Είναι απαραίτητο να κάνουμε μια διάκριση μεταξύ των λέξεων σεξ, έρωτας και αγάπη γιατί πολύ συχνά τις συγχέουμε μεταξύ τους, με αποτέλεσμα άλλο να λέμε και άλλο να εννοούμε, άλλο να ακούγεται και άλλο να ισχύει στην πραγματικότητα. Πριν ξεκινήσουμε, είναι σημαντικό να πούμε ότι ο Θεός μας έφτιαξε πνεύμα, ψυχή και σώμα. Η αγάπη έχει να κάνει με το πνεύμα γιατί στη φύση της είναι πνευματική, ο έρωτας με την ψυχή γιατί έχει να κάνει με τα συναισθήματα, ενώ το σεξ με το σώμα γιατί σχετίζεται με την γενετήσια ορμή, που υπάρχει στον ανθρώπινο οργανισμό.
Σεξ: Οι ορμές που υπάρχουν στο σώμα κάθε ανθρώπου και οδηγούν στην σωματική ένωση.
Έρωτας: Τα συναισθήματα που υπάρχουν στην ψυχή του ανθρώπου και οδηγούν στην ψυχική ένωση.
Αγάπη: Η αρετή που υπάρχει στο Πνεύμα του Θεού και οδηγεί σε πράξεις προσφοράς, υπηρεσίας μέχρι το βαθμό της θυσίας. Επίσης, είναι η αρετή του να πράττω το αγαθό στον πλησίον μου ανεξάρτητα από τον τρόπο που αυτός μου συμπεριφέρεται. Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο Θεός είναι Πνεύμα. Διδάσκει ακόμα ότι ο Θεός είναι αγάπη. Άρα η αγάπη είναι κάτι πνευματικό που βρίσκεται στον Θεό, (σταγόνες της έχει ενσταλάξει και στη μάνα, που για να μεγαλώσει τα παιδιά της θυσιάζεται για αυτά) και χτίζεται, καλλιεργείται και στον άνθρωπο όταν είναι ενωμένος μαζί Του.
Ο Θεός εξαρχής, έφτιαξε τον άνθρωπο πνεύμα, ψυχή και σώμα. Του έδωσε πνεύμα όπως κι Εκείνος είναι Πνεύμα, ώστε αυτό να είναι το σημείο της ενότητάς τους, όπως δύο συγκοινωνούντα δοχεία. Ώστε ο άνθρωπος ενωμένος με τον Θεό να λαμβάνει από τον Πνεύμα Του, στο δικό του πνεύμα αγάπη, αυτή να πλημμυρίζει την ψυχή και να εκφράζεται μέσα από το σώμα. Έτσι, στη δημιουργία του Θεού, η αγάπη είναι το πρώτο και πάει μπροστά, μέσα σε αυτή κατοικεί ο έρωτας που ακολουθεί και τέλος, μέσα στον έρωτα το σεξ.
Όταν ο άνθρωπος πήρε την απόφαση να υπάρχει χώρια απ’ τον Θεό, ο διάβολος αναποδογύρισε τα πράγματα. Ο άνθρωπος έγινε σώμα και ψυχή, με νεκρό πνεύμα. Νεκρό γιατί χωρίστηκε από τον Θεό, που έπαψε να τον τροφοδοτεί με τη ζωή και την αγάπη Του, γιατί για τον Θεό θάνατος δε σημαίνει ανυπαρξία. Σημαίνει αποχωρισμός από Αυτόν που είναι η Ζωή και η πηγή κάθε ζωής. Και γι’αυτό είναι ανήμπορος να αγαπήσει, ανίκανος να μεταφέρει ζωή. Έγινε εγωιστής, φίλαυτος, έπαψε να κοιτάζει επάνω (στον Θεό) και δίπλα (στο συνάνθρωπο), αλλά στράφηκε να κοιτάζει προς τα μέσα, στον εαυτό του.
Έτσι, ο άνθρωπος καθώς είναι χωρισμένος από τον Θεό, αποκομμένος πνευματικά, δε μπορεί να αγαπήσει αληθινά, μπορεί μόνο να ερωτευτεί και να κάνει σεξ. Οι περισσότερες σχέσεις ξεκινούν από το σεξ (σου αρέσω, μου αρέσεις και πέφτουμε στο κρεβάτι), κάποιες από αυτές συνεχίζουν με συναισθήματα και καταλήγουν εκεί.
Ο Θεός είπε ότι για να μπουν τα πράγματα στη θέση τους, πρέπει και πάλι ο άνθρωπος να αποκτήσει πνευματική ζωή, δηλαδή να ενωθεί ξανά με το Δημιουργό Του. Κι αυτό έγινε δυνατό μέσω της αγάπης του Θεού που εκδηλώθηκε με τη σταυρική θυσία. Ο Θεός στην αμαρτία μας έκανε χάρη και τιμώρησε τον Υιό Του στη δική μας θέση. Ο Άγιος για τον αμαρτωλό, φορτώθηκε επάνω Του αυτό που προκάλεσε το χωρισμό του Θεού και του ανθρώπου και το αφαίρεσε από τη μέση. Ώστε όποιος πιστεύσει σε αυτό το έργο, δεχθεί αυτό το έργο, να οδηγηθεί στη συμφιλίωση με τον Θεό και στην επανένωση μαζί Του.
Η πίστη στο Χριστό φέρνει τον Θεό σε σένα και γίνεται Πατέρας σου, τη φύση του Θεού μέσα σου και γίνεσαι παιδί Του. Η αγάπη του Θεού προς εσένα είναι που γεννάει, που προκαλεί τη δική σου αγάπη προς τον Θεό και κατ’ επέκταση προς τον πλησίον. Τότε μπορείς να αγαπάς όπως κι Εκείνος το/τη σύντροφό σου, τους φίλους σου, τους γείτονές σου, ακόμα και τους εχθρούς. Όχι με μια ανθρώπινη αγάπη αλλά με τη δική Του αγάπη την οποία θα ανανεώνει σε σένα συνεχώς σα μια πηγή που αναβλύζει τρεχούμενο, γάργαρο νερό και δε στερεύει ποτέ!
“και καθένας που αγαπάει έχει γεννηθεί από τον Θεό και γνωρίζει τον Θεό. Εκείνος που δεν αγαπάει, δεν γνώρισε τον Θεό· επειδή, ο Θεός είναι αγάπη. Με τούτο φανερώθηκε η αγάπη τού Θεού σε μας, επειδή ο Θεός τον Υιό του τον μονογενή απέστειλε στον κόσμο για να ζήσουμε διαμέσου αυτού. Σε τούτο βρίσκεται η αγάπη, όχι ότι εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, αλλά ότι αυτός μας αγάπησε και απέστειλε τον Υιό του ως μέσον εξιλασμού για τις αμαρτίες μας. Εμείς τον αγαπάμε, επειδή αυτός πρώτος μάς αγάπησε”. Επιστολή Ιωάννου Ά 4:7-10,19
