Το πρόβλημα με τα πλαστά και τα αυθεντικά χαρτονομίσματα είναι ότι μοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα είναι αδύνατον να τα ξεχωρίσεις. Το ίδιο συμβαίνει και στην χριστιανική ζωή. Υπάρχει η γνήσια υπηρεσία στον Θεό και υπάρχει και η πλαστή. Το πρόβλημα σε αυτούς που ζουν την πλαστή είναι ότι δεν μπορούν να την ξεχωρίσουν γιατί ταυτίζουν αυτό που ζουν με το γνήσιο. Και επειδή η γραμμή μεταξύ των δύο είναι δυσδιάκριτη δεν μπορούν να δουν ότι δεν υπηρετούν τον Θεό.
Γιατί η μια είναι γνήσια; Έρχεται από επάνω. Ενώ η άλλη είναι από κάτω για επάνω. Στην πρώτη ο Κύριος κάνει πράγματα μέσα από μένα. Στην δεύτερη εσύ κάνεις πράγματα για τον Θεό. Η πρώτη περιέχει έργα που είναι καρπός κοινωνίας και ενότητας με τον Αναστημένο Χριστό στον θρόνο. Η δεύτερη περιέχει έργα που είναι καρπός της δικής μου πρωτοβουλίας και προσπάθειας. Η πρώτη είναι ζωή εξάρτησης απ’ τον Χριστό. Η δεύτερη είναι ζωή ανεξαρτησίας μέσα στον Χριστό. Η πρώτη στηρίζεται στην δύναμη του Θεού για την βασιλεία Του, ενώ η δεύτερη στις δικές μου δυνάμεις και ικανότητες.
Συχνά οι άνθρωποι υποτιμούν την εκζήτηση του Προσώπου του Κυρίου, την θεωρούν χάσιμο χρόνου προκρίνοντας την ασταμάτητη δράση ακόμη κι αν τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Χειρότερο από αυτό να θέλουν να εντάξουν στο καλούπι τους αυτούς που βλέπουν να ζουν με την δύναμη του Θεού, αντί να θέλουν να μάθουν από αυτούς.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο Reinhard Bonnke ο οποίος γεύτηκε το συγκλονιστικό πέρασμα από το ένα είδος διακονίας στο άλλο, την αντίθεση από τους αδελφούς του, αλλά και την φοβερή καρποφορία όταν διάλεξε να υπακούσει στην φωνή του Θεού. Η ιστορία του είναι πηγή έμπνευσης για όσους δεν θέλουν τα ανθρώπινα, αλλά επιθυμούν να ζήσουν στο κάλεσμα του Θεού για την δική τους ζωή.
