει μάθει να βλέπει στο πρόσωπο του αδερφού και του πλησίον τον Χριστό. Δεν αξιολογεί με βάση του «ποιός είναι αυτός που έχει μπροστά του» αλλά υπακούει από καρδιάς στην εντολή του Κυρίου για αγάπη προς τον Θεό και προς τον συνάνθρωπο.
Αυτό δεν το κάνει για να κερδίσει κάτι ο ίδιος, αλλά για να αρέσει στον Κύριο του. Σιχαίνεται τις τιμές και επιδιώκει να κρύβεται παρά να φαίνεται, γιατί το κύριο μέλημα του είναι η επιδοκιμασία του Κυρίου και όχι των ανθρώπων.
Σε αυτό το πρότυπο πιστού καλούμαστε να μοιάσουμε και σ’ αυτό τον τύπο πιστού δίνεται και η υπόσχεση θα σε φυλάξω από την ώρα τού πειρασμού, που πρόκειται να ‘ρθει επάνω σε ολόκληρη την οικουμένη, για να δοκιμάσει αυτούς που κατοικούν επάνω στη γη. Τέλος είναι ο μόνος τύπος πιστού που δεν καλείτε να διορθώσει κάτι για να λάβει έπαινο, αλλά να διατηρήσει αυτό που ήδη έχει, (κράτα εκείνο που έχεις, για να μη λάβει κανένας το στεφάνι σου) να προσέξει να μην του κλέψει ο σατανάς με οποιοδήποτε τρόπο, γιατί το φρόνημα που έχει με τον καρπό του, (έργα αγάπης) φέρνει αυτόματα και το στεφάνι του Κυρίου.
Τέλος να πούμε ότι η ανοιγμένη θύρα, η υπόσχεση της φύλαξης από τον πειρασμό και το στεφάνι φαίνεται ότι έχει να κάνει με την αρπαγή και το βραβείο της συμβασιλείας μαζί με τον Χριστό.
